حرف های یک تولیدکننده درباره شال و روسری در ایران - دستگاه تولید شال نخی

روسری

برگزیده ها به نقل از مدآنلاین : مجید اخوان خرازیان که تولیدکننده و فروشنده روسری و شال است گفت: بعد از انقلاب با توجه به نیاز خانم ها به روسری و کمبود آن در بازار، فعالیت در زمینه تولید روسری را آغاز کردم. آن زمان پارچه های نخی ساده را خریداری کرده و در خانه کار رنگ کردن، برش زدن و دوختن آنها را انجام می دادیم.

اخوان ادامه داد: پس از آن در رشته مدیریت بازرگانی تحصیل کردم و تولید شال و روسری را ادامه دادم. البته با توجه به اینکه فروش و پخش محصولات هم برعهده من است هیچ وقت خودم کارخانه ای برای تولید نداشتم، بلکه جنس مورد نظر را به کارخانه های مختلف سفارش بافت می دهم.

دستگاه تولید شال نخی

دستگاه تولید شال و روسری

او در مورد سابقه فعالیت های خود گفت: سال ها پیش دو نوع شال نخی را برای اولین بار در ایران سفارش داده و تولید کردم و خوشحالم که می بینم کارخانه های دیگر هم این بافت را یاد گرفتند و به تولید آن پرداختند. البته عده ای از فروشنده ها هستند که سال ها بعد از ما کار خود را با واردات روسری شروع کردند و حالا از ما خیلی جلوتر هستند. چون ما از نظر امکانات بسیار در مضیقه هستیم و کارخانه ها با وجود اینکه توان بافت مشابه خارجی را دارند، به دلیل محدودیت مواد اولیه نمی توانند با محصولات خارجی رقابت کنند.

اخوان در گفت و گو با هنرآنلاین افزود: پارچه مناسب در ایران کم است و پارچه روسری ساتن از کشورهای دیگر وارد می شود. تولیدکننده ها با استفاده از ماشین آلات جدیدی که وارد کرده اند روی آنها چاپ می زنند، اما مشکل نقدینگی باعث می شود از نظر مقدار واردات پارچه هم محدودیت داشته باشند. از سوی دیگر تنوعی که هر روز در تولیدات چینی ایجاد می شود رقابت با آنها را مشکل کرده است. تولیدکننده های چینی امکانات خوبی برای وارد کننده ایرانی در نظر گرفته اند و با چک های بلند مدت جنس خود را به آنها می فروشند. این موضوع باعث شده تولید در داخل کشور هر روز سخت تر شود و آینده خوبی برای صنعت نساجی وجود نداشته باشد.

مراحل تولید روسری

تولید کننده شال و روسری

این تولید کننده در مورد انواع شال و روسری موجود در ایران گفت: شال های نخی که صد درصد کتان و نخ است و شال های معروف به کج راه که جنس آن پلی استر و ویسکوز است و اصل آن ترک بوده ولی الان 90 درصد آنها در ایران و به نام ترک عرضه می شود. همچنین شال حریر و کتان که روی آنها چاپ انجام می شود و روسری نخی و ساتن هم موجود است که پارچه ساتن از کشورهای خارجی وارد می شود. علاوه بر اینها انواع روسری و شال ابریشم طبیعی یا مصنوعی هم وجود دارد که توسط خانم های هنرمند روی آنها چاپ دستی باتیک انجام می شود.

او با اشاره به تنوع موجود در جنس روسری و شال گفت: کارخانه های مختلف با اندکی تغییر در جزییات پارچه می توانند اجناس متنوعی تولید کنند. اما زیاد بودن تنوع گاهی اوقات برای تولید کننده خوب نیست چون بازار ما محدود به ایران است و از نظر تعداد محدودیت داریم، پس ممکن است طرح و جنس های مختلفی که تولید شده به موقع فروش نرود و باقی بماند. اما تولیدکننده چینی به خاطر ارتباط با کشورهای مختلف محصولات خود را در تیراژ بالا تولید می کند و اگر ما 100 عدد هم از یک طرح خریداری کنیم آنها می توانند بقیه را به کشورهای مختلف صادر کنند و به همین دلیل قیمت تمام شده محصول برای آنها ارزان تمام می شود.

قیمت دستگاه شال و روسری

اخوان افزود: موردی که بسیاری از خانم ها به آن توجه نمی کنند جنس روسری است. بسیاری از روسری ها پلی استر یا صد در صد پلاستیک هستند و از نظر پزشکی جریان الکتریسیته آنها روی مو اثر منفی می گذارد. اما کارخانه ها توانسته اند پارچه پلی استر را آنقدر نرم کنند که مردم فکر کنند جنس آن نخ است. با توجه به اینکه روسری نخی چروک می شود خانم ها فکر می کنند هر روسری که چروک نمی شود جنس بهتری دارد، اما جنس آنها پلاستیک است و از نظر بهداشتی مناسب نیست.

او با اشاره به تولیدات کارخانه ها گفت: بعضی از کارخانه ها تولیدات خود را به انواع خاصی از پارچه محدود کرده اند و حاضر نیستند در کار خود نوآوری به خرج دهند یا توان بیشتری برای تولید اجناس نو صرف کنند. علاوه براین ماشین آلات جدید هم وارد نشده و به دلیل گمرکی زیاد ماشین آلات و قطعات آنها، کارخانه ها به روز نیستند.

اخوان در مورد طرح روسری ها گفت: بیشتر طرح ها کپی شده از محصولات خارجی هستند و کم پیش می آید که طرح های داخلی استفاده شوند. حتی طراحانی هم که مشغول فعالیت در این زمینه هستند معمولا همان طرح های خارجی را کپی می کنند.

او ادامه داد: امیدوارم مسئولین به فکر تولید داخلی باشند. امروزه ترکیه یکی از تولید کننده های بزرگ صنعت نساجی است و امکاناتی که دولت آنها در اختیار تولیدکننده قرار داده کمک بزرگی به این صنعت بوده. ولی ما در ایران از حمایت مسئولین و بانک ها برخوردار نیستیم. برای واردکردن ماشین آلات باید گمرکی زیادی پرداخت کرد و کارخانه ها برای به روز کردن دستگاه ها با مشکل مواجه هستند.

,