پیتزا چیست - vasayel pizza chist
پیتزا چیست
پیتزا ، نان گرد صافی است که در فر پخته می شود و معمولاً روی این نان گرد را با سس گوجه فرنگی و پنیر می پوشانند؛ به علاوه این که دیگر مواد دلخواه هم روی نان اضافه می کنند. پنیر ی که استفاده می شود معمولاً پنیر موزارلا و یا پنیر پیتزا ست. همچنین از مواد مختلفی برای تهیه پیتزا استفاده می شود (اغلب گوشت یا انواع سوسیس به کار می رود). البته میوه و سبزی جات از جمله آناناس، زیتون ، پیاز، قارچ و ... هم به کار می رود. همچنین از کره، ادویه جات، پودر سیر و یا کنجد هم برای طعم دادن به پیتزا استفاده می کنند.
از آنجا که تهیه پیتزا سریع صورت می گیرد، متخصصین تغذیه آن را جزو غذاهایی که سریع آماده می شوند قرار می دهند. پیتزا را داغ یا سرد میل می کنند. در وعده های اصلی غذا مثل ناهار و شام یا در پیک نیک ها، این غذا استفاده می شود.
واژه پیتزا ، یک واژه ایتالیایی به معنای خوراک همه چیز درهم می باشد. خمیر پیتزا معمولاً از آرد، خمیر مایه یا مخمر آبجو و آب تشکیل یافته است. مواد تشکیل دهنده خمیر را با دست خوب ورز می دهند. پس از ورآمدن خمیر ، آنرا درون ظرف گردی پهن می کنند. بعد از قرار دادن
مواد لازم برای آشپزی آکا
روی خمیر ، پیتزا را درون فر گذاشته و با حرارت 400 تا 450 درجه سانتی گراد به مدت 2 دقیقه آنرا می پزند. نان پیتزا باید کاملاً ترد و خوش عطر باشد.روایتی دیگر از تاریخچه پیتزا
نام پیتزا با نام ایتالیا و شهر ناپل گره خورده است. اما این غذای پرطرفدار راه درازی را پیموده است تا به یک غذای جهانی تبدیل شود. سربازان داریوش بزرگ (486-521 پیش از میلاد) نوعی نان پهن را روی سپرهای خود می پختند و روی آن را با پنیر و خرما می پوشاندند. یونان ی ها پختن چنین نان هایی را از ایرانیان آموختند. این نان از یونان به روم رفت و در جنوب ایتالیا معمول شد.
300 سال پیش از میلاد، یک تاریخ نگار رومی به نام «مارکوس پورسیوس کاتو» در کتاب تاریخ خود نوشت؛ «گردی پهنی از خمیر که با روغن زیتون ، سبزی و عسل پوشیده شده و روی سنگ پخته می شود.» این نشان می دهد که رومی ها به پیتزا علاقه داشته اند و آن را با فرهنگ غذایی خود سازگار کرده بودند؛ چرا که روغن زیتون در روم بسیار معمول بود. پیتزا از روم به جنوب ایتالیا راه یافت، اما تا مدت ها آن را غذای فقیران می نامید ند. تا اینکه در سال 1889 یک آش پز درباری به نام «رافائل اسپوزیتو» پنیر و گوجه فرنگی را در ترکی ب پیتزا وارد کرد. «ملکه مارگریتا» بسیار خوشش آمد و آرام آرام همه مردم به خورد چنین پیتزا یی روی آوردند. به این ترتیب، پیتزا ی «مارگریتا» به مشهورترین پیتزا ی ایتالیایی تبدیل شد؛ پیتزا یی که به خاطر داشتن پنیر ، به پیتزا ی ایرانی شباهت بیشتر دارد.
انواع پیتزا
پیتزا در ایران به دو گونه یافت می شود . پیتزا های ایتالیایی و پیتزا های معمولی . پیتزا های معمولی که در ایران رایج هستند مانند پیتزا مخصوص و پیتزا مخلوط . در سایر نقاط دنیا بیشتر پیتزا های ایتالیایی پخت می شوند . این غذا در ایران سابقه حدودا 20 ساله دارد و قبل از آن غذاهای فست فودی در ایران رواج نداشته است . دیباچه ی فرهنگ ادب فارسی معادل این وازه را کش لقمه نامیده است .
برگزیده ها
از آنجا که تهیه پیتزا سریع صورت می گیرد، متخصصین تغذیه آن را جزو غذاهایی که سریع آماده می شوند قرار می دهند. پیتزا را داغ یا سرد میل می کنند. در وعده های اصلی غذا مثل ناهار و شام یا در پیک نیک ها، این غذا استفاده می شود.
واژه پیتزا ، یک واژه ایتالیایی به معنای خوراک همه چیز درهم می باشد. خمیر پیتزا معمولاً از آرد، خمیر مایه یا مخمر آبجو و آب تشکیل یافته است. مواد تشکیل دهنده خمیر را با دست خوب ورز می دهند. پس از ورآمدن خمیر ، آنرا درون ظرف گردی پهن می کنند. بعد از قرار دادن
مواد لازم برای آکا
روی خمیر ، پیتزا را درون فر گذاشته و با حرارت 400 تا 450 درجه سانتی گراد به مدت 2 دقیقه آنرا می پزند. نان پیتزا باید کاملاً ترد و خوش عطر باشد.روایتی دیگر از تاریخچه پیتزا
نام پیتزا با نام ایتالیا و شهر ناپل گره خورده است. اما این غذای پرطرفدار راه درازی را پیموده است تا به یک غذای جهانی تبدیل شود. سربازان داریوش بزرگ (486-521 پیش از میلاد) نوعی نان پهن را روی سپرهای خود می پختند و روی آن را با پنیر و خرما می پوشاندند. یونان ی ها پختن چنین نان هایی را از ایرانیان آموختند. این نان از یونان به روم رفت و در جنوب ایتالیا معمول شد.
300 سال پیش از میلاد، یک تاریخ نگار رومی به نام «مارکوس پورسیوس کاتو» در کتاب تاریخ خود نوشت؛ «گردی پهنی از خمیر که با روغن زیتون ، سبزی و عسل پوشیده شده و روی سنگ پخته می شود.» این نشان می دهد که رومی ها به پیتزا علاقه داشته اند و آن را با فرهنگ غذایی خود سازگار کرده بودند؛ چرا که روغن زیتون در روم بسیار معمول بود. پیتزا از روم به جنوب ایتالیا راه یافت، اما تا مدت ها آن را غذای فقیران می نامید ند. تا اینکه در سال 1889 یک آش پز درباری به نام «رافائل اسپوزیتو» پنیر و گوجه فرنگی را در ترکی ب پیتزا وارد کرد. «ملکه مارگریتا» بسیار خوشش آمد و آرام آرام همه مردم به خورد چنین پیتزا یی روی آوردند. به این ترتیب، پیتزا ی «مارگریتا» به مشهورترین پیتزا ی ایتالیایی تبدیل شد؛ پیتزا یی که به خاطر داشتن پنیر ، به پیتزا ی ایرانی شباهت بیشتر دارد.
انواع پیتزا
پیتزا در ایران به دو گونه یافت می شود . پیتزا های ایتالیایی و پیتزا های معمولی . پیتزا های معمولی که در ایران رایج هستند مانند پیتزا مخصوص و پیتزا مخلوط . در سایر نقاط دنیا بیشتر پیتزا های ایتالیایی پخت می شوند . این غذا در ایران سابقه حدودا 20 ساله دارد و قبل از آن غذاهای فست فودی در ایران رواج نداشته است . دیباچه ی فرهنگ ادب فارسی معادل این وازه را کش لقمه نامیده است .
برگزیده ها
پنیر پیتزا مواد تشکیل دهنده اش از چیست ,