این بیماری پوستی درمان نمی‌خواهد - بیماری عرف

بیماری عرف

هیچ آزمون آزمایشگاهی خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد.
مدتی بود که پوست زانوی پسرم دچار خارش شده بود و مدام آن منطقه را با آب می‌شست. کنجکاو شدم و از نزدیک زانوهایش را دیدم. جوش‌‌های بسیار ریزی شبیه زمانی که پوست از سرما مورمور می‌شود مشاهده کردم. پوست، ظاهری دانه‌دانه داشت و به خاطر خشکی و ضخامت غیر‌طبیعی دچار خارش می‌شد. وقتی پسرم را نزد پزشک بردم متوجه شدم که مبتلا به نوعی بیماری پوستی به نام پوست‌مرغی است که البته پزشک امیدوارم کرد مشکل حادی نیست...

بیماری کراتوزیس پیلاریس (پوست دانه‌مرغی) یک بیماری ارثی پوستی است که در آن پوست دچار جوش‌های ریز، برجسته و ناصاف و کوچک روی بازوها، ران‌ها، فک و باسن می‌شود. این دانه‌‌های ریز معمولا سفید و گاهی قرمز هستند و گاهی ممکن است با خارش یا خشکی شدید پوست همراه باشند اما معمولا تهدیدی علیه پوست نخواهند بود. بیماری پوست‌مرغی اغلب جدی نیست و معمولا در سن 30 سالگی ناپدید می‌شود. تجویز داروها و مراقبت‌های کافی می‌تواند ظاهر این بیماری پوست را بهبود بخشد. این بیماری معمولا در هر سنی رخ می‌دهد، اما بیشتر در کودکان شایع است.

کی برویم دکتر؟
هیچ آزمون آزمایشگاهی خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. تشخیص براساس معاینه پوست و بررسی سابقه دارویی شماست. خوب است بدانید که این بیماری اغلب بیماری جدی نیست و معمولا نیازی به درمان ندارد. با این حال اگر در مورد ظاهر پوست خود یا کودکتان نگران هستید به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک از روی مشخصه‌های بیماری، آن را فورا تشخیص می‌دهد. پزشک ممکن است برای تشخیص قطعی، این سوا‌ل‌ها را از شما بپرسد:

- آیا علایمتان همیشگی است؟
- در چه زمان‌هایی علایم بهتر می‌شود؟
- آیا سایر اعضای خانواده شما دچار این تغییرهای پوستی می‌شوند؟
- آیا سابقه آسم یا سایر آلرژی ‌های دیگری دارید؟
- آیا به اگزما نیز مبتلا هستید یا قبلا اگزما داشته‌اید؟

ریشه مشکل کجاست؟
کراتین نوعی پروتئین سخت است که پوست را از عفونت و مواد آزاردهنده حفظ می‌کند. ساخته‌شدن بیش‌از اندازه کراتین و پوسته‌‌ریزی باعث انسداد فولیکول‌های مو در محل بازشدن آنها می‌شود و در این ‌صورت پوست ظاهری دانه‌دانه به خود می‌گیرد، اما اینکه چرا کراتین ساخته می‌شود هنوز مشخص نیست. ممکن است این بیماری همراه با سایر بیماری‌های ژنتیکی یا پوستی مثل درماتیت آتوپیک هم رخ دهد.

درمان‌های طبی
داروی واحدی برای این بیماری وجود ندارد اما بسیاری از روش‌های درمانی شامل مراقبت و استفاده از کرم‌های دارویی و نرم‌کننده‌های پوستی در کاهش علایم و بهبود ظاهری پوست مفید است که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:

اگزوفولیاک موضعی: این گروه از کرم‌های دارویی حاوی آلفاهیدروکسی‌اسید، اسیدلاکتیک، اسیدسالیسیلیک یا مرطوب‌کننده‌های اوره و نرم‌کننده‌های پوست‌ هستند. با توجه به شدت بیماری، کرم‌های مختلفی به بیماران توصیه می‌شود که البته برخی را بدون نسخه می‌توان تهیه کرد، اما برخی دیگر باید حتما براساس نظر پزشک تجویز شود. اسیدها ی موجود در این کرم‌ها ممکن است باعث قرمزی، سوزش یا التهاب پوستی شود. به همین دلایل اگزوفولیاک موضعی برای کودکان کوچک توصیه نمی‌شود.

رتینویید موضعی: این مشتقات ویتامین A با افزایش رشد سلولی و پیشگیری از انسداد فولیکول‌های مو به تسکین این بیماری کمک می‌کنند. نکته مهم در مورد مصرف این دارو، عدم استفاده آن از سوی زنان باردار و شیرده است که باید با مشورت پزشک، درمان را به تاخیر انداخت یا از درمان‌های جایگزین استفاده کرد.

لیزردرمانی: برخی از علایم بیماری پوست‌مرغی مثل قرمزی شدید و التهاب را می‌توان با لیزر به‌طور موفقیت‌آمیزی درمان کرد، البته این نوع درمان ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و دوره‌ آن با توجه به پاسخ پوست ممکن است چندماه به طول بینجامد.

درمان‌های خانگی
استفاده منظم از داروها ممکن است ظاهر پوست را بهبود ببخشد اما اگر مصرف داروها متوقف شود، بیماری مجددا باز می‌گردد و حتی با درمان دارویی ممکن است تا مدت‌‌ها همچنان باقی بماند. کنترل و مراقبت از پوست شاید بیماری را درمان نکند اما می‌تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند بنابراین سعی کنید:

با پوست خود مهربان باشید. مالش شدید یا برداشتن‌ها این ضایعات از روی پوست ممکن است باعث التهاب پوست و تشدید بیماری‌تان شود.

پس از شستن، دوش‌گرفتن یا حمام کردن به آرامی و به شکلی نوازش‌گونه پوست خود را با حوله خشک کنید به طوری که مقداری از رطوبت، روی پوست باقی بماند. سپس فورا پوست را با یک روغن یا کرم حاوی لانولین مرطوب کنید.

می‌توانید از کرم‌های بدون نسخه که حاوی اوره یا اسیدلاکتیک است 2 بار در روز استفاده کنید. این کرم‌ها به برداشتن کراتین اضافه از سطح پوست کمک می‌‌کند.

از دستگاه‌‌های مرطوب‌کننده‌ و بخور در خانه استفاده کنید. با این کار می‌توانید هوای خانه را همیشه مرطوب نگه دارید.

برای دوش گرفتن از آب گرم (نه دوش آب داغ) استفاده و سعی کنید بیش از 10 دقیقه در حمام نمانید. حمام‌ کردن طولانی باعث از بین رفتن چربی پوست می‌شود.

بهتر است از صابون‌های ملایم استفاده کنید. از صابون‌های با قدرت اسیدی بالا و خشک‌کننده بپرهیزید. سعی کنید از صابون‌هایی استفاده کنید که دارای کمی چربی باشد. صابون‌هایی با رایحه قوی و محصولاتی که شامل الکل هستند، می‌توانند چربی طبیعی پوست را از روی پوست بدن بزدایند.

از مواد شوینده، ضدعفونی‌کننده و ضدباکتری که بسیار قوی هستند استفاده نکنید.
منبع : salamatiran.com
گردآوری سلامت برگزیده ها
درمان بیماری پوستی , کرآتین در پوست پوست مرغی