حرف های بدون سانسور زن و شوهری - زن و شوهری بدون سانسور
آکایران :برای خوشبخت بودن باید هزینه داد. منظور پول و اسکناس نیست بلکه باید از بعضی چیزها گذشت و به بعضی چیزها قانع بود.
فرآوری: نداداودی -بخش خانواده ایرانی تبیان
زن و شوهری بدون سانسور
برگزیده ها: حرف های بدون سانسور زن و شوهری
در مقاله ی قبل گفتیم که مسئولیت پذیری، باهم گام برداشتن و احترام می تواند در فضای خانه به ایجاد حس خوشبختی بیانجامد و امروز بقیه ی گام های ما تا رسیدن به خوشبختی....
محبت هایی که احتکار نمی شوند
اعضای یک خانواده ی خوشبخت خوب می دانند که چگونه محبت خود نشان دهند. آنها به جای احتکار حرف های زیبا و محبت آمیز، در نشان دادن عشق شان به یکدیگر ابتکار داشته و نمی گذارند دوستت دارم های شان برای روز مبادا باقی بماند. تماس گرفتن و نگران یکدیگر شدن، مرسوم است و حتی گفتن اینکه چقدر همدیگر را دوست دارند مثل وعده های غذایی لازم الاجراست.علاوه بر اینکه اظهار محبت ، بر آن می افزاید و باعث می شود تا فضای خانه گرم تر شود، فرزندان هم از کودکی می آموزند تا با کلام و عمل شان چگونه می توانند محبت شان را نشان دهند، پس در آینده همسران بهتری خواهند بود.
همسرانی که هرگز باهم دعوا نمی کنند و در خانواده هایی که هیچ اختلافی وجود ندارد، دلیل بر خوشبختی و آرام بودن شرایط شان نیستتعمیر به جای تعویض
اعضای یک خانواده ی خوشبخت بجای تعویض یکدیگر در موقع خطا و اشتباه به تعمیر روابط فکر می کنند. آنها خوب می دانند که خطا و اشتباه جزیی از زندگیست و یک دیکته ی نوشته نشده، دیکته ی بدون غلط است. در این خانواده هر کدام از اعضا می دانند اگر خطایی بکنند می توانند امیدوار باشند که بخشیده می شوند. عشق و پیوند آنها گرانبها ترین دارایی شان است. آنها آموخته اند که خرابی هایشان را به گونه ای ترمیم کنند که از روز اولش زیبا تر شود و می دانند که عشق واقعی چیست؟ وعشق حقیقی در طول زمان ایجاد می شود.
مشکلات و نحوه کنار آمدن با آنها پیوند شان را محکم تر می کند مثل طنابی که هر بار بعد از پاره شدن، گره بخورد و دو سر آن به هم نزدیک تر می شود.در یک خانواده ی خوشبخت به خاطر ناتوانی در فرزند آوری همسران جدا نمی شوند. بچه ها با خطاهایشان پدیرفته می شوند اما همیشه راه سومی برای چنین خانواده هایی وجود دارد که شرایط را بهتر می کند.
حرف هایی برای گفتن
بعد از ازدواج بعضی از ما فکر می کنیم ، همسرمان باید ذهن خوانی بلد باشد و خیلی از حرف ها ، علایق ، دوست داشتن ها و نیازهای ما را از چشمانمان بخواند! تعجب نکنید ، این جمله برای طنز و شوخی نبود بلکه واقعیتی است که اگر با دقت به زندگی خودتان نگاه کنید ، آنرا می بینید.برخی همسران فکر می کنند همین که کنار هم هستند ، برای عمیق شدن رابطه شان کافیست اما ما انسان ها نیاز داریم تا از دنیای کلمات کمک بگیریم تا ارتباط مان عمیق تر شود.
در خانواده های خوشبخت هر قدر هم که زن و شوهر سرشان شلوغ باشد و هر قدر هم که فرزندان جذب دنیای مجازی شده باشند باز هم زمانی برای گفتگو باهم وجود دارد. خانواده های خوشبخت حرف هایشان را بدون سانسور، اکران می کنند و همین حرف زدن های ساده نمی گذارد از کنار هم دور شوند.
نمکدان زندگی
نمک برای بدن لازم است اما خیلی کم. اگر کمی بیش از حد از نمک استفاده کنید ، انواع بیماری ها به سراغ تان می آید اما مقدار کم آن برای چاشنی غذا لازم است. حتما شنیده اید که می گویند دعوا نمک زندگی است . اتفاقا همسرانی که هرگز باهم دعوا نمی کنند و در خانواده هایی که هیچ اختلافی وجود ندارد، دلیل بر خوشبختی و آرام بودن شرایط شان نیست.
در چنین خانواده هایی همسران دیگر به هم اهمیت نمی دهند و در مورد هم فکر نمی کنند. فرزندان هم به گونه ای دیگر در حاشیه قرار دارند. البته منظور من از این حرف خوشبختی در خانه هایی که همیشه از آپارتمانشان صدای داد و فریاد بلند می شود، نیست.
بلکه گاهی هم کمی چاشنی برای روابط لازم است و یک خانواده با وجود جنسی ت ها و سن های مختلف نمی توانند بدون هیچ اختلافی با هم زندگی کنند اما مهم ترین ویژگی خانواده خوشبخت توانایی مدیریت دعواست. یعنی آنها اگر هم بحث و جدلی برای شان رخ دهد ، تحقیر نمی کنند ، حرمت نمی شکنند و پل های پشت سرشان را خراب نمی کنند. نمک را به میزان لازم و در مواقع ضروری استفاده می کنند نه بیشتر.
مشکلات و نحوه کنار آمدن با آنها پیوند شان را محکم تر می کند مثل طنابی که هر بار بعد از پاره شدن، گره بخورد و دو سر آن به هم نزدیک تر می شودیک من ، یک تو و یک ما
زندگی مشترک به معنی به شراکت گذاشتن همه چیز با همسرمان است، اما در این بین نمی توان انکار کرد که هر انسانی مستقل از دیگران است، همان طور که کودک از والدینش یا حتی خواهر یا برادر دو قلویش مستقل است.
این استقلال به معنی آن است که هر یک از ما به تنهایی برای خود قلمرویی داریم که مخصوص خود ماست.قرار نیست بعد از ازدواج زن و شوهر آنقدر در یکدیگر حل شوند که دیگر چیزی از «من» قبل از ازدواج شان باقی نماند. آنها هر کدام یک «من »مستقل دارند که البته بعد از ازدواج با «من » قبل از ازدواج فرق می کند.
آنها علاوه بر صمیمیت و نزدیکی بسیاری که باهم دارند ، دو فرد مجزا هستند و به حریم شخصی یکدیگر احترام می گذارند . وقتی فرزندان هم به جمع آنها اضافه می شوند، باز هم در عین کنارهم بودن و کنار هم ماندن چند نفره، هر کدام یک «من» مستقل دارند. به حریم خصوصی یکدیگر احترام می گذارند. خانواده های خوشبخت کنارهم بودن را بهانه ای برای ورود به حریم هم نمی کنند اما این به معنی مخفی کاری و پنهان کاری نیست. مدیریت اینگونه رفتار سخت است اما خوشبخت ها می توانند بین صمیمیت و دخالت مرز قائل شوند.
,