اگزما؛ خارش، خشکی و قرمزی پوست - تخمدان و پوست خارش دار پیشانی

اگزما (Eczema) یک لغت عمومی برای بیان التهاب پوست (درماتیت) است. معمولا پوستی که اگزما دارد، قرمز و خشک و خارش دار و ترک خورده است.

تخمدان و پوست خارش دار پیشانی

اغلب اگزما در صورت، دست ها و پاها وجود دارد، اما مناطق دیگری نیز می توانند دچار اگزما گردند.

اگزما مسری نیست، اما ارثی می باشد.

 

افراد در معرض خطر اگزما

اگزما می تواند در تمامی سنین ایجاد شود، اما در نوزادان شایع‌تر است. حدود 85 درصد افراد قبل از سن 5 سالگی دچار اگزما می شوند و در سن 3 سالگی، نیمی از نوزادان بهبود می یابند.

غالبا افراد مبتلا به اگزما دارای سابقه خانوادگی ابتلا به آلرژی ، آسم و تب یونجه هستند.

اگزما در دختران بیشتر شایع است.

 

علل اگزما

پزشکان علت دقیق اگزما را نمی دانند، اما می تواند به علت نقص در عملکرد سیستم ایمنی باشد.

مطالعات نشان داده است افرادی که اگزما دارند، دارای یک ژن ناقص هستند که باعث ایجاد اختلال در پروتئین ی می شود که مسئول حفاظت از پوست است.

در صورت تماس پوست با صابون، مواد آرایشی، پوشاک، مواد شوینده، جواهرات و عرق می تواند اگزما بروز کند.

محرک های محیطی نیز ممکن است باعث ایجاد اگزما گردند.

تغییر دمای هوا یا رطوبت و حتی استرس ها نیز باعث اگزما می شوند.

برای بهبود اگزما، بلافاصله بعد از استحمام و پیش از خشک کردن خود، از کرم های نرم کننده مانند وازلین طبی استفاده کنید علائم اگزما

شایع‌ترین علائم اگزما عبارتند از: خشکی و قرمزی پوست به همراه خارش و سوزش.

خارش زیاد اولین علامت اگزما می باشد.

برخی مواقع اگزما باعث تاول و زخم های آبکی می شود.

خارش های مداوم باعث خشکی، پوسته پوسته شدن، سفت و ضخیم شدن پوست می شود که این خود دلیلی برای ایجاد اگزما می باشد.

اگزما در نوزادان، کودکان و بزرگسالان

اگزما در نوزادان در قسمت پیشانی، گونه ها، ساعد، پاها، پوست سر و گردن مشاهده می شود، ولی در در بزرگسالان و کودکان ، در قسمت صورت، گردن، داخل آرنج، زانو و مچ پا مشاهده می گردد.

برخی مواقع اگزما می تواند برای چند ساعت و یا چند روز دیده شود، اما بیشتر مواقع، علائم برای مدت زمان طولانی باقی می مانند که به آن درماتیت مزمن می گویند.

 

راه های تشخیص اگزما

برای تشخیص بیماری اگزما، پزشک پوست فرد را معاینه می کند و در مورد سابقه خانوادگی ابتلا به اگزما از بیمار سئوال می کند.

به طور کلی، پزشک از بیمار می پرسد که آیا این وضعیت در اثر تغییرات آب و هوایی، تماس با موادی خاص و یا تغییرات محیط زیستی رخ داده است یا نه، و چه چیز آن را بدتر می کند.

اگزما ظاهری مشابه دیگر بیماری های پوستی دارد، از جمله: عفونت پوست و یا حساسیت نسبت به برخی داروها . پس تشخیص اگزما کاری بس دشوار خواهد بود

در برخی موارد، بیوپسی (نمونه برداری از بافت) می تواند برای تشخیص اگزما از سایر بیماری های پوستی مفید باشد.

اگر پزشک مشکوک به آلرژی (حساسیت) شود، تست آلرژی می تواند نشان دهد که در اثر تماس با چه ماده ای دچار اگزما شده اید.

هیچ آزمایش و یا آزمایش خون ی برای تشخیص اگزما مفید نیست.

 

درمان اگزما

هدف از درمان اگزما عبارت است از: جلوگیری از خارش پوست ، التهاب و بدتر شدن آن.

درمان اگزما شامل تغییر شیوه زندگی و استفاده از داروها می باشد.

- با استفاده از کرم ها و روغن هایی که دارای آب کم و چربی زیاد هستند، پوست را آبدار نگه دارید.

- از استحمام بیش از حد خودداری کنید.

- بلافاصله بعد از استحمام و پیش از خشک کردن خود، از کرم های نرم کننده مانند وازلین طبی استفاده کنید. با این کار بدن شما وقتی خیس است، رطوبت را در خود ذخیره می کند.

 

درمان دارویی

- کرم های کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب پوست استفاده می شوند.

- اگر دارای خارش شدید هستید، آنتی هیستامین خوراکی ممکن است تجویز گردد.

- در برخی موارد برای جلوگیری از پخش شدن اگزما در بدن، در کوتاه مدت داروی کورتیکواستروئید خوراکی تجویز می شود.

این داروها را باید با دستور و تجویز پزشک مصرف کرد، زیرا مصرف خودسرانه آنها عوارض خطرناکی دارد.

لباس های گشاد و نخی بپوشید. لباس های پشمی و با پارچه های مصنوعی ممکن است باعث تحریک پوست گردند داروها ی جدیدتری برای درمان اگزما، به نام تنظیم کننده سیستم ایمنی در دسترس می باشند که به طور موضعی استفاده می شوند. هنگامی که این داروها را به پوست می زنند، باعث کاهش التهاب و کاهش واکنش های سیستم ایمنی بدن می شوند.

برای موارد شدیدتر اگزما، ممکن است درمان با اشعه فرابنفش توسط پزشک تجویز شود.

در بزرگسالان، داروها یی که سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند نیز ممکن است درمان مناسبی برای موارد شدید اگزما باشند.

 

پیشگیری از اگزما

اگزما، بیماری مزمن و درمان ناپذیری می باشد و اغلب خود به خود از بین می رود.

در حالی که هیچ درمانی برای اگزما وجود ندارد، اما شما می توانید علائم اگزما را کم کنید و شدت این بیماری را کاهش دهید.

مراقبت از پوست یکی از موارد کنترل اگزما می باشد. سایر روش های پیشگیری کننده عبارتند از:

- تغییر در نوع مواد شوینده مصرفی، مسافرت به یک منطقه آب و هوایی دیگر و یا تغییر شغل.

- از استحمام بیش از حد خودداری کنید.

- بعد از دوش گرفتن، از کرم مرطوب کننده استفاده کنید.

- با آب گرم (نه آب داغ) و صابون ملایم حمام کنید.

- از تماس پوست با مواد تحریک کننده مثل صابون ها، عطرها، مواد شوینده، جواهرات، محرک های محیط زیستی و ... جلوگیری کنید.

- لباس های گشاد و نخی بپوشید. لباس های پشمی و با پارچه های مصنوعی ممکن است باعث تحریک پوست گردند.

- از کمپرس سرد (کیسه یخ یا آب سرد) برای کاهش خارش استفاده کنید.

- از مصرف موادغذایی آلرژی زا خودداری کنید.

- ورزش، روش های آرام سازی و دیگر روش های کاهش استرس می تواند به کنترل اگزما در اثر استرس کمک کند.

برای انجام کارهایی که با آب سروکار دارند، دستکش بپوشید، مثل شستن ظرف

- از انجام فعالیت هایی که شما را گرم می کنند و عرق می کنید و به طور ناگهانی در شما تغییر دما و رطوبت رخ می دهد، دوری کنید.

- هم در زمستان و هم در تابستان از دستگاه بخور در اتاق استفاده کنید.

- گرما باعث تعریق بدن و بدتر شدن خارش و تحریک پوست می گردد. لذا باید موقع خواب، هوای اتاق خنک باشد.

- بهداشت پوست را رعایت کنید، حتی اگر هیچ علامتی از بیماری های پوستی را ندارید.

مریم سجادپور

بخش سلامت تبیان

,