فواید و مضرات ظروف نیکل و مس و برنج بر بدن انسان -آکا - ظروف برنجی

ظروف برنجی

 

تاثیر ظروف استیل، تفلون و ... بر غذا ظروف استیل:

این ظروف از ترکیب آهن و فلزات دیگر ساخته شده اند و بسیار با دوام و در مقابل فرسودگی مقاوم اند. این ظروف حاوی کروم، نیکل، مولیبدن و تیتانیوم هستند که به ظرف حالت سختی می دهند و آن را در مقابل آ سیب ناشی از حرارت بالا، خراشیده شدن و ساییده شدن مقاوم می سازند.

ظروف استیل حرارت را به طور یکنواخت منتقل نمی کنند و غذا را باید مرتب در آنها هم زد تا یکنواخت حرارت ببیند. برای انتقال بهتر گرما به ته بیشتر این ظروف لایه آلومینیوم ی یا مسی می دهند. تولید کنندگان این ظروف هشدار می دهند که غذاها ی اسیدی(مثل گوشت ، گوجه فرنگی ، آلو ، چغندر و ...) و نمکی برای مدت طولانی در ظروف استیل نگهداری نشوند.

2- ظروف نچسب:

اگر چه پوشش این ظروف با خراشیدن یا سائیدن کنده می شود، ولی سازمان غذا و دارو تائید کرده که این ذرات بدون تغییر از بدن عبور می کنند و دفع می شوند و خطری برای سلامت ی ندارند.

ظروف نچسب تنها وقتی مضر می شوند که تا دمای بالاتر از 350 درجه ی سانتیگراد یا 650 درجه ی فارنهایت حرارت داده شوند. این هنگامی رخ می دهد که یک ماهیتابه خالی روی شعله گذاشته شده است. در این حالت لایه ی نچسب، دودی آزاد می کند که سمی و آزاردهنده است. البته از دودی که روغن های معمولی روی حرارت ایجاد می کنند، کمتر سمی است.

ظروف آلومینیوم ی و مسی

بعضی از موادی که در تهیه ظروف مواد غذایی به کار برده شده اند می توانند در حین پخت و پز وارد غذا شوند و اثراتی را به دنبال داشته باشند.

ظروف آلومینیوم ی :
ظروف رویی؛ یا روحی؟
حتما شما هم تا به حال از مادرتان شنیده‌اید که: «آن قابلمه روحی را بده به من.» و حتما مثل خیلی از جوان‌‌های دیگر احساس باسوادی به شما دست داده و فکر کرده‌اید اصل و نسب این قابلمه از روی است و مادرتان به اشتباه آن را روحی تلفظ می‌کند. اما در این مورد، شما هم اشتباه می‌کنید. این ظروف به‌طور عمده از جنس آلو مینیم هستند و برای سلامت انسان هم ضرر دارند.اگر جنس این ظروف از روی بود که جای خوشوقتی بود، چون در آن صورت کمی از آن وارد غذا می‌شد و جذب بدن می‌شد. این عنصر برای بدن بسیار مفید است. اما نگهداری مواد غذایی ترش اسیدی یا شور در ظروف آلومینیوم ی و یا طبخ غذا در این ظروف موجب خروج آلو مینیم از ظرف و ورود آن به غذا می‌شود. یبوست، اختلالات گوارشی، پوکی استخوان و آلزایمر از مهم‌ترین عوارض ناشی از مصرف آلومینیوم است.

ظروف آلومینیوم ی سبک هستند و به خوبی گرما را انتقال می دهند. متاسفانه بیشتر از نیمی از ظروف پخت و پز که امروزه به کار برده می شوند، آلومینیوم ی هستند.

بعضی شواهد حاکی از آن است که آلومینیوم در درازمدت باعث بیماری آلزایمر می شود.

بعضی نظریه ها نیز مطرح است که جوش آوردن آب در کتری های آلومینیوم ی می تواند باعث بروز بیماری هایی همچون زخم معده ، کولیت، خشکی دهان ، یبوست و تغییر رنگ زبان شود.

نتایج یک تحقیق داخلی بر روی ظروف آلومینیوم ی نشان می‌دهد که در اثر پخت غذا در این ظروف، یون‌هایی آزاد و به غذا اضافه می‌شوند که موجب بروز بیماری‌هایی مانند آلزایمر ، راشیتیسم و عوارضی همچون غش، کم‌ خون ی مفرط و اختلال در هنگام راه‌رفتن می‌شود. بر پایه نتایج این تحقیق، هرچه مدت زمان پخت در این ظروف بیشتر شود میزان یون‌های آزاد شده نیز افزایش می‌یابد. همچنین استفاده از اسیدهای خوراکی مثل سرکه ، آب لیمو و آبغوره در غذا موجب افزایش آزاد شدن یون‌ها می‌شود.

سبزی جات برگی شکل و غذاها ی اسیدی یا نمکی همچون گوجه فرنگی ، مرکبات و ریواس اگر در ظروف آلومینیوم ی قرار داده شوند، بیشترین آلومینیوم را به خود جذب می کنند و باعث می شوند آلومینیوم به مقدار زیاد وارد غذا شود. همچنین باعث می شوند روی این ظروف حالت سوراخ سوراخ بگیرد. بنابراین پختن این مواد در ظروف آلومینیوم ی توصیه نمی شود.

برای جلوگیری از وارد شدن آلومینیوم به غذا، از نگهداری مواد غذایی در ظروف آلومینیوم ی پوشش داده نشده باید اجتناب کرد. در بعضی مناطق، آب حاوی مواد معدنی و قلیایی بوده که ممکن است روی سطح ظروف آلومینیوم ی رسوب کند. پختن غذاها ی اسیدی، نمکی یا قلیایی در ظروف آلومینیوم ی می تواند باعث سیاه شدن این ظروف شود، البته تغییر رنگ و لکه دار شدن این ظروف روی کیفیت پخت غذا تاثیری ندارد. برای برطرف کردن رنگ یا لکه، غوطه ور کردن ظرف در محلول آب و آب لیمو یا سرکه مفید است.

*در هر حال ظروف آلومینیوم ی بخاطر مضر ات بیشمارش برای بدن انسان جهت پخت و پز بهیچ عنوان توصیه نمی شود مگر در هنگام ضرورت*

ظروف مسی :
مس گرما را به خوبی هدایت می کند و با آن به راحتی می توان دمای پخت و پز را کنترل کرد. تنها با دادن حرارت کم تا متوسط می توان بهترین نتیجه را از آن گرفت. ظروف برنجی هم از مس و روی ساخته شده اند که کمتر به کار می روند.

مقادیر اندک مس برای سلامت ی مفید است، ولی مقادیر زیاد آن می تواند مسمومیت زا باشد. مس با غذاها ی اسیدی واکنش می دهد و به این خاطر ظروف مسی را معمولا با لایه ای از یک فلز دیگرمثل قلع یا استیل یا نیکل می پوشانند تا از ورود مس به غذا جلوگیری شود. این لایه در هنگام پخت و پز به مقدار کم در غذا حل می شود، به خصوص اگر غذاها ی اسیدی برای مدت طولانی در این ظروف پخته یا نگهداری شوند. لذا از پختن غذاها ی اسیدی در ظروف مسی پوشش داده نشده باید اجتناب کرد.

همچنین با خراشیدن یا ساییدن این ظروف در هنگام شست و شو، لایه پوششی م حافظ از بین می رود. از خراشیدن این ظروف باید خودداری نمود و در ظروفی که لایه پوششی آنها از بین رفته نباید پخت و پز کرد. سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد مصرف ظروف مسی بدون پوشش هشدار داده است، زیرا این فلز هنگامی که در مقادیر زیاد وارد غذا می شود باعث تهوع، استفراغ و اسهال می شود.

موفق باشید

برگرفته از وب سایت تبیان

خواص ظروف برنجی , فوایدانگشترمسی