عوارض و فواید مصرف قرص آهن در دوران بارداری - قرص آهن در بارداری

عوارض و فواید مصرف قرص آهن در دوران بارداری

قرص آهن در بارداری

یک مطالعه جدید نشان داده است که مصرف روزانه آهن طی بارداری می‌تواند خطر داشتن نوزاد کم‌وزن و همچنین کم خونی را کاهش دهد.

  بر اساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه هاروارد، مصرف روزانه قرص آهن حتی یک دوز کوچک در دوران بارداری می‌تواند خطر ابتلا به کم خونی را تا 12 درصد و وزن کم نوزاد را تا 3 درصد کاهش دهد.   بررسی دو میلیون زنی که هر روز از 10 میلی گرم تا حداکثر 66 میلی‌گرم آهن اضافی مصرف کرده بودند،‌ کاهش خطرات کم خونی و تولد نوزادان کم وزن را نشان داد.   کمبود آهن شایع‌ترین علت کم‌ خون ی در دوران بارداری ، به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط است.   در حالی که در برخی کشورها مانند انگلستان، مکمل ‌های آهن به طور معمول به زنان باردار توصیه نشده است، سازمان بهداشت جهانی در حال حاضر 60 میلی گرم آهن را در روز به زنان باردار توصیه می‌کند.   دکتر «بتول حیدر» نویسنده این تحقیقات از بخش اپیدمیولوژی و تغذیه در مدرسه بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد گفت: حتی کشورهای با درآمد بالا می‌توانند چنین پژوهشی را اتخاذ کنند.   کارشناسان برای آن دسته از زنانی که کمبود آهن را تحمل می‌کنند، توصیه می‌کنند که به منظور کاهش عوارض جانبی، از مکمل ‌ها با دوز کمتر استفاده کنند.   گوشت بدون چربی، سبزی جات برگ سبز، میوه های خشک، آجیل و بسیاری از غلات صبحانه منابع خوبی از آهن محسوب می‌شوند

مصرف قرص آهن در دوران بارداری

. مصرف آهن در دوران بارداری
کمبود آن اختلالات شدیدی را در رشد و متابولیسم بدن به وجود می آورد. کم خونی فقر آهن که در اثر کمبود آهن در منابع غذایی بروز می کند، شایع ترین بیماری است که به علت سوء تغذیه در فرد به وجود می آید و با علائمی مانند رنگ پریدگی، ضعف، سرگیجه، سردرد و بی اشتها یی همراه است. نیاز بدن به آهن در مراحل مختلف زندگی متفاوت است. زنان نیاز بیشتری به آهن در دوران بلوغ دارند و پس از سیکل ماهیانه این نیاز بیشتر می شود. دوران بارداری یکی از مراحل مهمی است که به دلیل افزایش حجم خون زن باردار و نیاز جنین برای ساخت سلول های خون ی، بدن به آهن بیشتری احتیاج پیدا می کند که امکان تأمین نشدن آن در تغذیه مادر وجود دارد بنابراین برخی از پزشکان مصرف مکمل آهن به زنان باردار را توصیه می کنند. این مسئله باعث شده است که امروزه با رواج انواع مختلف مکمل های غذایی که حاوی ویتامین ها، آهن و املاح هستند، مواجه شویم ولی آیا مصرف آنها در بارداری لازم است کم خونی و بارداری
دکتر سعیده ضیائی، متخصص زنان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس می گوید: کم خونی یک مشکل عمومی در زنان باردار است که اگر مهار نشود می تواند به زایمان پیش از موعد و تولید نوزادانی با وزن کم منجر شود بنابراین برای مقابله با آن، مکمل آهن برای زنان باردار توسط پزشک تجویز می شود اما بسیاری از زنان علاوه بر مصرف قرص های آهن به صورت جداگانه، از مولتی ویتامین هایی که در ترکیب آنها آهن نیز وجود دارد استفاده می کنند که می تواند خطرناک باشد.  مصرف مکمل آهن در بارداری
وی در مورد آن دسته از زنانی که ذخیره مناسبی از آهن دارند ولی چندین نوع قرص مکمل حاوی آهن نیز مصرف می کنند ابراز نگرانی می کند و می گوید: اگرچه شواهد بی شماری وجود دارد که نشان می دهد مصرف مکمل آهن بطور قابل توجهی اثرات مثبت بر وضعیت زنان باردار هنگام زایمان و پس از آن دارد اما تحقیقات وسیع و بی شماری ارتباط سطح بالای آهن خون و افزایش عوارض بارداری را نشان داده است. به گفته وی، تجویز مکمل آهن برای زنان باردار در تمام دنیا یک قانون است که به دلیل نیاز جنین ، جفت و افزایش حجم خون زن باردار لازم است در حالی که اگر زنی باردار نباشد، نیازهای بدن او می تواند با تغذیه مناسب برطرف شود.  تغییرات حجم خون
منصوره نوروزی، کارشناس ارشد مامایی و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران می گوید: حاملگی تغییرات فیزیولوژیک زیادی در خون به وجود می آورد که یکی از این تغییرات قابل توجه، افزایش حجم خون است که سبب کاهش غلظت خون می شود. با افزایش سریع تر حجم خون در سه ماهه دوم بارداری ، میزان آهن خون کاهش قابل توجهی پیدا می کند که به صورت افت غلظت هموگلوبین تظاهر خواهد داشت بطوری که این میزان در زنان غیرحامله ۱۳‎/۷ گرم در دسی لیتر است و در زنان باردار مخصوصاً اواسط بارداری به ۱۱‎/۵ گرم در دسی لیتر می رسد. با توجه به این امر کم خونی در زنان غیرباردار را به صورت هموگلوبین کمتر از ۱۲ گرم در دسی لیتر و در دوران بارداری به هموگلوبین کمتر از ۱۰ گرم در دسی لیتر، تعریف می کنند، بنابراین میزان هموگلوبین ۱۱ یا ۱۲ گرم در دسی لیتر در بارداری به دلایل گفته شده طبیعی در نظر گرفته می شود و فرد را کم خون نمی گویند.  افزایش نیاز بدن به آهن
زنان باردار در طول مدت بارداری خود نیاز قابل توجهی به آهن دارند بطوری که این نیاز برای حاملگی با یک جنین حدود یک گرم است لذا برای زنان بارداری که کمتر در معرض کمبودهای تغذیه ای قرار دارند، برای پیشگیری از فقر آهن روزانه ۳۰ تا ۶۰ میلی گرم مکمل آهن تجویز می شود. نوروزی در ادامه می گوید: از آنجا که نیاز بدن به آهن در چهار ماه اول بارداری کم است، مصرف آن در این مدت لزومی ندارد و حتی مصرف نکردن آهن در ابتدای بارداری ، از تهوع و استفراغ شدید که در این دوران شایع است جلوگیری می کند زیرا یکی از عوارض مصرف آهن، تهوع و استفراغ است.  مصرف مکمل آهن
مکمل های غذایی در برخی موارد می توانند کمک زیادی به برطرف کردن کمبودهای تغذیه ای افراد کنند ولی نکته مهمی که در مورد آنها باید رعایت شود آن است که نحوه مصرف آنها باید با تجویز پزشک و دستور وی باشد زیرا استفاده طولانی مدت و نابجا از آنها می تواند عوارض زیادی برجای بگذارد. نوروزی در مورد مصرف زیاد مکمل آهن می گوید: بدن به اندازه نیاز خود آهن را جذب می کند و مازاد آن دفع می شود اما در برخی موارد ممکن است آهن بیش از اندازه لازم در بدن ذخیره شود که به آن هموکروماتوز می گویند که نوعی مسمومیت است و می تواند کبد، قلب، لوزال معده و اندام های دیگر بدن را درگیر کند. شایع ترین موارد آن ارثی است که معمولاً پس از تجمع ۲۰ گرم آهن در بدن به وجود می آید و علائمی مانند استفراغ، درد شکم، اسهال خون ی، شوک، خواب آلو دگی و تنگی نفس را به وجود می آورد. وی در ادامه بیان می کند: البته این عارضه با خوردن روزی یک عدد قرص آهن به مدت چند ماه به وجود نمی آید بخصوص این که اکثر کودکان و دختران با کمبود آهن مواجه هستند ولی در مورد استفاده از قر ص هایی با آهن زیاد و در مدت طولانی این عارضه مشاهده شده است و چون درصد زیادی از آن جذب می شود، میزان تجمع آن افزایش پیدا کرده و باعث مسمومیت می شود.  عوارض
باتوجه به این که مصرف زیاد آهن در دوران بارداری می تواند عوارض جانبی زیادی داشته باشد پژوهش هایی در این باره انجام شده است. دکتر ضیائی به کمک همکارانش با انجام یک پژوهش، به بررسی اثر مصرف مکمل آهن بر عواقب بارداری پرداختند تا عوارض مصرف آن را در زنانی که میزان آهن خون آنها طبیعی است بررسی کنند. وی می گوید: در شروع مطالعه دو گروه از زنان باردار که از نظر سن، تعداد بارداری ، شغل، تحصیلات، تعداد افراد خانواده، شاخص توده بدنی، گروه خون و دیگر معیارهای خون ی یکسان بودند، انتخاب شدند. به یک گروه از زنان که هموگلوبین نرمال داشتند و دچار کم خونی نبودند از نیمه دوم بارداری تا پایان حاملگی، روزانه یک عدد قرص آهن داده شد و به گروه دوم که کم خونی نداشتند و میزان هموگلوبین آنها بیش از ۱۳‎/۲ گرم در دسی لیتر بود، قرص آهن تجویز نشد. در طول مدت بارداری ، استفاده از رژیم غذایی مناسب به تمام آنها آموزش داده شد و تا پایان بارداری تحت کنترل قرار گرفتند. آزمایشات خون که شامل بررسی از نظر کم خونی فقر آهن بود نیز در هفته های ۲۸ و ۳۶ بارداری انجام شد تا در صورت مشاهده کم خونی بیمار از مطالعه خارج و تحت درمان قرار گیرد.  عوارض مصرف زیاد آهن
به گفته دکتر ضیائی، بررسی زنان مورد مطالعه در دوران بارداری ، نشان داد مصرف قرص آهن توسط زنانی که کم خونی ندارند، باعث می شود عوارضی از قبیل زایمان زودتر از موعد، وزن کم هنگام تولد، کوچکی جنین برای سن بارداری ، مشکلات تنفسی، مرده زایی و مرگ هنگام زایمان در آنها بیشتر شود. نوروزی نیز در این باره می گوید: مصرف مکمل آهن در بارداری در صورت نیاز نداشتن بدن، باعث افزایش غلظت خون شده که به گردش خون رحم ی – جفتی صدمه می زند و خون رسانی را مختل کرده و عواقب نامطلوبی برای بارداری دارد. بنابر یافته های پژوهش انجام شده، تجویز مکمل آهن به زنان بارداری که کم خون نیستند نه تنها اثر مثبتی ندارد بلکه در مواردی آنان را در معرض عوارض ناگواری قرار می دهد. دکتر ضیائی از دیگر عوارض مصرف زیاد آهن در بارداری به احتمال بروز دیابت در این دوران اشاره می کند و می گوید: در کنار کار تحقیقات، این نتایج نیز به دست آمد که دریافت آهن اضافه توسط بدن، باعث افزایش اندازه سلول های قرمز خون می شود که در نتیجه آن، سلول های خون ی بزرگ شده نمی توانند در گردش های خون ی ظریف شرکت کنند بنابراین اکسیژن رسانی به این مناطق مختل می شود و ممکن است به جنین صدمه وارد شود. از طرفی هر دارویی باید در یک نقطه از بدن متابولیزه شده و بسوزد، آهن نیز در کبد متابولیزه می شود و وقتی میزان آن افزایش یابد، کبد تحت فشار قرار گرفته و صدمه می بیند. این در حالی است که تجویز مکمل آهن برای زنان باردار در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران به صورت رایج انجام می شود و برای انجام برنامه های آن که گاهی اوقات با عوارض گوارشی از قبیل دردهای شکمی، تهوع، اسهال و سوزش سردل همراه است، هزینه های زیادی پرداخت می شود. تجویز آهن بدون نیاز
دکتر سقراط فقیه زاده دکترای آمار زیستی و عضو هیئت علمی باشگاه تربیت مدرس می گوید: در این پژوهش که روزانه ۳۰ میلی گرم آهن به زنان با میزان آهن خون طبیعی داده می شود، چنین نتیجه گیری شد که در زنان پر خون عوارض بارداری نیز بیشتر است بنابراین تجویز آهن نه تنها برای آنها لازم نیست بلکه ضرر هم دارد و آهن اضافی به جنین و مادر صدمه می زند. وی افزایش فشار خون را از جمله عوارض آن می داند که برای زن باردار و جنین دردسر آفرین است. مصرف آهن پس از زایمان
منصوره نوروزی در مورد لزوم استفاده از مکمل های آهن پس از زایمان می گوید: از آنجا که میزان خون از دست رفته پس از زایمان طبیعی ۵۰۰ سی سی و پس از عمل سزارین یک لیتر است، میزان ذخایر آهن زنان پس از زایمان کاهش خواهد یافت و توصیه می شود زنان حتی با میزان هموگلوبین طبیعی در بارداری نیز تا سه ماه پس از زایمان مکمل آهن را مصرف کنند. بررسی قبل از بارداری
وی همچنین توصیه می کند زنان قبل از باردار شدن به پزشک مراجعه کنند و از نظر کم خونی بررسی و آزمایش شوند تا با بیماری فقر آهن باردار نشوند. نوروزی کمبود اسید فولیک را شایع تر از فقر آهن می داند و می گوید: از آنجا که در کشور ما با آمار بالایی و شاید دو برابر با کمبود اسید فولیک مواجه هستیم، توصیه می شود زنان سه ماه قبل از باردار شدن روزانه یک عدد قرص یک میلی گرمی اسید فولیک مصرف کنند، زیرا کمبود آن نقایص زیادی از جمله نقص در لوله عصبی و نخاع جنین به وجود می آورد.  مصرف مولتی ویتامین ها
تغذیه مناسب و استفاده از سه نوع مواد غذایی بهترین راه پیشگیری از کمبود ویتامین ها است لذا مصرف هیچ نوع داروی خاصی بجز اسید فولیک در بارداری توصیه نمی شود. به گفته نوروزی، آهن نیز در صورت اثبات کم خونی در زنان لازم است و با انجام آزمایشاتی که در طول مدت بارداری انجام می شود، کم خونی قابل شناسایی است. مصرف مولتی ویتامین نیز در صورت تجویز پزشک، اشکالی ندارد زیرا اگر پزشک متوجه شود که زن باردار با مشکل تغذیه ای روبه رو است و نمی تواند از همه نوع مواد غذایی استفاده کند یا این که بیشترین نوع تغذیه فرد را برنج تشکیل می دهد و از پروتئین کمتر استفاده می کند، مولتی ویتامین تجویز می کند.ضمن این که مصرف بیش از حد مولتی ویتامین ها علاوه بر ایجاد مسمومیت از جذب ویتامین و املاح دیگر بدن جلوگیری می کند. از طرفی برخی مولتی ویتامین ها نیز حاوی آهن هستند که درصورت مصرف قرص آهن به صورت جداگانه، باعث افزایش میزان آهن خون می شوند. منابع آهن و اسید فولیک
پروتئین های حیوانی علاوه بر این که بهترین منابع آهن هستند دارای ریز مغذی روی نیز هستند. گوشت قرمز، غذاهای دریایی مانند ماهی، زرده تخم مرغ، میوه های خشک، حبوبات، غلات و سبزی جات از جمله اسفناج آهن خوبی دارند و برای آن که جذب آهن منابع غیرحیوانی بهتر شود لازم است همراه با پروتئین حیوانی مصرف شود. اسید فولیک نیز در منابعی چون گیاهان برگ سبز و پهن مانند کاهو و پروتئین های حیوانی وجود دارند.    

خوردن قرص آهن در دوران بارداری

به خانم های باردار توصیه می شود ، قرص های آهن مصرف کنند، اما این قرص ها را در چه زمانی باید مصرف کرد ؟
مدیر اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت گفت: مصرف قرص آهن ممکن است عوارضی مانند تهوع، درد معده ، اسهال و یبوست داشته باشد و مصرف قرص آهن شب قبل از خواب عوارض آن را می‌کاهد.
پریسا ترابی افزود: نیاز زنان به آهن در دوران بارداری تا دو برابر قبل از بارداری افزایش پیدا می‌کند. این افزایش نیاز به آهن برای رشد جفت و جنین به حدی است که به هیچ وجه از طریق مصرف مواد غذایی تأمین نمی‌شود. وی گفت: مصرف قرص آهن (سولفات فرو) در زنان باردار برای پیشگیری از کم‌ خون ی، فقر آهن، عوارض ناشی از کمبود شدید و متوسط آن بر رشد، تکامل جنین و سلامت مادر از جمله مرگ و میر مادران، زایمان زودرس ، رشد ناکافی جنین و افزایش خطر مرگ و میر جنین ضروری است. مدیر اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت گفت: مصرف قرص آهن ممکن است عوارضی مانند تهوع، درد معده ، اسهال و یبوست داشته باشد به همین دلیل توصیه می‌شود که قرص آهن بعد از غذا مصرف شود و عوارض مصرف آن کم‌تر می‌شود. ترابی اضافه کرد: بهترین زمان برای مصرف مکمل آهن شب قبل از خواب است. زنان باردار نباید مصرف قرص آهن را قطع کند زیرا بعد از گذشت چند روز معمولاً این عوارض قابل تحمل شده و یا کلاً برطرف خواهند شد. وی افزود: از مصرف همزمان شیر، فرآورده‌های لبنی و قرص آهن خودداری شود، زیرا کلسیم موجود در لبنیات در جذب آهن بدن اختلال ایجاد می‌کند. مدیر اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت گفت: نیاز به اسید فولیک در دوران بارداری افزایش می‌یابد. به دلیل نقش اسید فولیک در پیشگیری از نقص مادرزادی لوله عصبی، بهتر است مصرف این مکمل از سه ماه یا حداقل یک ماه قبل از بارداری شروع شود.

مصرف قرص آهن در بارداری

  در دوران بـارداری نیـاز بدن شـما به آهن به نحو شـگرفی افزایش می یابد. آهن برای تشکیل هموگلوبین (پروتئین موجود در گلبولهای قرمز که اکسیژن را به سایر سلولها می برد) ضروری است. در دوران بارداری میزان خون بدن شما رفته رفته تا ۵۰% حد طبیعی افزایش می یابد. برای اینکه هموگلوبین کافی برای این میزان حجم خون ساخته شود آهن اضافی لازم است. بدن شما مقداری آهن اضافی نیز برای جنین و جفت نیاز دارد. متاسفانه اکثر خانمها، بارداری را بدون ذخائر کافی آهن آغاز می کنند و بنابرین نیاز روز افزون به این عنصر، بخصوص در سه ماهه دوم و سوم تامین نخواهد شد. اگر به مرحله ای برسید که بدنتان آهن کافی برای ساخت هموگلوبین در اختیار نداشته باشد دچار کم خونی خواهید شد.احتمال ایجاد کم خونی در شریطی نظیر تهوع و استفراغ صبحگاهی، پشت سر گذاشتن دو یا سه بارداری بدون فاصله، بارداری چند قلو، مصرف غذاهای فاقد آهن کافی، و خون ریزی زیاد قاعدگی قبل از بارداری ، افزایش می یابد. به همین علت است که میزان آهن مورد نیاز شما از ۱۸ میلی گرم در روز بالا رفته به ۲۷ میلی گرم در روز می رسد و از آنجایی که تامین این میزان آهن از طریق رژیم غذایی مشکل است متخصصین توصیه می کنند که خانمهای باردار روزانه ۳۰ میلی گرم عنصر آهن به عنوان دوز پیشگیری کننده دریافت دارند. بسیاری از مکمل های دوران بارداری حاوی این میزان آهن هستند. فقر آهن شایعترین علت کم خونی است ولی تنها علت آن نیست. ممکن است در اثر عدم دریافت اسیدفولیک یا ویتامین B12، از دست رفتن حجم وسیعی از خون ، و یا در اثر بعضی بیماریهای خاص یا اختلالات ارثی نظیر “ کم خونی سلول داسی شکل” نیز کم خونی به وجود آید. درمان کم خونی بستگی به علت ایجاد کننده آن دارد و مصرف آهن، درمان تمام انواع کم خونی ها نیست. چطور می توانم بفهمم که به کم خونی مبتلا شده ام پزشک در اولین معاینه دوران بارداری با کمک آزمایشهای مختلف کم خونی را بررسی می کند. یکی از این آزمایشات (هماتوکریت) درصد گلبولهای قرمز را در پلاسما می‌سنجد. آزمایش دیگر (هموگلوبین) وزن هموگلوبین خون را می سنجد. با این حال با پیشرفت بارداری ، احتمال ایجاد کم خونی افزایش می یابد. بنابراین در اواخر سه ماهه دوم یا اوایل سه ماهه سوم باید آزمایش تکرار شود. ممکن است به طور طبیعی هماتوکریت و هموگلوبین تا حدی در نیمه دوم بارداری افت کند. علت این امر افزایش چشمگیر حجم خون و پلاسما (پلاسما بخش مایع خون است) با سرعتی بیش از افزایش گلبولهای قرمز است ولی این افت نباید شدید باشد. کم خونی ممکن است بدون علامت باشد بخصوص در موارد خفیف. علائم کم خونی عبارتند از خستگی، تب و سرگیجه. (البته این علائم را بسیاری از خانمهای باردار تجربه می کنند خواه مبتلا به کم خونی باشند یا خیر). همچنین ممکن است شما متوجه رنگ پریدگی شوید (بخصوص در ناخنها، سطح درونی پلک ها و لب ها) و ضربان قلبتان تشدید شده و دچار تپش قلب، تنگی نفس و یا اختلال در تمرکز حواس شوید. نهایتاً بعضی از مطالعات نشان داده اند که بین کم خونی فقر آهن شدید و تمایل زیاد برای خوردن مواد غیر خوراکی نظیر یخ، کاغذ و یا گِل (حالتی که به نام ویار خوانده می شود) ارتباط شدیدی وجود دارد. اگر چنین ویاری دارید آنرا ندیده نگیرید و حتماَ به پزشک اطلاع دهید. کم خونی را چطور باید درمان کرد اگر آزمایش نشان دهد که شما کم خون هستید پزشک برایتان روازنه مکمل محتوای ۶۰ تا ۱۲۰ میلی گرم آهن و یا حتی بیشتر تجویز می‌کند. برای آنکه آهن بهتر در روده جذب شود آهن را با شکم خالی بخورید و میزان کافی آب یا آب پرتقال بنوشید (ویتامین C جذب آهن را تشدید می کند) ولی همراه قرص محتوای آهن شیر ننوشید (کلسیم از جذب آهن جلو گیری می کند). دقت کنید که این دوز مربوط به عنصر آهن یا آهن خالص است. بعضی از مکمل ها به جای عنصر آهن یا علاوه بر آن میزان “سولفات آهن” موجود را می نویسند (یکی از املاح آهن). مکمل ی که محتوی ۳۲۴ میلی گرم سولفات آهن باشد حدود ۶۰ میلی گرم آهن در اختیار بدن شما قرار می دهد. بعضی دیگر محتوی گلوکونات آهن هستند که مصرف ۳۰۰ میلی گرم آن به جذب ۳۴ میلی گرم آهن می انجامد. نکته بسیار مهم آن است که بخاطر داشته باشید قرص های محتوای هر نوع آهن را از دس ترس کودکان دور نگهدارید. تعداد کودکان ی که همه ساله در اثر مصرف بیش از حد قرص های آهن می میرند بیش از تعداد کودکان ی است که در اثر مسمومیت با سایر داروها می میرند. در حقیقت تنها یک قرص بالغین کافی است که یک کودک را دچار مسمومیت داروئی سازد. آیا مصرف زیاد آهن عوارض دارد مصرف مقادیر زیاد آهن به صورت قرص های مکمل می تواند موجب اختلالات گوارشی شود. در اکثر موارد مصرف بیش از حد آهن منجر به یبوست می شود که خود یکی از مشکلات دوران بارداری است. اگر شما از یبوست رنج می برید، آب آلو بنوشید زیرا سیستم گوارشی را به حالت طبیعی برمی‌گرداند (و خود یکی از منابع غنی آهن است). تهوع و به ندرت اسهال از سایر عوارض آهن محسوب می شوند. اگر مصرف آهن شما را دچار تهوع می کند سعی کنید هنگام خواب آنرا مصرف کنید. اگر عوارض بیش از حد شما را می آزارد، با پزشک خود مشورت کنید. بری اجتناب از مشکلات گوارشی می توانید از دوزهای کم شروع کنید و رفته رفته میزان آن را بالا برده به حد مورد نیاز برسانید و یا دارو را در دوزهای منقسم مصرف کنید. در بعضی خانـم ها عـوارض دارو با مصـرف قرص هایی که به آهستگی آهن را آزاد می کند کاهش می یابد. و بالاخره اگر مدفوع شما به رنگ سیاه درآمد نگران نشوید. این تغییر کاملاً طبیعی است. کم خونی چه خطراتی برای سلامت من و کودک من دارد کودک شما به خوبی می تـواند نیاز آهن خود را برطرف سـازد؛ او سهم خود را قبل از شما برداشت می کند. اگر شما در سه ماهه اول و دوم بارداری به کم خونی مبتلا باشید احتمال آنکه دچار زایمان زودرس شوید یا نوزادتان با وزن کم به دنیا آید بیشتر خواهد شد. بنابراین این امر را جدی بگیرید. اگر فقر آهن بسیار شدید باشد ذخائر آهن نوزاد هنگام تولد پائین خواهد بود و او را در دوران کودکی در معرض خطر کم خونی قرار خواهد داد. کم خونی فقر آهن به سلامت شما نیز لطمه می زند. انرژی شما کاهش خواهد یافت و بدنتان نخواهد توانست بخوبی با عفونت مبارزه کند. در صورت ابتلا به کم خونی در اواخر بارداری ، اگر هنگام زایمان دچار خون ریزی شوید احتمال بروز مشکلات جدی بیشتر خواهد بود؛ ممکن است به سرگیجه، افزایش ضربان قلب یا علائم دیگر دچار شوید که باعث شود یک یا دو روز اضافی در بیمارستان بمانید. حتی ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشید. چگونه می‌توان از فقر آن پیشگیری کرد ویتامین های دوران بارداری را به طور منظم مصرف کنید و از رژیم غذایی سالمی که شامل مقادیر زیاد مواد غنی از آهن باشد پیروی کنید. گوشت قرمز بهترین منبع است. البته خوراک مرغ و سایر گوشت ها و حتی صدف دریایی نیز سرشار از آن است. احتیاط برای برطرف ساختن نیاز خود به آهن از جگر استفاده نکنید. در دوران بارداری باید از مصرف جگر خودداری کرد. زیرا حاوی ویتامین A در حدی زیان آور است که منجر به ناهنجاریهای مادرزادی می شود.غذاهای غیر گوشت ی حاوی آهن عبارتند از لوبیا ، کشمش ، خرما، آلو ، انجیر، زردآلو ، سیب‌زمینی (با پوست)، کلم بروکلی ، چغندر ، سبزی جات دارای برگهای سبز، نانهای سبوس دار، شیرۀ قند سیاه، و غلات غنی شده با آهن. به خاطر داشته باشید که آهن موجود در منابع حیوانی (آهن به صورت Heme) خیلی راحت تر از آهن موجود در منابع غیرحیوانی جذب می شوند. چه چیزی به جذب آهن در بدن کمک می کند خوردن یا نوشیدن مواد سرشار از ویتامین C همزمان با مصرف قرص آهن یا مواد غذایی حاوی عنصر آهن کمک می کند که جذب این ماده از منابع غیر حیوانی بالا رود. یک لیوان آب پرتقال یا آب گوجه فرنگی ، یک مشت پُر توت فرنگی ، فلفل شیرین، یا نصف یک عدد گریپ فروت داری میزان کافی ویتامین C برای جذب آهن خواهد بود. گوشت و ماهی (منابع آهن heme که بهتر جذب میشود) نیز جذب این ماده از منابع غیر حیوانی را بالا می برند. بعنوان مثال قرار دادن یک قطعه گوشت گوساله در یک ظرف محتوای سبزی جات به جذب آهن سبزی جات کمک می کند. چه عواملی با جذب آهن تداخل دارند کلسیم با جذب آهن تداخل دارد. بنابرین اگر مکمل های حاوی کلسیم و یا ترکیبات ضد اسید حاوی کلسیم دریافت می کنید دقت کنید که مصرف آنها با مصرف غذا های غنی از آهن و یا قرص آهن همزمان نباشد. به همین دلیل نباید قرص آهن را با شیر مصرف کنید زیرا شیر سرشار از کلسیم است. شیر را در فاصله بین دو وعده غذا مصرف کنید. از آنجاییکه پلی فنل موجود در چای و قهوه با جذب آهن موجود در مکمل ها و آهن منابع گیاهی تداخل دارد، نباید بطور همزمان مصرف شوند.



منابع : تبیان - پارسی طب - بیتوته - پارس ناز

خوردن قرص آهن در بارداری , قرص فرودین چ خاصیتهای دارد؟