آمپول درد نداره کوچولو - امپول زدن بچه ها هنگامه گریه جدید

آمپول درد نداره کوچولو

نوع و میزان ترس کودک از پدیده‌های مختلف به عواملی مثل: سن، جنس، تجارب گذشته، میزان رشد ذهنی، ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی (که کودک از والدین و هم‌سالان خود آموخته) و بالاخره به درجه امنیتی که کودک از آن برخوردار است بستگی دارد.

امپول زدن بچه ها هنگامه گریه جدید

به خاطر داشته باشیم که «دلهره جدایی» یا ترس از رهاساختن یا تنهاماندن کودک، بزرگ‌ترین ترس کودکان نوپا است که بیشتر اوقات زمینه ساز سایر نگرانی‌های مربوط به افراد و مکان‌های جدید را تشکیل می‌دهد.
میزان و شدت ترس در ۳ سالگی و ۱۱ سالگی به اوج خود می‌رسد. در ۳ سالگی ترس، جنبه موقعیتی دارد یعنی افراد، اشیا و حیوانات موجود در محیط کودک و ترس از تاریکی موارد ترس را تشکیل می‌دهند.
در حالی که ترس‌های پیش از نوجوانی ، بیشتر جنبه تعمیمی دارد یعنی کودک زمانی از چیزی ترسیده است و از آن به بعد آن را تعمیم می‌دهد. این نوع ترس معمولاً با اضطراب و نگرانی همراه است.
به‌طور کلی بیشتر ترس‌ها و اضطراب‌های کودکان در سنین مختلف اکتسابی و ناشی از یادگیری است. البته باید بدانیم که همه ترس‌ها ناخوشایند نیستند مثلاً ترس از غریبه‌ها، جانوران، صداهای بلند یا محیط‌های جدید، جنبه پیشگیرانه دارند و نگرانی کودک او را از خطرکردن غیرضروری باز می‌دارد. باید به خاطر داشت که این دلهره‌های معمولی، نشانه آن هستند که کودک از نظر رشد شناختی، گامی به جلو برداشته و تفاوت بین موارد مشخص و جدید را تشخیص می‌دهد.
به‌طور کلی ترس مادامی که شدت نیافته است، می‌تواند ارزشمند باشد، زیرا یک هشدار و اخطار در مقابل خطر است. اما گاهی برخی از این ترس‌ها می‌تواند بی‌مورد و حتی دردسرساز باشد، یکی از این ترس‌ها، ترس از پزشک است.
● ترس از پزشک
بچه‌ها تا قبل از ۲ سالگی حدود ۲۰ بار تزریق دریافت می‌کنند تا در آینده از بسیاری از بیماری‌ها در امان بمانند و این تزریقات که البته بدون درد هم نیستند توسط یک فرد سفیدپوش در محیطی که بوی الکل می‌دهد، خاطره‌ای ناخوشایند از پزشک و مطب در ذهن آنها برجا می‌گذارد. برخی از بچه‌ها آن‌قدر خاطره بدی از تزریق در ذهن خود دارند که هر بار اسم پزشک می‌آید مضطرب می‌شوند و معمولا در برابر مراجعه به پزشک و معاینه مقاومت می‌کنند. خاطره تلخ گذشته در کنار رفتار نامناسب والدین و ترساندن کودک از آمپول برای جلوگیری از شیطنت‌های او باعث تشدید این ترس می‌شود.
محققان معتقدند ترس از پزشک در افراد از سنین کودکی شکل می‌گیرد و تا بزرگسالی هم باقی می‌ماند.
متخصصان اطفال در آلمان معتقدند والدین باید کودکان خود را از سنین پایین برای ملاقات با پزشک آماده کنند تا ترس زیادی هنگام مواجهه با پزشک در آنها شکل نگیرد.
این نوع ترس به عقیده متخصصان از پایان سال اول زندگی کودک ظاهر می‌شود و در همان دوران کودکی به بالاترین حد خود می‌رسد و می‌تواند تا سنین بزرگسالی هم در فرد باقی بماند.
به گفته متخصصان، کودک از سنین نوزادی ترس و استرس والدین هنگام ملاقات با پزشک را درک می‌کند و نوزادان چنین والدینی، واکنش بیشتری هنگام واکسیناسیون از خود نشان می‌دهند، برعکس فرزندان والدینی که با درایت آنها آماده مواجه‌شدن با اقدامات پزشک شده‌اند، کمتر به درد کم ناشی از واکسن واکنش نشان می‌دهند.
شاید مهمترین کاری که والدین می توانند برای کاهش این ترس انجام دهند،حفظ آرامش و خودداری از تنبیه کودک در این زمینه است. توجه داشته باشید که ترس و اضطراب به کودکتان عدم امنیت و ترس را القا می‌کند.
اگر احساس می‌کنید مضطرب شده‌اید، نفس‌های عمیق بکشید و ماهیچه‌های خود را شل نگه دارید.
هرگز کودک را از دکتر و آمپول نترسانید و حتی اگر خودتان از آمپول یا مثلا دندانپزشکی می‌ترسید، اجازه ندهید کودکتان این ترس را متوجه شود. هنگامی که به مطب می‌روید یک شیء ساکت‌کننده و آشنا با خود ببرید که با کمک آن بتوانید حواس کودکتان را پرت کنید. کودک خود را در خلال تزریق نگه دارید و با او صحبت کنید. کودک خود را با در آغوش گرفتن و بغل کردن آرامش دهید. صدای شما حتی می‌تواند کمک به کودک شما برای احساس امنیت کند، بنابراین به نرمی نغمه آشنا سردهید یا در گوشش کلمات قوت قلب دهنده بگویید. دادن شیشه و پستانک هم می‌تواند مفید باشد. اغلب بچه‌ها بعد از تزریقات گریه می‌کنند. این بهترین راه برای ارتباط با آن است.
در سنین بعدی زندگی بازی‌هایی مانند دکتر بازی می‌تواند کمک‌کننده باشد. از کودکتان بخواهید در بازی نقش دکتر را بازی کند و شما بیمار شوید. در این دوران حتی می‌توانید برای کودکتان از فواید و علت مراجعه به پزشک و حتی تزریق به زبانی ساده و کودکان ه سخن بگویید. هرگز به فرزندتان دروغ نگویید و سعی نکنید او را متقاعد کنید که تزریق هیچ دردی ندارد و یا فلان دوا خوشمزه است. بهتر است به کودکتان بگویید تزریق کمی آزاردهنده است چیزی شبیه گزش یک حشره.
بچه‌هایی که می‌دانند برای گرفتن یک تزریق می‌روند نسبت به کسانی که قبلا به آنها گفته نشده است واکنش بهتری دارند.
البته اگر شما چند روز قبل از واقعه آن را به میان آورید، ممکن است فرزندتان بسیار نگران شود، بنابراین همان روز به او بگویید که قرار است با یکدیگر به دکتر بروید، حتی می‌توانید او را در این روند مشارکت بدهید و مثلا از او بپرسید به نظرش از کدام مسیر به دکتر بروید، آیا دوست دارد در هنگام برگشت از پارکی که در مسیر قرار دارد عبور کنید.
اگر شما به بچه خود به دروغ قول دهید که تزریقی در کار نخواهد بود اما دکتر ترزیق تجویز کند اعتمادش را خدشه‌دار کرده‌اید و این‌کار تاثیری عمیق و پایدار در زندگی حال و آینده او برجا خواهد گذاشت.
احساس فرزندتان درباره آنچه عامل ترس او می‌شود را بدون آنکه مورد قضاوت قرار دهید و از خوب یا
بد بودن آن حرف بزنید تأیید کنید و به آن اهمیت و اعتبار ببخشید. کودکان را هرگز در این باره نفی یا انکار و یا سرزنش نکنید بلکه سعی کنید او را آرام کرده و حواسش را به‌طور غیرمستقیم از موضوع ترس منحرف کنید.

منبع:ویستا
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها

,