باردار شدن پس از جراحی کاهش وزن - بارداری بعد از عمل بای پس معده

باردار شدن پس از جراحی کاهش وزن

 
اضافه وزن و چاقی در دوران بارداری با عوارض ناخواسته بسیاری همراه است،مانند پرفشاری خون ، دیابت بارداری، مسمومیت حاملگی و نقص لوله عصبی جنین و دیگر نقایص جنین ی، تولد نوزادن بسیار چاق، مشکلات زایمان و مرگ نوزادان.از طرفی جراحی های درمان چاقی هم عوارض و پیچیدگی های خاص خودشان را دارند و متخصصان باید وقتی زنی با پیشینه چنین عمل جراحی قصد بارداری دارد،بسیار دقت کنند و ملاحظات بسیاری را در نظر بگیرند.بارداری پس از اعمال جراحی درمان چاقی امکانپذیر است؛ولی، نیاز به مراقبت هایی خاص دارد.

بارداری بعد از عمل بای پس معده

چاقی و ناباروری
 
پزشکانی که زنان چاق بیمارشان بوده اند، می دانند که چاقی می تواند ناباروری و بروز مشکلات باروری را سبب شود.وجود مقدار مشخصی چربی برای سلامت سیستم تولید مثل لازم است؛ولی، وجود مقادیر غیرطبیعی چربی و بیشتر از حد معمول یا کمتر از میزان لازم به سلامت دستگاه تولید مثل صدمه می زند.
وجود بافت چربی بسیار که در بدن افراد چاق وجود دارد، به افزایش تولید استروژن می انجامد و اطراف تخمدان ها چربی جمع می شود.افزایش تولید استروژن و دیگر هورمون های جنسی احتمال عدم تخمک گذاری ،اختلال در قاعدگی و ناباروری را افزایش می دهد.وقتی پس از عمل جراحی درمان چاقی ، BMI کاهش می یابد،از میزان هورمون های حاضر در گردش خون کاسته می شود و مکانیسم بازخورد(fide back) هورمونی تقویت می شود.این به زنان کمک می کند که دیگر بی نظمی های قاعدگی نداشته باشند و به الگوی صحیح تخمک گذاری برسند و به این ترتیب، باروری و احتمال بارداری شان افزایش یابد.بسیاری از زنانی که کاندید عمل جراحی درمان چاقی هستند، از باردار شدن ناامیداند؛چرا که سال ها بیهوده برای باردار شدن تلاش کرده اند. به همین خاطر، ممکن است از ابزار جلوگیری از بارداری استفاده نکنند و به بارداری پس از عمل جراحی بینجامد.

بارداری پس از عمل جراحی
 
افزون بر تنظیم سطوح هورمون ها، عواملی دیگر نیز وجود دارد که احتمال بارداری را افزایش می دهد:
بسیاری از جراحان به بیماران توصیه می کند پیش از جراحی از خوردن قرص های ضد بارداری دست بکشند تا از ترومبوز (ایجاد لخته) در عروق عمقی جلوگیری شود. از آنجایی که کاهش وزن سریع اتفاق می افتد، تنظیم سطوح هورمون های تولید مثلی به تندی روی می دهد و توان باروری به سرعت افزایش می یابد.اگر بیماران به سرعت مصرف یک داروی ضد بارداری مطمئن را آغاز نکنند، ممکن است پس از عمل جراحی باردار شوند و اگر پیش از عمل جراحی هم داروهای ضد بارداری شان را درست مصرف نکرده باشند، این احتمال بالاتر می رود.آنتی بیوتیک هایی که برای پیشگیری از عفونت پس از عمل تجویز می شود، می تواند اثرات داروهای ضدبارداری را کاهش دهد.
پس از عمل جراحی بای پس معده میزان جذب مواد غذایی و داروها به خاطر تغییر حجم معده و تغییر مسیر دستگاه گوارش تغییر می کند.بنابراین، احتمال اینکه ضد بارداری های خوراکی بی اثر شوند، بیشتر می شود، چرا که آنها در دستگاه گوارش متابولیزه می شوند.
فعالیت جنسی بیمار پس از کاهش وزن بیشتر می شود.با توجه به این عوامل پزشکان باید به زنانی که در سن باروری هستند و برای درمان چاقی شان عمل جراحی کرده اند، توصیه کنند که تا پیش از رسیدن به وزن ثابت و متناسب از داروهای ضدبارداری استفاده کنند تا باردار نشوند.بسیاری از پزشکان به این زنان توصیه می کنند که دست کم 12 تا 18 ماه پس از جراحی باردار نشوند.

ملاحظات پیش از بارداری
 
وقتی وزن این زنان پس از گذشت بیش از یک سال از عمل جراحی ثابت شد، آن دسته که می خواهند باردار شوند، باید پیش از بارداری به پزشک مراجعه کنند تا او پیشینه پزشکی شان را بررسی کرده، داروهایی که می خورند را ببیند و آزمایش های مربوط را درخواست کند. همچنین، آنها باید با جراحی که عمل درمان چاقی را روی آنها انجام داده نیز مشورت کنند و او را ازتصمیم خود برای بارداری آگاه کنند. به طور معمول، او نیز انجام آزمایش هایی را درخواست می کند و بیمار را به یک متخصص تغذیه ارجاع می دهد تا وضعیت تغذیه او بررسی شود و کمبودهای تغذیه ای یافت و برطرف شود.درباره یک چنین افرادی فاکتورهای مختلفی بر وضعیت او تأثیر می گذارد که یکی نوع عمل جراحی انجام شده است و دیگری مدت زمانی که از عمل جراحی گذشته است.صرف نظر از نوع عمل جراحی ، این گونه جراحی ها حجم غذایی که وارد معده می شود را محدود می کند و چه فرد از بارداری خود آگاه باشد و چه نباشد، دریافت مواد غذایی مورد نیاز برای او و جنین در حال رشدش دشوار خواهد شد. در مواردی که برای معده حلقه قابل تنظیم کار گذاشته شده می توان آن را جوری تنظیم کرد که با وجود جلوگیری از چاق شدن، دریافت مواد غذایی از طریق آن افزایش پیدا کند. در مواردی که جراحی غیر قابل تغییر یا تنظیم باشد یا در فرآیند جذب مواد غذایی اختلال به وجود آورده باشد، فرد به چالش برخواهد خورد و از میزان جذب مواد مغذی کاسته خواهد شد.در این موارد بیشترین مواد مغذی که کمبود آنها حس می شود عبارتند از آهن، ویتامینB12، کلسیم و ویتامین D در حالی که کمبود تیامین و اسید فولیک به اندازه کمبود موادی که گفته شد مشاهده نمی شود؛ ولی، بدن این افراد با کمبود آنها هم روبه رو خواهد شد و کمبودشان درست به اندازه کمبود مواد دیگر اهمیت دارد.بعضی از زنان پس از جراحی در کنار کاهش وزن سریع به عوارض ناشی از جراحی هم دچار می شوند، برای مثال حالت تهوع و استفراغ دارند، نمی توانند غذا بخورند، تعریق، تپش قلب و اسهال دارند و اغلب احساس گرما می کنند.

افزایش وزن در بارداری
 
یکی از ملاحظاتی که درباره این بیماران باید به آنها توجه کرد، افزایش وزن در دوران بارداری است.رسیدن به یک وزن متعادل و افزایش وزن به طور متناسب که برای رشد نرمال جنین لازم باشد، هدف اولیه است. وزن باید به اندازه ای افزایش پیدا کند که نیازهای جنین برآورده شود؛ ولی، ریسک های دوران بارداری و زایمان بالا نرود.
برای این که معلوم شود هر زنی چقدر می تواند در دوران بارداری وزن اضافه کند، باید از BMI(شاخص توده بدنی) پس از جراحی استفاده کرد. برای عده ای از این زنان افزایش وزن می تواند بسیار دشوار باشد. لازم است که این زنان مرتب با سونوگرافی بررسی شوند تا از سلامت و رشد جنین اطمینان حاصل شود. در کسانی که حلقه قابل تنظیم معده دارند و طی بارداری با تهوع و استفراغ درگیرند، شل کردن حلقه می تواند علائم آنها را کاهش دهد.ولی، اگر این حلقه در آینده دیگر قابل برگشت به حالت اولیه نباشد، شخص دوباره چاق خواهد شد.کنترل دقیق وزن در دوران بارداری لازم است تا فرد مقدار مناسبی وزن اضافه کند.

تغذیه درمانی
 
پیش از آنکه زنی باردار شود یا به محض آنکه بارداری اش تایید شود باید به وسیله یک متخصص تغذیه بررسی شود. آزمایش خون باید انجام گیرد تا میزان وجود موادی چون آهن، ویتامین B12، فولیک اسید، ویتامین D و تیامین سنجش شود تا کمبودهای تغذیه ای معلوم شوند.پزشک یا کارشناس تغذیه نتایج تست ها را با توجه به معیارهای بارداری تفسیر می کند چرا که بارداری به خودی خود می تواند تغییراتی در مقادیر پایه به وجود آورد و برای تفسیر نتایج به اعداد و ارقام تازه ای به عنوان معیار نیاز باشد. اگر برای مراقبت های تغذیه ای هنگام بارداری مراجعه کنید، پزشک درباره حالاتی چون تهوع، استفراغ، زیاده روی در خوردن یا بیزاری از غذا از شما خواهد پرسید. خوردن وعده های غذایی کوچک و به دفعات بیشتر هنگام روز که شامل پروتئین و کربوهیدرات باشد، به رفع حالت تهوع کمک می کند.زنانی که در سن باروری هستند، باید از پیش از بارداری فولیک اسید مصرف کنند تا نوزادشان دچار نقص لوله عصبی نشود. پژوهش ها نشان داده نوزادان زنان چاق بیش از نوزادن زنان دارای BMI نرمال در معرض خطر بروز نقص لوله عصبی هستند. افزون بر این سطح اسید آمینه هوموسیستئن در خون هم باید نرمال باشد. مقادیر بالای این اسید آمینه در خون بروز نقایص قلبی عروقی در جنین را سبب می شود. با کاهش وزن نیاز بدن به ویتامین B12 و اسید فولیک بیشتر می شود تا مقادیر این اسید آمینه در خون به مقدار مناسب برسد. سطح بالای هوموسیستئین در خون مادر باردار می تواند به بروز نقایص عروقی در جفت منجر شود.اگر جفت به خاطر اشکال در رگ های خون ی نتواند مواد غذایی لازم را به جنین برساند، امکان سقط جنین بالا می رود. برای جلوگیری از بروز این حالت مصرف روزانه 0/8 تا یک میلی گرم اسید فولیک ضروری است.مصرف مولتی ویتامین ها نیز در دوران بارداری باید به اندازه باشد. مصرف مقادیر فراوان ویتامینA بیش از 5000 واحد بین المللی در روز می تواند مضر باشد. این مولتی ویتامین ها باید مطابق دستور و بر اساس تجویز و دستور پزشک مصرف شوند. توصیه می شود که مادر باردار در سه ماهه دوم و سوم بارداری روزانه 300 کیلو کالری بیشتر انرژی دریافت کنند.

منبع:راس خون
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها

,