جایگاه درست زنان در خانواده کجاست؟ - جایگاه یک زن در خانواده کجاس
مجله ایده آل: خانواده نهادی
کوچک، دقیق و البته بسیار حساس است که بر اساس نقش‌هایی که زن و مرد در آن ایفا می‌کنند، پایدار می‌ماند.
متاسفانه در بیشتر خانواده‌ها این نقش‌ها به‌خصوص از سوی زنان چندان تعریف نشده
است.
گاه در خانواده‌ها شاهد آن هستیم که زنان نقش کودکانه، مادرانه یا مستبدانه ایفا می‌کنند و این به جای آن است که برای همسرشان یک دوست، رفیق، همدم وهمدل باشند و رفتن در این قالب‌ها به کل خانواده ضرر می‌رساند.
دوران کودکی را فراموش نکنید
جایگاه یک زن در خانواده کجاس
دختر و پسر قبل از آنکه وارد زندگی مشترک شوند در خانواده‌های خود به سر می‌برند، پس نقش‌هایی که در آینده ایفا می‌کنند به دوران کودکی و الگوبرداری از پدر و مادرشان مربوط می‌شود.
از 3 سالگی دختران از مادر و پسران از پدر الگوبرداری می‌کنند و اگر این الگوبرداری دچار خدشه شود، در آینده آنها تاثیر خواهد گذاشت.
اگر دختری با بی‌توجهی پدر ش روبه‌رو شود در زندگی زناشویی اش در نقش کودک فرو می‌رود.
اگر هم پسر خانواده‌ای با عدم توجه یا سختگیری مادرش مواجه
شود در آینده به دنبال همسری می‌گردد که نقش مادرانه‌ای برایش ایفا کند.
پس فراموش نکنیم که پایه‌های اولیه نقش‌های صحیح هر دختری در خانواده نخستین و در دوران حساس بین 3 تا 6 سالگی شکل می‌گیرد.
اگر دختری با
بی‌توجهی پدر ش روبه‌رو شود در زندگی زناشویی اش در نقش کودک فرومی‌رود.
اگر هم پسر خانواده‌ای با عدم توجه یا سختگیری مادرش مواجه شود در آینده به دنبال همسری می‌گردد که نقش مادرانه‌ای برایش ایفا کند.
نقش مرد را بازی نکنید
برای باز شدن
بحث با یک مثال این مسئله را توضیح می‌دهم،
دختری که مادرش تمام وقت شاغل است و بیشتر اوقاتش را با پدر ش می گذراند نا خودآگاه
از یکسری الگوهای مردانه برداشت می‌کند و شخصیتش بیشتر جنبه
مردانه به خود می‌گیرد و از لطافت و ظرافت‌های زنانه خود دور می‌ماند.
حال وقتی این دختر وارد زندگی مشترک می‌شود با رفتارهای مردانه‌اش همسرش را اذیت می‌کند، شاید اینگونه رفتارها در ابتدا برای مردان جالب باشد اما در زندگی زناشویی شان به مشکل برخواهند خورد، زیرا مرد در نهایت زنی می‌خواهد که به او امنیت دهد نه اینکه امنیت را از او بگیرد.
برای درمان این نوع رفتار در زنان هیچ‌کس مانند خودشان نمی‌تواند به این مسئله کمک کند.
نقش مردانه و کنترل‌کننده برای شوهر نادرست است و در آینده منجر به فروپاشی زندگی می‌شود، زنان باید از سایر زنانی که در اطرافشان هستند و خصایص زنانه دارند الگوبرداری کنند.
قابل توجه مادر و پدر ها
برای
الگوبرداری صحیح دختر از مادر در ایفای نقش همسر همان‌طور که گفته شد باید دختر در کنار مادر
باشد و از از او الگوبرداری کند. البته احتمال آنکه در یک دوران دخترها به پدر و
پسرها به مادرشان گرایش داشته باشند، بسیار طبیعی است.
در این برهه پدر و مادر به جای تشرزدن و رفتارهای غیرمنطقی باید خودشان شرایط نزدیکی فرزندان هم‌جنس را به خود فراهم آورند، زیرا هرقدر دختر از مادر و پسر از پدر دور بمانند احتمال آنکه در آینده و در زندگی مشترک نقش‌هایی غیر از همسر بودن را ایفا کنند، بیشتر است.
نقش مادر را بازی نکنید
وقتی نقش‌ها به‌درستی شکل نگیرد، بچه‌ها در زندگی مشترک نقش والد را برای
همسرشان بازی می‌کنند.
منظور از نقش والد،
نقش سرزنش‌کننده، حمایتگر و در‌نهایت به زبان خودمانی غرغروست که می‌خواهد همه چیز در اختیار خودش باشد.
از
منظر روانشناسی زنانی که برای همسرانشان مادری می‌کنند 2 علت دارد؛ یکی آنکه در
الگوبرداری‌های دوران کودکی خود به
مشکل برخورده‌اند و دیگر آنکه شوهرانشان
دارای شخصیتی ضعیف و بدون اعتماد به نفس و عزت نفس هستند.
در این شرایط همسرشان ناخودآگاه مجبور می‌شود نقش حمایتی و مادرانه داشته باشد.
زمانی که زن در قالب مادر برای همسرش نقش ایفا می‌کند در واقع همسرش را به چشم کودک می‌بیند.
به عنوان مثال وقتی شوهر دیر به
خانه می‌رسد زنی که در نقش مادری
فرو رفته است به شوهرش می‌گوید:«تا حالا کجا بودی؟
چرا خبر ندادی؟ نگرانت شدم و.... .» مرد هم ناخودآگاه کودک می‌شود و دست به اعمال هیجانی می‌زند.
به عبارتی می‌توان گفت به جای آنکه مسائل را زن و
شوهر در میان خود حل کنند، نقش‌هایشان را عوض می‌کنند.
زنان به این مسئله توجه نمی‌کنند که وقتی وارد قالب مادرانه می‌شوند مردان از این موضوع خوششان نمی‌آید زیرا آنها خودشان مادر دارند و همسر می‌خواهند.
راز زندگی موفق
به عنوان مشاور خانواده می‌گویم، بهترین نقشی که زنان و مردان در زندگی مشترک باید ایفا کنند نقش بالغ- بالغ است.
در واقع بالغ بودن
حالتی است بر اساس واقعیت‌ها و معطوف به زمان حال
یعنی زن و مرد بدون غرض و هیچ‌گونه جبهه‌گیری در روابط زناشویی خود با یکدیگر
زندگی می‌کنند که ما به آن «رفتار
قاطعانه» می‌گوییم.
در واقع به جای آنکه
منفعل باشیم مانند کودک یا پرخاشگر و کنترل‌کننده
مثل والدین، بالغی هستیم با رفتاری حاکی از قاطعیت در کنار شوهرمان.
افکار،
احساسات و نظرهای خودمان را به صورت مستقیم به همسرمان می‌گوییم.
چنین نقشی در زندگی مشترک بر پایه برد- برد است یعنی هم زن از زندگی مشترک و زناشویی رضایت دارد و هم همسرش.
زن می‌تواند نقش دوست و رفیق همسرش را بازی کند؟
چون سخن دوست شیرین‌تراست، توصیه من به زن و شوهران جوان این است که با یکدیگر در زندگی مشترک دوست و رفیق باشند.
در جامعه ما وقتی صحبت از نقش‌های همسران می‌شود افراد گارد می‌گیرند و نمی‌توانند در قالب نقش‌های درست بروند. یک زوج موفق، زوجی هستند که برای یکدیگر دوست، رفیق و همدم (البته به شکل بالغ) باشند و از همه مهم‌تر به نظرهای یکدیگر احترام بگذارند.
فاصله سنی در ازدواج را جدی بگیرید
پیشنهاد عالی آن است که دختر و پسر به هنگام ازدواج با در نظر گرفتن اینکه باید دختران چند سال کوچک‌تر از پسران باشند، تشکیل زندگی دهند اما گاهی اوقات پیش می‌آید که در ازدواج ها سن دختر بالاتر از پسر است.
دلیل آن در بیشتر
موارد این است که مرد در دوران کودکی با عدم توجه یا فقدان مادر بزرگ شده است.
این به‌راحتی ایفای نقش مادرانه را توجیه می‌کند و به قول خود این دسته از زنان، آنها تمام تلاش‌شان را برای حفاظت و مراقبت از شوهرشان به کار می‌گیرند که سایه نوعی ترس و نگرانی را پشت این موضوع می‌توان دید.
همچنین دیده شده که گاهی مردان 15 تا 20 سال و
شاید هم بیشتر از همسرشان بزرگ‌تر هستند که نقش‌ها عوض می‌شود و مرد حالتی پدر انه به خود می‌گیرد و زن در نقش کودک فرو می‌رود.
در نهایت هیچ‌کدام از موارد فوق، روابط زناشویی سالمی
نیست.
زیرا رابطه سالم نباید مبتنی بر پر کردن جاهای خالی گذشته‌مان باشد.
اینگونه رابطه‌ها از حساسیت بیشتری برخوردار است و باید از همان ابتدا زن و مرد با ملاحظه رفتار کنند و از مشاوره‌های خانواده کمک بگیرند تا بعدها دچار مشکل نشوند.,