عنکبوت عظیم الجثه خاورمیانه +عکس - رتیل های سیستان و بلوچستان
آکایران :وبسایت دیجیاتو - مریم موسوی: در سال ۲۰۰۴ میلادی عکسی از یک سرباز آمریکایی در عراق منتشر گردید که دو « عنکبوت شتری» را در دست گرفته بود و یکی از آنها دیگری را در دهان داشت.
آن عنکبوت ها بسیار بزرگ بودند و شاید از ترس همین موجودات بود که سربازان آمریکایی فرار را بر قرار ترجیح دادند و خاک عراق را ترک کردند! اما حقیقت این است که این موجودات زیاد هم بزرگ نیستند و با استفاده از ترفندهای عکاسی با آن اندازه به نظر می آمدند (در واقع بیش از اندازه به دوربین نزدیک بودند).
بنا به گزارش برگزیده ها : عنکبوت های شتری پس از رشد طولی برابر با ۱۵٫۲۴ سانتی متر پیدا می کنند که شاید زیاد هم بزرگ به نظر نیاید اما باز هم به مراتب فراتر از اندازه موجودات هم رده شان است.
رتیل های سیستان و بلوچستان
برگزیده ها: خاورمیانه +عکس
عنکبوت های شتری همچون انواع عادی شان به گروه تنندگان تعلق دارند اما در رسته ای کاملا متفاوت جای گرفته اند. (علت نام گذاری آنها هم این است که نوعی کوهان یا برآمدگی در قسمت پشت خود دارند و بنابر برخی باورهای غلط از شکم شتر تغذیه می کنند و به همین خاطر است که اکثرا آنها را عنکبوت های شتری می خوانند).
این تننده همچنین به خاطر سرعت بالای حرکتش عقرب بادی نیز خوانده می شود و آرواره های آن در حدود یک سوم طول بدنش است و به همین خاطر می تواند همچون جوندگان طعمه ها را تکه و پار کند.
اما افسانه ها و روایات بومی زیادی در مورد این موجودات وجود دارد. علاوه بر اینکه برخی می گویند این عنکبوت ها از شکم شتر تغذیه می کنند، براساس افسانه های دیگر عنکبوت های شتری در زمانی که با سرعت بیابان های داغ را طی می کنند جیغ های مهیبی را سر می دهند و قادرند جهش هایی بسیار بلند داشته باشند.
برخی از بومیان عراق هم می گویند که این عنکبوت ها حتی به انسان هم حمله می کنند و نوعی زهر خواب آور را به آنها تزریق می کنند و سپس در زمانی که قربانی در خوابی عمیق به سر می برد از بدن آنها تعذیه می کنند.
اما هیچکدام از این موارد همچون فیلم ترسناک عنکبوت های شتری که در سال ۲۰۱۱ میلادی اکران شد، ترس را بر اندامتان نمی اندازد.
بهتر است به سراغ واقعیت برویم. علم تا به حال یافته های اندکی در مورد این موجود داشته است؛ برای نمونه مشخص گردیده که بیش از ۱۰۰۰ گونه مختلف از این جانور در کل هستی وجود دارند که بسیار نادرند و هیچکدامشان هم مورد مطالعه قرار نگرفته اند.
لورن اسپوزیتو از آکادمی علوم کالیفرنیا در این رابطه می گوید: من برای مدت بیش از ۱۰ الی ۱۵ سال است که تحقیقاتی را در منطقه کارائیب انجام می دهم و شاید ۴ سال از این مدت را صرف تحقیق در مورد عنکبوت های شتری کرده ام و در این مدت تنها دو عدد از آنها را یافته ام.
اما چرا عنکبوت های شتری تا این اندازه نادر هستند. اسپوزیتو در این رابطه جوابی ندارد. شاید علت این باشد که جمعیت شان بیش از اندازه کم است (این جانوران بیشتر در منطقه خاور میانه یافت می شوند تا کارائیب).
این موجودات همچنین عادت دارند که به صورت شبانه حرکت کنند و به همین دلیل یافتنشان برای دانشمندان کار دشوارتری خواهد بود و حتی سوزاندن لاستیک هم کمکی به جلب توجه آنها و پیدا کردنشان در دل تاریکی نمی کند.
اسپوزیتو می گوید، اگر در زیر روشنایی بنشینید در بسیاری از مواقع عنکبوت های شتری به پروانه ها و حشراتی که در اطراف روشنایی حرکت می کنند علاقمند می شوند، از پناهگاه خود بیرون آمده، شکار مختصری انجام می دهند و دوباره در دل شب پنهان می شوند و با سرعتی باور نکردنی از محل فرار می کنند.
اگر جانوری اندازه ای معقول در قیاس با عنکبوت شتری داشته باشد احتمالا موفق می شود که از آرواره های بزرگ این تننده جان سالم به در ببرد. گونه های بزرگ تر این عنکبوت بیشتر به دنبال موش ها و مارمولک ها هستند اما جالب است بدانید که طبق گفته اسپوزیتو، این موجود علیرغم سرعت بالای خود قدرت بینایی بسیار ضعیفی دارد که این ضعف نیز با توجه به چشم های کوچک آن قابل درک است و باید بگوییم که جانور بیشتر از طریق لرزش موهای ریزی، محیط اطراف خود را حس می کند که سرتاسر بدنش را پوشانده است.
در مورد دهان این موجود هم باید بگوییم که درست مانند تنندگان هم رده اش چنین دهانی باعث می شود جانوران نیش هایی دردناک و بسیار سخت نظیر رتیل داشته باشد.
البته دهان و آرواره های عنکبوت های شتری به مراتب بزرگ تر و خطرناک تر از چیزی است که در رتیل ها می یابید. عنکبوت های شتری همچون رتیل دارای یک جفت فک هستند که هرکدام از آنها شکلی شبیه به قیچی با دو تیغه دندان ه دار دارند و ماهیچه هایی قدرتمند انرژی لازم برای حرکتشان را تامین می کنند.
اما آرواره های این عنکبوت چندان هم قدرتمند نیستند و در عوض مانورپذیری خوبی دارند. اسپوزیتو می گوید: آنها می توانند آرواره های خود را باز کرده و در هر جهتی که می خواهند حرکتشان دهند.
همانطور که می دانید عنکبوت ها و عقرب ها برای کشتن قربانیانشان از نوعی ماده سمی یا همان نیش استفاده می کنند با این همه، عنکبوت شتری زحمت این کار را به خود نمی دهد. آنها حتی یک قطره سم هم در بدنشان ندارند (در اصل این زهر به مراتب کمتر از میزانی است که بتواند قربانی را از پای در بیاورد و در مقابل میتوان گفت که نیش یا همان گاز این جانوران دردناک است).
این موجود همچنین برای به دست آوردن غذایش هم ماده ابریشمی سفید رنگ عنکبوت های دیگر را تولید نمی کند. عنکبوت شتری در اصل یک شکارچی ساده است و هیچ مشخصه هیجان انگیزی ندارد و سلاح آن تنها سرعت و دندان هایش است.
تننده یاد شده همچنین در اغلب اکوسیستم های دنیا زندگی می کند اما نوع خاصی از آن که در بیابان های بزرگ یافت شده موهایی شبیه به شانه روی پاهای خود دارد که احتمالا از آنها برای حفاری در شن ها استفاده می کند. این گونه همچنین برای آنکه در زمان دویدن روی شن ها به داخل آنها فرو نرود پاهایی کشیده تر نسبت به انواع دیگرش دارد.
,