قصر نوی شوان اشتاین
قصر نوی شوان اشتاین در آلمان
قصر نُوی‌شوان‌شتَین نام قصری است متعلق به قرن نوزدهم میلادی در جنوب استان باواریا در جنوب کشور آلمان. قصر نُوی‌شوان‌شتَین توسط پادشاه وقت باوریا به نام لادویگ دوم ساخته شد.این قصر به عنوان یک پناهگاه شخصی برای پادشاه منزوی در نظر گرفته شده بود ، اما بلافاصله پس از مرگ وی، در سال 1886 به یک مکان بازدید عمومی تبدیل شد. از آن زمان تا کنون بیش از 60 میلیون نفر از این کاخ عظیم بازدید کرده اند.
این کاخ مظهر سبک و مدل معماری شناخته شده “قلعه رمانتیسم” و همچنین شور و شوق زیاد لادویگ دوم برای اپراهای ریچارد واگنر – خواننده سبک اپرا در زمان وی می باشد. قصر نُوی‌شوان‌شتَین هم اکنون یکی از محبوب‌ترین نقاط توریستی در کشور آلمان است و همواره جزو زیبا ترین قصرهای دنیا محسوب می شود.
باواریا؛ ایالت کاخ‌های افسانه‌ای
شاید کمتر کسی پیش از سفر به آلمان، ایالت باواریا را به خوبی بشناسد، یا به عبارتی علت اصلی شهرت این ایالت را بداند؛ باواریا ایالتی است در آلمان که با داشتن کاخ‌ها و قلعه‌های برافراشته به مانند سرزمین افسانه‌های پریان شده است. در این مقاله مشهورترین کاخ‌های باواریا را به شما معرفی می‌کنیم؛ با کجارو همراه باشید.
باواریا بزرگ‌ترین ایالت آلمان مساحتی حدود ۸۰ هزار کیلومتر مربع دارد؛ این ایالت به دلیل داشتن طبیعتی چشم‌نواز و عجایبی ساخته‌ی دست انسان که چندین قرن است میلیون‌ها نفر از سرتاسر جهان جذب تماشای خود می‌کند یکی از محبوب‌ترین و مشهورترین مقاصد گردشگری آلمان محسوب می‌شود. علاوه بر داشتن دریاچه‌های زیبا و شهرهای رنگارنگ و پر جنب‌وجوش، ایالت باواریا به دلیل وجود قصرها و قلعه‌های حیرت انگیزی شهرت پیدا کرده است که مانند کاخ‌های توصیف شده در افسانه‌های پریان هستند و همیشه در صدر فهرست پر بیننده‌ترین و محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری در هر زمانی از سال قرار دارند. اطلاعاتی از مشهورترینِ این قصرها و کاخ‌ها را برای شما در ادامه آورده ایم که در سفر به این ایالت سحرانگیز و پرهیجان نباید دیدن از آنها را از دست بدهید. در ادامه با کجارو همراه باشید.
کاخ نوی شوان اشتاین (Neuschwanstein Castle)
قلعه‌ی پرهیبتی در میان کوه‌های آلپ در باواریای آلمان با شکوه تمام قد برافراشته است. پادشاه لودویگ دوم دستور ساخت این کاخ را به عنوان یک اقامتگاه و تفرجگاه تابستانی در سال ۱۸۶۹ داد تا به این صورت قدرت یک پادشاه را به نمایش بگذارد. البته متاسفانه خود پادشاه مجالی برای لذت بردن از این کاخ رویایی نداشت، چرا که پیش از تکمیل شدن ساخت قصر، وی در یک دریاچه در همان نزدیکی غرق شد. 
این قلعه‌ی حیرت‌برانگیز ۳۳۰۶ متر از سطح دریا فاصله دارد و بر روی خرابه‌های قصر هونن شانگاو (محل زندگی پادشاه لودویگ دوم در زمان کودکی) به سبک رومی ِاوایل قرن ۱۳ بنا شد. در ساخت این قلعه از به روزترین تکنولوژی‌ها استفاده شده است. طراحی کاخ نوی شوان اشتاین ابتدا توسط ادوار ریدل، معمار متخصص درباری انجام شد و سپس یک نقاش صحنه به نام کریستین ژان این طرح‌ها را بسط داد. اتاق خواب پادشاه بی‌نظیرترین و عالی‌ترین آثار حکاکی، نقاشی، موزاییک و تزئینات را در خود دارد؛ همچنین اتاق تخت پادشاهی، سالن آرایش و سالن غذاخوری از دیگر مکان‌های این قصر هستند که طراحی خاص و منحصر به فرد دارند. 
این قصر تنها همراه با تور راهنما که حدودا ۳۵ دقیقه طول می‌کشد قابل بازدید است؛ همچنین در این کاخ امکان سیگار کشیدن یا عکس‌برداری وجود ندارد. بلیت ورودی نیز باید از محل مرکز فروش بلیت هونن شانگاو در روستای پایین قصر تهیه شود.
کاخ لیندرهاف (Linderhof Palace)
قلعه دیگری متعلق به پادشاه لودویگ بین سال‌های ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۹ به شکلی فاخر از سبک روکوکو (نوعی سبک معماری) ساخته شد؛ لیندرهاف از دیگر جاذبه‌های مشهور باواریا است که در یک دره‌ی دور افتاده بین شهرهای فوسن (Fussen) و اوبرآمرگاو (Oberammergau) قرار دارد. اگرچه این قلعه از کوچک‌ترین قصرهای پادشاه لودویگ است، اما تنها قصری است که وی تا زمان اتمام ساخت آن زنده بود و فرصت مشاهده‌ی شکوه و عظمت آن را داشت. این قصر که به سبک روکوکو طراحی شده است، به وضوح در طراحی از قصر ورسای مشهور در فرانسه پیروی کرده است. 
خاص‌ترین بخش این قصر سرای آینه‌ها است ؛ سالنی انحصاری و محل استراحت ویژه‌ی پادشاه لودویگ بود که عادات وحشتناکی در خواب داشت. وی که تمام شب‌ها بیدار بود، از بازتاب هزاران شمع در سالن پر از آینه‌ی خود لذت می‌برد. دیگر جاذبه‌های این کاخ شامل خانه‌ی مراکشی و همچنین خانه تابستانی موریش (Moorish Kiosk) با تخت طاووسی است که پادشاه آن را از یک نمایشگاه پاریس در سال ۱۸۶۷ خریداری کرد. 
در اطراف قصر، باغ‌ها و تراس‌هایی به سبک باروک و همچنین آبشارهایی از سبک رنسانس ایتالیا ساخته شده است. این قصر بیشتر در ماه‌های تابستان از آوریل تا اکتبر بازدید می‌شود و در مناسبت‌های تعطیلاتی معینی معمولا نزدیک کریسمس و سال جدید بسته است.
قصر نیمفنبرگ
پادشاه الکتور فردیناند ماریا و همسر وی هنریت آدلاید ساووی به مناسبت تولد پسر و وارث خود، به معماری به نام آگوستینو بارلی دستور ساخت یک اقامتگاه تابستانی در غرب مونیخ را دادند. ساخت و ساز این قصر در سال ۱۶۶۴ آغاز شد. قصر نیمفنبرگ بسیار باشکوه بوده و ساختاری پر از طاق دارد که از هر کمان تا کمان دیگر آن ۵۰۰ متر فاصله است. این معمار بخش درونی قصر را مشابه یک ویلای ایتالیایی طراحی کرد که شدیدا مورد علاقه‌ی هنریت بود. اندرونی قصر روشن بوده و دکوراسیون آن توسط دو معمار به شکل بسیار باشکوهی طراحی شده است. در عمارت این کاخ، بازدیدکنندگان می‌توانند موزه‌ای از کالکسه‌های قدیمی و همچنین کالسکه‌های باشکوه پادشاه لودویگ دوم را ببینند که موزه‌ی مارستال (Marstall museum) نام دارد. یکی از ویژگی‌های مشهور این قصر «گالری آو بیوتیز» یا همان گالری زیبایی‌ها، مجموعه‌ای از ۳۶ نقاشی پرتره است که توسط جوزف استیلر نقاش دربار در آن زمان، برای پادشاه لودویگ اول نقاشی شده بود. 
خارج از قصر پارکی دویست هکتاری وجود دارد که در گذشته باغی به سبک ایتالیایی بود. اکنون این باغ به سبک انگلیسی طراحی و با مجسمه‌های زیبا، درختان و گل‌ها تزئین شده است. 