سفر آخر هفتهای به طالقان یک ییلاق همیشه بهار - اقامت در طالقان
منحصربهفردترین جاذبه طبیعی طالقان را باید در محدوده دریاچه و سد آن جستوجو کرد؛ جاذبهای که برای طبیعتگردان، خودنمایی میکند و همواره تعداد قابل توجهی از جهانگردان و گردشگران داخلی را جذب خود میکند.این بار هم برای گذراندن یک روز تعطیل، به ما اعتماد کنید. به پایتختنشینان قول میدهیم نه آنان رابه راه دوری ببریم و نه، محل نامناسبی را برای گذراندن یک روز تعطیلی معرفی کنیم. فقط کافی است که این راهنما را مرور کنید و قول بدهید که طبیعت را پاس بدارید!
120 کیلومتر آن سوتر از پایتخت، ییلاقی است که پس از لواسانات و کرج از نزدیکترین ییلاقها به تهران محسوب میشود، دره خوش نام و نشانی که در میان راههای پر شیب و ناهموار دیواره البرز جنوبی قرار دارد و از گذشته تا امروز لقب ییلاق «همیشه بهار تهران» را بر پیشانی خود نشان کرده است.
اقامت در طالقان
به گزارش روزنامه حمایت:طالقان اگر چه این روزها دیگر یک منطقه شناخته شده است ،اما همچنان جاذبههای طبیعی و بکر نادیده شده ای دارد و به جرأت میتوان گفت که برخی نمونههای آن در هیچ یک از اقلیمهای گوناگون آب و هوایی کشور دیده نمیشود.
این منطقه زیبا جدای از جغرافیا و فرهنگ اش به واسطه این که از قدیم کانون تولید محصولات کشاورزی بسیاری بوده و گردو، گیلاس، شاه توت و سیب گلاب بسیار معروفی دارد برای علاقهمندان گردشگری دردشت ودمن های کشاورزی کانونی دیدنی و آرامش بخش محسوب میشود. البته این روستای دیدنی بهشت ماهیگیران هم هست؛ ماهیگیری در دریاچههای کوهپایه که واقعاً پرطرفدار است.
از کدام مسیر برویم؟
اگر میخواهید به دیدن جاذبههای طبیعی طالقان بروید بهتر است مسیر آبیک - زیاران را در پیش بگیرید.مسافرت به طالقان را میتوانید با استفاده از خودروی شخصی مناسب، دوچرخه کوهستان، اتوبوس یا میدلباس تجربه کنید. به شما پیشنهاد میکنیم که از مسافرت انفرادی به این منطقه پرهیز کنید و در صوت نداشتن همراه برای سفر به این منطقه رویایی از موسسههای معتبر گردشگری و گروه گردی های یکروزه به قصدطالقانگردی بهره ببرید.
در سفرهای یکروزه همراه داشتن کوله پشتی سبک، غذای کنسروشده، آب، کیف کمکهای اولیه، کفش سبک کوهپیمایی یا پیادهروی، زیرانداز، نقشه محلی یا GPS ، کلاه، لباس بادگیر و سبک ضروری است.
اگر هم قصد شب ماندن و اقامت بیش از یک روز را دارید بی تردید باید کیسه خواب، لوازم خوراکپزی و یک دست لباس گرمکن همراه داشته باشید و تا حد امکان در محلهای مجاز و قابل دسترس، بیتوته کنید. از آنجا که پوشش تلفن همراه در بخشهایی از کوهستان طالقان ضعیف است، توصیه میکنیم در سفرهای گروهی بیسیم یا سوت همراه داشته باشید و پیش از غروب آفتاب منطقه را ترک کنید.
در سفر به طالقان به یاد داشته باشید، این منطقه از اقلیم های پرطرفدار است بنابراین باید توجه داشت که جامعه محلی از گردشگری آسیب نبیند.
در این زمینه رعایت مواردی ضروری است که از جمله میتوان به وارد نشدن به باغهای شخصی مردم؛ چادر بر پانکردن در کنار رودخانه یا مناطق دور از دسترس، پراکنده نکردن زبالهها؛ روشن کردن آتش در محل مناسب و دور از درختان و خاموش کردن کامل آن پیش از بازگشت؛ توجه به تابلوهای اخطار و وارد نشدن به دریاچه اشاره کرد.
بهترین ساحل دریاچه سد طالقان
محلی برای گذران روزهای گرم
اما در حریم این ییلاق دوست داشتنی، روستاها و دهکدههای کوچک و بزرگ بسیاری هم وجود دارد که با یک حساب سر انگشتی تعداد آنها از مرز 80 روستا هم میگذرد.
زندگی اهالی این منطقه هم جالب توجه است؛ مردمان طالقان در دو گروه اجتماعی زندگی میکنند گروهی مهاجر و گروه دیگر بومی این منطقه هستند. افراد مهاجر اغلب بستگان نزدیکی در شهرستان یا روستاهای همجوار دارند و در فصل های معتدل و گرم به این منطقه سفر میکنند . بافت توپولوژی و اقلیم محلی طالقان به گونهای است که در داغترین روزهای سال، پهنه جغرافیایی آن آب و هوایی معتدل و گاه خنک دارد.
این وضع که از میانه خردادماه آغاز میشود تا اوایل شهریورماه ادامه دارد و این به معنای این است که شما میتوانید برای دوری از روزهای گرم تابستان به «طالقان» پناه ببرید. البته حواستان باشد که بعد از این دوره، هوا به سرعت روبه سردی می سپارد.
البته اهالی بومی طالقان با شما تفاوت دارند، آنان خود را با وضعیت چهار فصل حاکم بر محل زندگیشان کاملا سازگار کردهاند و به همین دلیل است که حتی در زمستانهای بسیار سرد و استخوانسور طالقان هم، نبض زندگی در خانههای روستایی آن پر تپش است و گرمای زندگی در آنجا جریان دارد.
اقامت طالقان
یک سابقه تاریخی
در اسناد تاریخی، داستانهای مختلفی از طالقان و رویدادهای آن نقل شده است. البته اهالی بومی و باسابقه ساکن در روستاها نیز قصههایی را سینه به سینه برای خانواده خود و گردشگرانی که مسافران این اقلیم هستند نقل میکنند.
بناهایی از دوره های گوناگون تاریخی به ویژه دوره قاجار در گوشه و کنار این اقلیم به چشم میخورد. ساخت حمام ، حسینه و چند مسجد در زمره آثار ملی و ماندگار این شهرستان هستندو همچنین غار پنجعلی، پناهگاهی مسکونی، مزرعه آقا چشمه و جاده کر را میتوان در ردیف آثار طبیعی این منطقه قرار داد.
ماهیگیری فراموش نشود
منحصربهفردترین جاذبه طبیعی طالقان را باید در محدوده دریاچه و سد آن جستوجو کرد؛ جاذبهای که برای طبیعتگردان، خودنمایی میکند و همواره تعداد قابل توجهی از جهانگردان و گردشگران داخلی را جذب خود میکند. صید ماهی قزل آلای خال قرمز و رنگینکمان میتواند زیباترین و هیجانانگیزترین بخش سفر شما به این اقلیم باشد.
البته اگر شما هم به دنبال حفظ و بقای این نوع آب زیان خوش رنگ و منحصر به فرد هستید،پیشنهاد میکنیم که مانند بیشتر طبیعتدوستان، صید این دو گونه را به صورت مهارتی تجربه و سپس ،ماهیها را آزاد کنید چون ماهی قزلآلای رنگین کمان موجود در دریاچه طالقان که در حدود 35 تا 42 سانتی متر قامت دارد، در نوع خود نمونهای بزرگ و تا حدودی نادر محسوب میشود .
یک نکته مهم دیگر که باید به آن توجه ویژه داشته باشید هم این است که «لارو» این آبزیان در اواسط پاییز و بهار ریخته میشود و برای حفظ و بقای آنها امکان صیادی در 9 ماه از سال وجود ندارد.
بطور معمول در اواخر مرداد تا پایان شهریور پروانه صید محدود با استفاده از قلاب ورزشی به متقاضیان عرضه میشود و ماهیگیری به وسیله تور پهن ، قفس و دیگر روش ها غیرمجاز تلقی میشود و پیگرد قانونی دارد.بهترین وقت صید در ساحل دریاچه طالقان از ساعت 16 تا 19 است و در فاصله 40 دقیقه مانده به غروب آفتاب موقعیت ایدهآلی برای این منظور به وجود میآید.
چند غذای محلی خوشمزه
درست است که این منطقه آب و هوای منحصر به فردی دارد اما به دلیل نزدیکی این اقلیم به تهران ،عادتهای غذایی در آن دیار به تهرانیها شباهت فراوانی دارد و شما نمی توانید در رستوران های این منطقه با غذای محلی دلی از عزا در بیاورید.
اما و البته باید بدانید که یکی از نانهای محلی این منطقه «پیتک» نام دارد که برای تهیهاش، در هر چانه، از خمیر نان و مقداری حلوا، استفاده می کنند. روی خمیر را هم با لبه یک قاشق چوبی نقشها و خطهایی میاندازند تا طرح زیبایی نقش ببندد. به جای هر غذای سنتی ای میتوانید با نوشجان کردن این نان به همراه کره و پنیر محلی، به شکمچرانی بپردازید.
از دیگر غذاهای محلی، دالعدس طالقانی است که مانند دالعدس جنوبی با عدس قرمز تهیه میشود اما مواد اولیه آنها تفاوت دارد و زنجبیل تازه و گشنیز در این نوع اضافه میشود.
کمان گوشت خورش، یکی از خورشهای خوش طعم است که با قارچ یا کمان گوشت ، سیر و خامه تهیه و با نان مصرف می شود. آش ترشی هم یک غذای محلی دیگر به حساب می آید که با نخود، لوبیا چیتی، مغز گردو، چغندر، آلوچه ، آلبالو، برگ قیسی (زرد آلو )، کشمش، سیر و نعناع داغ تهیه میشود. برای خوش طعم شدن این آش باید از سرکه و شیره مثل چاشنی استفاده کرد.
بسته به ذایقه شماست، اگر کسی آش ترش دوست داشته باشد،از سرکه و برای ملس کردن، بیشتر شیره اضافه میشود. در تهران به این آش، آش میوه میگویند.
سوغاتی فراموش نشود
بهترین سوغات طالقان عسل، میوه و لبنیات است. عسلهای منطقه بسته به منبع تغذیه زنبورها، طعم و رنگ متفاوتی دارند؛ برای مثال میتوان به عسل مرکبات اشاره کرد که رنگ روشنتری نسبت به سایر عسلها دارد. لبنیات بهویژه پنیر محلی محصول دیگری است که توصیه میکنیم در طالقان تهیه کنید. همچنین بسته به فصل سفر بعضی محصولات کشاورزی مانند میوه نیز سوغات خوشمزهای محسوب می شود. گردآوری خانواده آکا
,