کاوه آفاق شرفم را نمی فروشم - بیوگرافی بازیگران ، بیوگرافی هنرپیشه ها - زندگینامه کاوه آفاق

برگزیده ها به نقل از همشهری جوان: کاوه آفاق با درخشش در جشنواره موسیقی مقاومت بالاخره توانست نخستین کنسرت رسمی خود را برگزار کند، کنسرتی که بیش از 3 هزار نفر را به فضای باز برج میلاد کشانده بود.

نام «کاوه آفاق» بعد از انتشار قلعه «شال» و همه گیر شدن آثار گروه the ways سر زبان ها افتاد. خواننده ای که علیرغم قابلیت های بالا، تا قبل از آغاز جشنواره موسیقی مقاومت در تهران موفق به اخذ مجوز فعالیتهای رسمی و قانونی خود نشده بودو نمی توانست به صورت رسمی در کشور فعالیت کند. اما اجرای برنامه این خواننده در این جشنواره که انتخابش به عنوان بهترین اجرای زنده در بخش موسیقی روز نیز ختم شد. باعث شده که این روزها موج «کاوه آفاق» به خوبی راه بیفتد و دوستداران این خواننده برای اجرای نخستین برنامه رسمی وی لحظه شماری کنند. از طرف دیگر زمزمه هایی مبنی بر دریافت مجوز رسمی فعالیت های این خواننده نیز پس از درخشش در جشنواره موسیقی مقاومت به گوش می رسد و همین حرف و حدیث ها باعث شده در روزها و هفته های بعد از جشنواره. «کاوه آفاق» در رأس اخبار موسیقی کشور قرار بگیرد.

همه این اتفاقات باعث شد سراغ او برویم تا درباره حضورش در این جشنواره و آینده ای که آرام آرام در حال نزدیک شدن به ایده آل های خود در موسیقی است، صحبت کنیم.

زندگینامه کاوه آفاق

به عنوان سوال اول دوست دارم درباره انگیزه هایت از حضور در جشنواره موسیقی مقاومت بگویی. چه چیزی باعث شد که اجرای برنامه در این فستیوال را قبول کنی؟

- ما در ایران دو فستیوال خوب برای موسیقی داریم، یکی همین جشنواره مقاومت است و یکی هم جشنواره موسیقی فجر. من هم طبیعتا مثل تمام همکاران باید در این فستیوال ها شرکت کنم و در واقع بهترین ویترین برای ارائه خودو آثارم، حضور در این قبیل جشنواره هاست که خدا را شکر باعث شد اتفاقات خوبی هم برای من بیفتد.

سبکی که تو در آن کار می کنی، به هر حال حساسیت هایی دارد و قبول این حضور از سوی دست اندرکاران جشنواره کمی عجیب به نظر می رسد. خودت فکر می کردی که در چنین جشنواره ای بتوانی بیایی و آثارت را به صورت زنده اجرا کنی؟

- در ابتدا و وقتی که این پیشنهاد از سوی دست اندرکاران جشنواره به من شد، خودم هم کمی متعجب شدم اما فکر می کنم باید بپذیریم رویکرد ارشاد در یک سال گذشته متفاوت از پیش شده و این چرخش اخیر به موسیقی ستودنی استو در سال های اخیر بی سابقه بوده. این نگاه ویژه توانسته بسیاری را نسبت به آینده خوشبین کند و همین بهترین دلگرمی برای ادامه حضور و ادامه کار در ایران برای ماست.

استقبال 3 هزار نفره از اولین اجرای رسمی تو کمی عجیب و در واقع دور از ذهن بود، خودت توقع این همه استقبال را داشتی؟

- به هر حال امیدوارم که در آینده هم این استقبال ادامه داشته باشد.ما با همفکری مسوولان جشنواره به این نتیجه رسیدیم که برای جلوگیری از شلوغ شدن بیش از اندازه برنامه و محدودیتی که بود، در اطلاع رسانی کمی محتاط عمل کنیم. چون ظرفیت محوطه باز بیش از این 2 هزار نفر نبود و با اینکه اطلاع رسانی مناسبی از سوی ما صورت نگرفت اما باز هم بیش از ظرفیت تعیین شده شاهد حضور دوستداران موسیقی بودیم و این برای من غافلگیرکننده بود.

و ظاهرا هم طرفداران پرپاقرصی داری که همه یکصدا قطعاتت را می خواندند.

- نظر لطف شماست. به هر حال من روی سن بودم و بیشتر حواسم به اجرای خودم بود. سعی ام این بود که بهترین اجرا را ارائه کنم.

به عنوان نخستین اجرای زنده ، بسیار مسلط و روان روی صحنه حاضر شدی. تجربه بازیگریت در صحنه تئاتر چقدر در این اتفاق دخیل بود؟

- من و گروه سابقم تا سال 85 تقریبا 90 اجرا در سرتاسر کشور داشتیم که از آن سال تا امروز اجرایی نتوانستیم بگذاریم و به قولی دیگر نتوانستیم مجوز بگیریم. خدا را شاکرم که این اجرا به چشم آمد و موفقیت آمیز بود و توانستیم جایزه بهترین اجرای زنده را ببریم. گروه جدیدمان مجموعه ای از بهترین نوازنده هاست که من فکر می کنم با هر گروه خارجی هم اگر رقابت کنیم، باز هم توان مقابله با آنها را داریم و کیفیت نوازنده های جدید گروهمان را واقعا بالا و قابل توجه می دانم. من مدت ها درباره انتخاب افراد این گروه مطالعه کردمو کسانی انتخاب شدند که نوازندگی خوبشان فقط یکی از گزینه های مثبتشان بود. پارامترهای زیاد دیگری را در این انتخاب ها مهم می دانم. از قبیل شخصیت و استایل نوازندگی، نوازنده باید روی سن یک کاراکتر ویژه داشته باشد. اعتقاد دارم که از این گروه در آینده بیشتر خواهید شنید.

برخی اکت ها و عکس العمل هایت روی صحنه با واکنش جالب دوستدارانت روبرو شد. برای آن حالت های خاصی که روی سن اجرا کردی و مثلا روی زانوهایت نشستی و خواندی، از قبل برنامه ریزی کرده بودی؟

- خب هر خواننده ای قبل از اجرا، برنامه ریزی برای حرکاتش انجام میدهد اما یکسری از حرکت ها هم به احساس خواننده و مردم در آن واحد برمی گردد. شب قبل برنامه در ذهنم سعی کردم کمی به این ماجرا فکر کنم و در واقع روی سن آرامش داشته باشم. خصوصیت من اینگونه است که اگر روی سن آرامش داشته باشم، می توانم بهترین اجرا را به نمایش بگذارم.

طبق پیش بینی ها، قطعات «شال» و «اتاق آبی» بیشترین طرفدار را داشت. خودت هم اینچنین فکر می کردی؟

- قاعدتا این ماجرا قابل پیش بینتی بود. این دواثر به قولی مهر و امضای آثار من اند و خیلی ها با آنها خاطره دارند.

حالا می شود عنوان یک خواننده رسمی و مجاز را قبل از نام تو استفاده کرد اما از طرف دیگر خیلی ها اعتقاد دارند تو به خاطر این عنوان وارد این جشنواره شده ای، آیا واقعا قولی در این باره به تو داده شده است؟

- من اگر برای این قول ها و اینقبیل اتفاقات قرار بود کاری بکنم، 3 سال پشت درهای ارشاد نمی ماندم. من شرفم را به خاطر یک ورق مجوز نمی فروشم. اعتقاداتم باعث حضورم در این جشنواره شد و خدا خواست که این اتفاق باعث شود آثارم رسمیت پیدا کند.

بعد از اجرای 40 دقیقه ای تو، حاج غلام کویتی پور روی صحنه آمد و برنامه اش را اجرا کرد. این چینش اجراها از دید تو کمی نامأنوس نبود؟ از قضاوت های بعدش نترسیدی؟

- چرا بود و ترسیدم. به همین سادگی دوست دارم جواب سوالت را بدهم ولی به هر حال باید به قوانین و چینش برنامه ها احترام می گذاشتم و وظیفه ام این بود که در مدت زمانی که به برنامه من تعلق داشت، به بهترین نحو ممکن بتوانم مخاطبان حاضر در برنامه را غافلگیر کنم.

داستان این مچ بندهایی که به رنگ پرچم ایران است و در تمام ویدئوها و عکس های تو به دستت بسته شده چیست؟ قرار است با این کار کاراکتری برای خودت خلق کنی؟

- خب هر کس که من را از نزدیک می شناسد، می داند شدیدا آدم وطن پرستی هستم و از پنج سال پیش که اولین ویدئوهایم پخش می شد، اینها را به دستم می انداختم و به هر حال به نوعی سعی داشتم با آن ملیت و علایق وطن پرستی خود را نشان دهم. شاید هم به قول تو یک جور کاراکترسازی باشد که به هر حال به نظرم تاثیر خوبی در بهتر دیده شدن کارهایم داشت. جالب است بدانی من حتی زمانی که خارج از ایران بودم و مشغول برخی کارهای موسیقی شده بودم، این ساق بندها را در دستم می انداختم و از همان زمان دیگر به نوعی به آنها عادت کرده ام.

اصرار داشتی که قبل از برگزاری برنامه ات هیچ خبررسانی ای درباره این برنامه صورت نگیرد. این اصرار به خاطر این بود که دلت می خواست طرفداران دو آتشه ات اولین بار تو را در یک اجرای کنسرتی تر و بیرون جشنواره ببینند؟

- صددرصد همین بود. جشنواره ظرفیت های یک کنسرت را ندارد و اگر ما اطلاع رسانی وسیع می کردیم، مطمئنا با مشکلات زیادی در حفظ نظم هواداران روبرو می شدیم و شاید برای هواداران مشکلاتی پیش می آمد که در شأن نام آنها نبود. امیدوارم هواداران این عدم اطلاع رسانی را به حساب برخی سخنان حاشیه ای که به گوش من هم رسیده نگذارند و بپذیرند که به خاطر خودشان و احترام به آنها بود که ما اطلاع رسانی نکردیم. با وجود اینکه از سوی ما هیچ اطلاع رسانی در این باره صورت نگرفته بود، شاهد حضور حدود سه هزار نفر بودیم که به هر حال عجیب وبد.

در بخش «موسیقی روز» جشنواره هم به عنوان اول دست یافتی. قطعا این مقام برای تو خیلی ارزشمند است.

- اصولا اعتقاد دارم برای هیچ هنرمندی کسب مقام در یک جشنواره،ارزشمند نیست. حالا دلایلش بماند ولی فقط از اینکه کار و آثارم دیده و شنیده شد، احساس خوبی دارم.

با این اوصاف از آینده چه خبر؟ آلبوم، کنسرت؟

- برای آلبوم و کنسرت در حال مذاکره با تهیه کننده ها هستمو انشاءالله به زودی خبرهای خوبی منتشر خواهد شد.

از اعضای گروه the ways چه خبر؟ آیا امکان فعالیت مجدد تو با آنها وجود دارد؟

- من خبری از این عزیزان ندارم و آرزوی موفقیت برایشان دارم.

تا جایی که من می دانم، تعداد زیادی از همگروهی هایت برای فعالیت موسیقی از کشور خارج شده اند، تو چرا به فکر مهاجرت نیفتادی؟

- من نمی توانم خارج نشین باشم. به هر حال علایق خاص نسبت به سرزمینم دارم که در بخش قبلی صحبت هایم نیز به آن اشاره کردم. اگر قرار باشد حتی یک روز در خیابان باشم و با زبان فارسی با مردم صحبت نکنم، مطمئن باش دق می کنم. می میرم. این را از ته دل می گویم.

تو تجربه انتشار آثار موفقی را داشته ای که توانسته نظر مساعد مخاطبان موسیقی را هم به خوبی جلب کند. فکر می کنی با ورود چهره هایی مثل تو که به هر حال سبک و سیاقی خارج از عرف چهره های پاپ این روزهای بازار دارند، موسیقی ایران می تواند از این حالت یکنواختی بیرون بیاید؟

- همه جا گفته ام، باز هم می گویم که اگر شهرام شعرباف، هومن اژدری، کاوه یغمایی، رضا یزدانی و کاوه آفاق همگی با هم هماهنگ و درست عمل کنند و مجوز اجرا و نشر آلبوم را هم بگیرند، کلا موسیقی کشور زیر و رو خواهد شد. این یک ادعای ساده نیست. اتفاقی است که قطعا در سال های آینده در صورت به وقوع پیوستن، همه شاهدش خواهند بود. به هر حال من سال های زیادی است که پیگیر اتفاقات حوزه موسیقی کشورم هستم و می دانم که چه سبک هایی، قابلیت تبدیل شدن به انتخاب اول مخاطبان امروز بازار را دارد. در این باره هم کلی مطالعه و تحقیق کرده ام که الان به این راحتی این حرف را به تو می زنم.

برای آلبومت چه برنامه ریزی کرده ای؟ چه زمانی قرار است منتشر شود؟ کمی در مورد جزئیات آن صحبت می کنی؟

- طبق برنامه های ما احتمالا بهمن ماه آلبوم جدید منتشر خواهد شد. این آلبوم تا اینجای کار نامش «قصه زیرزمین» و شامل 10 قطعه است. چهار قطعه از آثار قدیمی که خیلی ها با آن خاطره دارند در آلبوم قرار داده ام و شش اثر جدید هم ساخته ام که مخاطبان بتوانند آثار جدیدی را در این آلبوم شاهد باشند.

تمامی شعرها و آهنگ ها را خودم سروده و ساخته ام و در بخش تنظیم قطعات هم «پدرام آزاد»، «آرمان مهربان» و «شهاب آفاقی» در این آلبوم حضور دارند. خودم هم در این بخش چند قطعه را تنظیم کرده ام.

گردآوری بیوگرافی برگزیده ها گردآوری بیوگرافی برگزیده ها
,