علی نصیریان، زندگی هنری علی نصیریان درگذر سال ها + تصاویر - بیوگرافی بازیگران ، بیوگرافی هنرپیشه ها - على نصیریان

در این بخش از سایت برگزیده ها بیوگرافی و تصاویر علی نصیریان را برای شما آماده کرده ایم ، امیدواریم که مورد توجه شما قرار گیرد. علی نصیریان (زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۱۳) در تهران، بازیگر تآتر، سینما و تلویزیون ایرانی می باشد.

نام: علی

نام خانوادگی: نصیریان

تاریخ تولد: 1313/11/15

محل تولد: تهران

تحصیلات: فارغ التحصیل هنرستان هنرپیشگی

علی نصیریان

بیوگرافی علی نصیریان

علی نصیریان، در ۱۵ بهمن ۱۳۱۳ به دنیا آمد. وی از هنرستان هنرپیشگی تهران فارغ التحصیل شده است. فعالیت هنری اش را در ۱۳۳۱ با بازی در تآتر جامعهٔ باربد آغاز کرد. در سال ۱۳۳۵ جایزهٔ نخستین مسابقهٔ نمایش نامه نویسی را برای نمایش بلبل سرگشته دریافت کرد. فیلم گاو نخستین فعالبت سینمایی او بوده است. وی در ۱۳۸۰ به عنوان یکی از چهره های ماندگار ایرانی در رشتهٔ بازیگری تآتر و سینما شناخته شد. سال 1326 به دبیرستان پیرنیا در چهارراه گمرک رفت. در آنجا با جمشید لایق، اسماعیل داورفر و مهدی فتحی همکلاسی شد. 1329همزمان با درس دبیرستان، در کلاس جامعه باربد در خیابان لاله زار هم اسم می نویسد. این کلاس را اسماعیل مهرتاش در سال 1305 راه انداخته بود و در آن موسیقی، تئاتر و ادبیات درس می داد. او در سال 1330کتاب هنر تئاتر را خواند. این کتاب که اولین کتاب آموزشی تئاتر در ایران بود، تصمیم نصریان را نهایی کرد. او در کلاس تئاتر سعدی که همسر نوشین آن را اداره می کرد هم شرکت می کرد. علی نصیریان که در زمینه بازیگری، نویسندگی و کارگردانی تئاتر اسم و رسمی ماندگار درآورده است، دوران کودکی سختی را پیش روی داشته است. اما این سختی ها در آینده اش اتفاقات خوشایندی را به دنبال داشته است.
علی نصیریان که در زمینه بازیگری، نویسندگی و کارگردانی تئاتر اسم و رسمی ماندگار درآورده است، دوران کودکی سختی را پیش روی داشته است. اما این سختی ها در آینده اش اتفاقات خوشایندی را به دنبال داشته است. چنانچه او در سال 80 در بیست امین جشنواره تئاتر فجر مورد تجلیل قرار گرفت و یکسال بعد به عنوان چهره ی ماندگار معرفی شد.

همچنین در سال 84 به عنوان چهره برگزیده فرهنگستان هنر در جشن نام آوران فرهنگستان های کشورمان برگزیده شد و در همین سال موفق به دریافت نشان درجه ی یک فرهنگ و هنر شد.

1313
در میدان شاهپور، کوچه مهدی خان و در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. خودش جایی گفته که فقر خانواده، بیماری و بعد هم بیکاری در کودکی او یک جور تلخی به نگاهش به دنیا داده که هرگز از ذهنش بیرون نمی رود.

1320
در سال اشغال ایران توسط متفقین، به دبستان ایمان رفت که پشت بازارچه قوام الدوله و بخشی از باغ معیرالممالک بود. در این مسیر هر روزه از میانبازارچه، شاهد، نمایش های سیاه بازی بود.
1326
به دبیرستان پیرنیا در چهارراه گمرک رفت. در آنجا با جمشید لایق، اسماعیل داورفر و مهدی فتحی همکلاسی شد. یک بار در مصاحبه ای گفته بود هنوز هم خودش را همکلاسی آنها می داند.

1328
گروه دوستان یک گروه تئاتر تشکیل می دهند و یک نمایش کمدی روحوضی را در مدرسه اجرا می کنند. آنها تمرین هایشان را بعدازظهرها در محوطه جلوی کاخ دادگستری میدان ارگ انجام می دادند.

1329
همزمان با درس دبیرستان، در کلاس «جامعه باربد» در خیابان لاله زار هم اسم می نویسد. این کلاس را اسماعیل مهرتاش در سال 1305 راه انداخته بود و در آن موسیقی، تئاتر و ادبیات درس می داد.

1330
کتاب «هنر تئاتر» را خواند. این کتاب که اولین کتاب آموزشی تئاتر در ایران بود، تصمیم نصریان را نهایی کرد. او در کلاس تئاتر سعدی که همسر نوشین آن را اداره می کرد هم شرکت می کرد.
1332
بعد از کودتای 28 مرداد، تئاتر سعدی بسته شد. نصیریان به «هنرستان هنرپیشگی» رفت، جایی که طبق الگوی درسی کنسرواتوار هنرهای دراماتیک پاریس ساخته شده بود. نصریان در دوره 3 ساله این مدرسه همدرس فهیمه راستکار، بیژن مفید، جعفر والی و عباس جوانمرد بود.

1335
اولین نمایشنامه زندگی اش را نوشت. «افعی طلایی» که با الهام از قصه «داش آکل» نوشته شده بود را خودش هم سال بعد روی صحنه برد و کارگردانی کرد. در همین سال در اداره هنرهای دراماتیک وزارت فرهنگ استخدام می شود.

1336
فهیمه راستکار، او را با شاهین سرکیسیان آشنا می کند؛ یکی دیگر از نقاط عطف زندگی اش. او با سرکیسیان، «زندگی من در هنر» استانیسلاوسکی را صفحه به صفحه می خوانند و طبق آن تمرین می کنند. در همین سال ازدواج می کند.

                         1339
تلویزیون، از اداره هنرهای دراماتیک وزارت فرهنگ، برای نمایش های زنده تلویزیونی دعوت می کند. سرپرست یکی از شش گروه تئاتری که این اداره به تلویزیون معرفی می کند، نصیریان است. در سال های بعد او و تیمش 50 تئاتر تلویزیونی بازی می کنند. در همین سال برای اجرای تئاتر به پاریس دعوت می شود.

1347
با بازی در نقش مش اسلام فیلم «گاو» (داریوش مهرجویی) به سینما وارد می شود. همچنان فعالیت های تئاتری را ادامه می دهد.

1355
به ریاست اداره تئاتر وزارت فرهنگ منصوب می شود. در این سمت تلاش می کند تاب رای حقوق وبازیگران تئاتر، معادل سازی لیسانس و فوق لیسانس و دکترا انجام شود. بعد از یکدوره دعوای حقوقی، بالاخره موفق می شود.

1357
بعد از یک سلسله اعتراض هایش به توقیف فیلم ها و تئاترها در زمان پهلوی، نصیریان از ریاست اداره تئاتر برکنار می شود.
1359
در اولین پروژه تلویزیونی بزرگ بعد از انقلاب، یعنی سریال «هزار دستان» بازی می کند. تا قبل از انقلاب فقط در هفت فیلم سینمایی بازی کرده بود که همگی به «موج نو» و روشنفکرانه معروف بودند. از این سال اما حضور جدی در سینما را دنبال می کند. 22 فیلم در سال های بعد از انقلاب.

1362
نقش قاضی شارح را در سریال «سربداران» بازی می کند، نقشی که بین تمام نقش هایش تا آن تاریخ، منحصر به فرد است.
1372
با دعوت مجامع جهانی به تئاتر برمی گردد و نمایش «بلبل سرگشته»اش را در آمریکا، کانادا و آلمان به روی صحنه می برد.

1378
در یکی از پرکارترین سال های زندگی، 9 تئاتر تلویزیونی، سه سریال، یک فیلم سینمایی و یک تئاتر صحنه ای را بازی می کند. تئاتر «سلطان و سیاه» در تالار سنگلج رکورد فروش تئاتر را می شکند.

1381
در اولین دوره انتخاب چهره های ماندگار، به عنوان چهره ماندگار عرصه هنر معرفی می شود.

1384
نشان درجه یک فرهنگ و هنر را می گیرد.

1386
یکی دیگر از شاهکارهایش را در سریال «میوه ممنوعه» رو می کند.

1390
با اینکه به او گفته اند بازی در فیلم «شکارچی شنبه» ممکن است ویزای آمریکایش را باطل کند (او هر سال برای دیدن پسرش به ایالات متحده سفر می کرد) اما او بازی در این فیلم را قبول می کند و این کار خود را «ذخیره ای برای آخرت» می نامد.
آثار علی نصیریان: سینما ایران برگر (۱۳۹۳) شکارچی شنبه (۱۳۹۰) پستچی سه بار در نمی زند (۱۳۸۷) جزیره آهنی (۱۳۸۳) شاه خاموش (۱۳۸۲) دیوانه ای از قفس پرید (۱۳۸۱) زندانی ۷۰۷(۱۳۸۰) کمیته مجازات (۱۳۷۷) برج مینو (۱۳۷۴) بوی پیراهن یوسف (۱۳۷۴) شعله های خشم (۱۳۷۱) عشق من شهر من (۱۳۷۰) پول خارجی (۱۳۶۸) دل نمک (۱۳۶۸) روز باشکوه (۱۳۶۷) سال های خاکستری (۱۳۶۷) ترنج (۱۳۶۵) دزد و نویسنده (۱۳۶۵) شیر سنگی (۱۳۶۵) ناخدا خورشید (۱۳۶۵) جاده های سرد (۱۳۶۴) کفش های میرزا نوروز (۱۳۶۴) کمال الملک (۱۳۶۲) جایزه (۱۳۶۱) آفتاب نشین ها (۱۳۶۰) بند (۱۳۶۰) فصل خون (۱۳۶۰) مدرسه ای که می رفتیم (۱۳۵۹) دایره مینا (۱۳۵۷) سرایدار (۱۳۵۵) مهرگیاه (۱۳۵۴) پستچی (۱۳۵۱) ستارخان (۱۳۵۱) آقای هالو (۱۳۴۹) گاو (۱۳۴۸) تئاتر    تانگوی تخم مرغ داغ ۱۳۹۳ تلویزیون ۱۳۹۲-۱۳۹۳ قاب خاطره ۱۳۹۱-۱۳۹۳ جلال الدین آرش معیریان ۱۳۹۱ رویای گنجشک ها ۱۳۸۹-۱۳۹۰ تله فیلم «قلب دوم» ۱۳۸۸ تله فیلم «درخت چشمه» ۱۳۸۸ زمین انسان ها ۱۳۸۷ بهشت و بهار ۱۳۸۷ تله تئاتر «آدم خوابش میگیره» ۱۳۸۵ پرواز در حباب ۱۳۸۵ میوه ممنوعه ۱۳۸۲ نیمۀ گمشده ۱۳۸۳ مهر و ماه ۱۳۷۸-۱۳۸۱ روشنتر از خاموشی ۱۳۸۰ تصمیم نهایی ۱۳۷۹ همسایه ها ۱۳۷۸ ثقةالاسلام تبریزی (۱۲ روز از تاریخ مشروطه) ۱۳۷۸ زمان شوریدگی ۱۳۷۵-۱۳۷۸ آژانس دوستی ۱۳۷۷ تله تئاتر «نیرنگ بازی های آقای اسکابن» ۱۳۷۷ همشاگردی ها ۱۳۷۶ نسیم ۱۳۷۵ بهشت گم شده ۱۳۷۴ عیاران ۱۳۷۴ زیر گنبد کبود ۱۳۷۴ پردۀ عجایب ۱۳۷۰-۱۳۷۲ مش خیرالله صندوقچه اسرار ۱۳۶۵-۱۳۶۶ گرگها ۱۳۵۸-۱۳۶۶ هزاردستان ۱۳۶۳ تله تئاتر «سوزنبانان» ۱۳۶۳ سربداران تله تئاتر ۱۳۵۴ تله تئاتر «استعمال دخانیات ممنوع» ۱۳۴۶ تله تئاتر «خانه روشنی» ۱۳۴۵ تله تئاتر «مجسمۀ جاندار» ۱۳۴۵ تله تئاتر «سیزده به در» کارگردان هنری ۱۳۴۵ تله تئاتر ۱۳۴۵ تله تئاتر «لولو سر خرمن» ۱۳۴۴ تله تئاتر «گاو» ۱۳۴۴ تله تئاتر «جعفرخان از فرنگ برگشته» ۱۳۴۳ تله تئاتر «یک کلاغ، چهل کلاغ» ۱۳۴۳ تله تئاتر «گوهر شب چراغ» ۱۳۴۳ تله تئاتر «پهلوان کچل» ۱۳۴۳ تله تئاتر «روشنایی های خانه ما» ۱۳۴۳ تله تئاتر «مرداب» ۱۳۴۲ تله تئاتر «عروسک های گوشتی» ۱۳۴۲ تله تئاتر «ابرام آقا» ۱۳۴۲ تله تئاتر «سیسیل یا مکتب پدران» ۱۳۴۲ تله تئاتر «پنجره» ۱۳۴۲ تله تئاتر «سیاه» ۱۳۴۱ تله تئاتر «آتشکده» ۱۳۴۱ تله تئاتر «مارتی» ۱۳۴۱ تله تئاتر «بازگشتی نیست» ۱۳۴۰ تله تئاتر «ترانۀ شادی» ۱۳۴۰ تله تئاتر «شیدوش و ناهید» ۱۳۴۰ تله تئاتر «رستاخیز» ۱۳۴۰ تله تئاتر «طلسم» ۱۳۴۰ تله تئاتر «عروسی جناب میرزا» ۱۳۳۹ تله تئاتر «شام خصوصی» ۱۳۳۹ تله تئاتر «ویلای یوکا» ۱۳۳۹ تله تئاتر «غرور زندگی» ۱۳۳۹ تله تئاتر «پزشک دهکده کوکونیان» ۱۳۳۹ تله تئاتر «خانۀ اجاره ای» ۱۳۳۹ تله تئاتر «منطقه جنگی» ۱۳۳۹ تله تئاتر «بعد از سی سال» ۱۳۳۹ تله تئاتر «خودکشی» با ما همراه باشید تا در ادامه تصاویری از علی نصیریان را مشاهده کنید.