راز زنهای برهنه و فمینیست اوکراینی چیست؟ +عکس برهنه زنان در اعتراضات - اخبار ستاره ها ، اخبار چهره ها ، سلبریتی ها - زنان.جمهوری.اوکراین

 به گزارش برگزیده ها به نقل از رادیو فردا: در اوکراین همواره زنان برهنه عضو گروه فمینستی حضور داشتند که به شیوه های عجیبی اعتراض خود را نشان میدادند ،شیوه اعتراض این زنان که عضو یک گروه فمنیست مبارز علیه حقوق زنان هستند برهنه شدن است. آنها چندی قبل در اعتراض به استفاده ابزاری از زنان در تبلیغات و مد دست به اعتراض زدند و با برهنه شدن سعی در مختل کردن یک نمایش مد در ایتالیا را داشتند.
همچنین در اعتراض به خشونت علیه زنان در استامبول عکس برهنه زنان به اعتراض و بیان شعارهایشان پرداختند. آنها حوزه فعالیتشان را به خارج از مرزهای اوکراین کشیده و به کشورهای دیگری نیز رسیده است.
در انتخابات روسیه نیز انها در اعتراض به رییس جمهور شدن پوتین دوباره با عریان شدن دست به اعتراض زدند که توسط پلیس این کشور دستگیر شدند.

زنان.جمهوری.اوکراین

زنان فاحشه اوکراین

اعتراض عجیب زنان برهنه فمنیست علیه استفاده از مانکنهای لاغر
درگیری تعدادی معترض فمنیست با پلیس میلان علیه استفاده از مانکنهای لاغر در جشنواره مد میلان هنگام برپایی نمایش برند ورساچه جنجال آفرید.
این زنان معترض در حالیکه هیچ لباسی به تن نداشتند و تنها یک شلوار پوشیده و شعارهایی روی بدنشان نوشته بودند با پلیس درگیر شدند.

این سه زن که خود سابقا مدل بودند با پلاکاردهایی با مضمون: مد=فاشیست و گرسنگان را نجات دهید. در بیرون سالن برپایی نمایش هیاهو برپاکردند.
پلیس این معترضان را هنگامیکه قصد داشتند به سالن برپایی نمایش وارد شوند دستگیر کرد.
بنا بر گزارشات اکثر مدلهایی که در خانه ای مد در حال فعالیت هستند از سوءتغذیه ، بی اشتهایی و کم وزنی شدید رنج میبرند.
2 خبر بالا که توسط گروه خبری پرداد ترجمه و منتشر شد تنها بخشی از فعالیتهای زنان برهنه عضو گروه های فمنیستی میباشد اما در خبری که توسط سایت رادیو فردا منتشر شد مستندی به نام ( اوکراین فاحشه خانه نیست ) رازهای بسیاری را از حضور و فعالیت این زنان برهنه افشا کرد.
نمایش فیلم مستند "اوکراین فاحشه خانه نیست" ساخته فیلمساز استرالیایی، کیتی گرین، تماشاگران جشنواره لندن را شوک زده کرد؛ فیلمی که حقایق ناگفته و راز پنهان گروه «فمن» را برملا می‌کند: اینکه مغز متفکر و رهبر این گروه مردی بوده با رفتاری به شدت مردسالارانه که این دختران زیبا ی اوکراینی را به ازای دریافت پول به خدمت خود درآورده است.

گروه فمن در سال ۲۰۰۸ در اوکراین تشکیل شد. این گروه با انجام تظاهرات در آن کشور به آنچه «مردسالاری» می‌نامند اعتراض می‌کند. اعضای این گروه در تظاهرات خود را به صورت برهنه و نیمه برهنه در می‌آورند. تظاهرات و اعتراضات این گروه طی سال‌های گذشته از مرزهای اوکراین گذشته و به دیگر کشورها رسیده است. گفته می‌شود این گروه ده‌ها عضو دارد.
همه چیز از اینجا شروع می‌شود که کیتی به دیدار مادربزرگ خود به اوکراین می‌رود و با دیدن خبرهای مربوط به گروهی از دختران اوکراینی که در اعتراض به مسائل سیاسی و اجتماعی خود را در انظار عمومی لخت می‌کنند و شعار می‌دهند، به سراغ آن‌ها می‌رود و چهارده ماه با آن‌ها زندگی می‌کند و فیلم می‌گیرد. اما خیلی زود درمی یابد که مردی در پشت پرده در حال هدایت همه چیز است.
کیتی گرین که در جشنواره لندن شرکت دارد و پس از نمایش فیلم به همراه ساشا یکی از دختران گروه فمن در جلسه پرسش و پاسخ شرکت کرده، گفت که در پایان این چهارده ماه به اندازه کافی ماده خام داشت که دو نوع فیلم بسازد: با اشاره به راز گروه فمن درباره ویکتور، مرد پشت پرده این ماجرا یا بدون اشاره به او.

عکس کیتی گرین و اینا در جشنواره ونیز در سپتامبر 2013

او سرانجام تصمیم می‌گیرد که به این راز اشاره کند. ویکتور را هم وسوسه می‌کند که در جلوی دوربین ظاهر شود.
حضور ویکتور در جلوی دوربین و حرف‌های مردسالارانه‌اش علیه این دخترانی که او آن‌ها را «ضعیف» و تلویحاً احمق می‌خواند، می‌تواند نگاه بسیاری از تماشاگران را درباره گروه فمن تغییر دهد.
فیلمساز صحنه‌های دیدار این دختران با ویکتور را هم بدون اطلاع آن‌ها با دوربینی رو به زمین تصویربرداری می‌کند و ما صدای ویکتور را می‌شنویم که با لحنی تند و تحقیرآمیز با آن‌ها حرف می‌زند و به آن‌ها دستور می‌دهد.
با پر رنگ شدن نقش ویکتور، فیلم بر او متمرکز می‌شود و مصاحبه با او حیرت‌آورترین بخش فیلم است. لحن تحقیرآمیز ویکتور درباره دختران گروه و حرف‌های بیمارگونه‌اش هر تماشاگری را متعجب می‌کند. او حتی در جواب پرسش صمیمانه‌ای درباره اینکه هدفش از تاسیس این گروه به دست آوردن این دختران زیبا ست، می‌گوید: "احتمالا آره!
اما فیلم در ‌‌نهایت از اراده این دختران برای رهایی از شر ویکتور حرف می‌زند. اینا (یکی از دختران) رو به دوربین گریه می‌کند و می‌گوید که آن‌ها از رفتار ویکتور خسته شده‌اند و او قصد دارد به پاریس برود و گروه را به شیوه‌ای بدون ویکتور هدایت کند. نمای پایانی اینا را در تاکسی درحال رفتن به فرودگاه نشان می‌دهد.
ساشا در جلسه پرسش و پاسخ پس از نمایش فیلم تاکید کرد که آن‌ها یک سال است از شر ویکتور‌‌ رها شده‌اند. او گفت که شب اولین نمایش فیلم در جشنواره ونیز، گریه کرده‌اند و نگران بوده‌اند که راز آن‌ها برملا خواهد شد، اما امروز خوشحالند که به شکلی برهنه شده‌اند و دیگر چیزی برای پنهان کردن ندارند: «ما جنگیدیم و پیروز شدیم و حالا به همه می‌توانیم بگوییم که علاوه بر جنگ بیرونی، ما یک جنگ داخلی هم داشتیم که در آن خوشبختانه پیروز شدیم و حالا دیگر نیازی نیست که پنهانش کنیم.
فیلم به مانند خود گروه فمن، تناقض‌های بسیاری را پیش می‌کشد؛ از گروهی حرف می‌زند که خود را فمینیست می‌نامد اما هویت‌اش را در تناقض با یکی از شروط اصلی فمینیسم- عدم استفاده ابزاری از بدن برهنه زنان- می‌یابد.
حتی یکی از آن‌ها اعتراف می‌کند که شب‌ها در یک کلوب شبانه، برهنه رقاصی می کند. مشخص می‌ شود که مغز متفکر گروهی که یکی از وظایف اصلی خود را حفاظت از حق و حقوق زنان می‌داند، یک مرد با رفتاری به شدت مردسالار بوده که خود را «پدر فمینیسم نو» می‌خواند (و یکی از دختران، به درستی به این تناقض اشاره می‌کند که چرا «پدر» برای «فمینیسم»؟) و گروهی که قصد و غرض فمینیستی دارد در ابتدا یکی از شروط اولیه‌اش برای عضویت را زیبایی صورت و بدن اعضا قرار می‌دهد!
فیلم همه این تناقض‌ها را پیش می‌کشد و در فضایی صمیمی با تماشاگر قسمت می‌کند بی‌آنکه قصد داوری داشته باشد. تماشاگر آزاد است حقایق پشت پرده را ببیند و خود تصمیم بگیرد.
گفتنی است چندی پیش تمبر یادبودی در حمایت از این گروه در فرانسه چاپ گردید و از آنها به عنوان یک نماد یاد کردند، همچنین شبکه های بی بی سی و یورونیوز هم با ذوق زدگی با آنها به مصاحبه پرداختند.

عکس "اینا" رهبر گروه در پاریس

,