مصاحبه با رکسانا ورزا ؛ دختر جوان موفق ایرانی شاغل در مایکروسافت + عکس - اخبار ستاره ها ، اخبار چهره ها ، سلبریتی ها - مصاحبه رکسانا ورزا

برگزیده ها: رکسانا ورزا (Roxanne Varza) ششمین بانوی موفق زیر ۳۰ سال آمریکا در زمینه تکنولوژی است اما اگر نظرش را درباره تکنولوژی بپرسی، می خندد و می گوید: «هم ازش متنفرم، هم عاشقانه دوستش دارم». او به چند دیدار با رئیس جمهوری فرانسه دعوت شده تا از مشکلات «استارت آپ ها» بگوید. واژه «استارت آپ» را خوب به خاطر بسپارید. این واژه را درباره جوانانی به کار می برند که ایده های نو و نابی در زمینه رشته های مختلف تکنولوژی دارند اما دستشان از سرمایه خالی است.

مصاحبه رکسانا ورزا

برگزیده ها: مصاحبه با رکسانا ورزا ؛ دختر جوان موفق ایرانی شاغل در مایکروسافت + عکس

به گزارش برگزیده ها: ایران، استارت آپ های تازه کاری دارد که به گفته این جوان موفق ایرانی، حتی از فرانسوی ها هم بلندپرواز تر و جسور تر هستند.
رکسانا ورزا در آمریکا به دنیا آمده است. تحصیلاتش در زمینه زبان فرانسه و اقتصاد سیاسی بوده اما بعد ها راهش به طرف استارت آپ کشیده می شود. او در حال حاضر با چند شرکت و رسانه معروف فرانسوی و بین المللی در زمینه فناوری همکاری دارد.

«ورزا» فارسی را خوب حرف می زند، گرچه گاهی برای خواندن متن های فارسی به زیر و زبر متکی است اما هنوز به نوشیدنی قهوه ای توی فنجان «قهوه» می گوید، نه «کافی» و وقتی هم چیزی متعجبش می کند، ساده می گوید «شوکه شدم»، نه «شاک شدم». مصاحبه با این جوان موفق ایرانی را در ادامه بخوانید.

• استارت آپ هنوز هم در دنیا چندان شناخته شده نیست. با این وجود شما یکی از جوان ترین و پرکار ترین پشتیبانان استارت آپ ها در جهان هستید. چه شد که به جمع استارت آپ ها پیوستید؟

کار کردن در رشته استارت آپ را از سال ٢٠٠٧ میلادی یعنی حدود ٧ سال پیش آغاز کردم. آن روز ها در زمینه سرمایه گذاری در «آژانس فرانسه» که یک آژانس دولتی فرانسوی بود، کار می کردم.

من همیشه به ایرانی بودنم افتخار کرده ام. راستش را بخواهید آمریکا با همه امکاناتش دل آدم را می زند، چون مردم آنجا مثل ماشین می مانند. در آنجا کسی درباره مسائل مهم زندگی فکر نمی کند و مردم کشورهای دیگر برایشان مهم نیست

مرکز فعالیت ما شهر سانفرانسیسکو بود و من به کمپانی های آمریکایی کمک می کردم تا تجارتشان را در فرانسه گسترش بدهند. همان وقت ها بود که درباره کار استارت آپ ها کنجکاو شدم. بعد از مدتی، به عنوان کارآفرین شروع به فعالیت در بعضی از پروژه ها از جملهGirls in tech و Falicon (فالیکون) کردم. همزمان با چند پروژه استارت آپی دیگر همکاری داشتم. سال پیش، بعد از چند سال تجربه و فعالیت، برای اولین بار همراه با چند فرد دیگر یک شرکت به نام Tech. eu (تک دات او) را راه اندازی کردیم.

• استارت آپ یعنی بی خوابی، پیگیری مداوم اخبار و نوآوری های عجیب. چقدر با این موضوع موافق هستید؟

شک نداشته باشید که استارت آپ بودن سخت است اما در عین حال بامزه و هیجان انگیز هم هست. بیشتر استارت آپ ها، مثل خیلی از کسانی که در کارهای تجاری کوچکی دارند، زمان و منابعشان محدود است اما خدمات یا محصولاتی را ارائه می دهند که احتمالا در گذشته نمونه مشابهی نداشته است. ما بیشتر وقت ها باید در کارمان فرز و چابک باشیم تا از رقیب جا نمانیم. کارآفرین ها وظایف و چالش های خودشان را دارند. یک کارآفرین استارت آپ زمانی موفق می شود که بتواند با وضعیت بازار خودش را وفق بدهند. چنین کسی باید با خلاقیت در زمینه هایی مثل استراتژی بازاریابی، مدل بازرگانی (Business model) و… جای خودش در بازار را پیدا کند. به نظر من، کارآفرین خوب باید هنر گوش کردن را بلد باشد.

• این طور که ما در اطرافمان می بینیم، جوان تر ها رغبت بیشتری به استفاده از تکنولوژی دارند. شما جزو کدام دسته هستید؟ عاشقان تکنولوژی یا مخالفانش؟

راستش را بخواهید، من یک حس دوگانه نسبت به تکنولوژی دارم. هم دوستش دارم، هم از آن متنفرم. از یک طرف آن را می ستایم به خاطر اینکه فرصت های شگفت آوری در جهان ایجاد کرده و به مردم توانایی داده کارهایی بکنند که تا پیش از آن هرگز نمی توانسته اند انجامش بدهند. از طرف دیگر، تکنولوژی معایبی هم دارد و می تواند آسیب رسان باشد. به نظر من این منطقی است که هر چیزی در دنیا طبیعتی دوگانه داشته باشد. تکنولوژی هم مستثنا نیست، یک روی خوب دارد، یک روی بد.
اگر نظر من را بخواهید، توصیه می کنم که مردم دنیا مراقب این مزیت ها و معایب باشند. ما باید قوانین جدیدی وضع کنیم، مردم را آموزش دهیم و مطمئن باشیم که آنها درباره تاثیرات خوب و بد تکنولوژی زندگی شان به اندازه کافی اطلاعات دارند.

• شما به عنوان یکی از بانوان جوان فعال و موفق در زمینه تکنولوژی در جهان شهرت دارید. چه چیزی شما را تا این اندازه موفق کرده است؟

راستش را بخواهید، من خودم را آدم موفقی نمی دانم که بتواند برای دیگران الهام بخش باشد چون هنوز در اول راه هستیم اما به هرحال چیزهایی وجود دارد که از داشتنشان به خودم می بالم.
بگذارید به جای جواب دادن به پرسش شما، برایتان بگویم که چطور به اینجا رسیدم. می خواهم بدانید که اوایل، کار به این راحتی پیش نمی رفت و خیلی تلاش کردم تا به اینجا برسم. من در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴خ.) به سختی می توانستم فرانسوی صحبت کنم. پیدا کردن شغل هم برایم دشوار بود. رزومه ام را چند بار به جاهای مختلف می فرستادم اما جوابی دریافت نمی کردم.
اوایل همه چیز واقعا مایوس کننده بود اما یواش یواش راهم را پیدا کردم، توانستم لیسانسم را در رشته زبان فرانسوی بگیرم و در دو شرکت «مایکروسافت» و «تک کرانچ» فرانسه کار کنم.

در طول این مدت، چندباری برای دیدار با رییس جمهوری فرانسه هم دعوت شدم تا درباره نوآوری های تکنولوژی به او توضیح بدهم. چند وقت که گذشت، همه چیز آرام آرام بهتر شد و بعد از یک دوره خیلی سخت، رویایم داشت به واقعیت بدل می شد. حالا من به جایی رسیده ام که نمی دانم الهام بخش هست یا نه، هرچه که هست، از بودن در چنین وضعیتی به خودم افتخار می کنم.

• یک استارت آپ دقیقا چه کار می کند؟

ما طرح تیم های به دردبخور جوان ها را انتخاب کرده، برایشان منابع و نیازهای اولیه فراهم می کنیم تا بتوانند ایده هایشان را عملی کنند. البته گاهی به چیزهایی غیر از بودجه هم نیاز هست که ما برای جوانان خلاق فراهم می کنیم.

از ۶ سالگی تابه حال، معمولا سالی یکبار به ایران آمده ام و همیشه با گریه، به آمریکا یا فرانسه برگشته ام. ایران یک چیز خاصی دارد که نمی دانم چیست ولی به دل آدم می نشیند

چند وقتی است که یک رسانه تازه کار اروپایی به نام «تک دات ای یو» راه انداخته ایم که کارش اطلاع رسانی درباره تازه های تکنولوژی است. تلاش می کنیم تا آخرین دستاوردهای تکنولوژی را آنالیز کنیم و خبرهای کامپیوتری مربوط به تمام اروپا را پوشش دهیم.

• آیا هرگز تصمیم گرفته اید به ایران بیایید و در اینجا کار کنید؟ شما پیش از این چندبار به ایران آمده و با بعضی از جوانان ایرانی استارت آپ دیدارهایی داشته اید. درباره آنها چه نظری دارید؟

آشنایی با گروه های استارت آپی ایران برای من خیلی هیجان انگیز بود. اولین بار که جوانان استارت آپ ایرانی را دیدم از خوش بینی و بلندپروازی شان لذت بردم. این چیز ها را در فرانسه بسیار کم می بینید. فرانسوی ها زود در مقابل چالش ها کم می آورند و رویاهای بزرگی در سر ندارند اما در ایران این طوری نیست. بعضی از ایرانیانی که من دیدم، کاملا برعکس فرانسوی ها بودند و پروژه های فوق العاده ای راه انداخته بودند.
در واقع مشکلی وجود ندارد که ایرانی ها نتوانند حل کنند. این خیلی برای من دلگرم کننده بود. خودم خیلی دوست دارم عضو گروه های استارت آپی ایران باشم اما برای رسیدن به این موضوع باید روی تقویت زبان فارسی ام کار کنم. در مجموع هرکاری از دستم بربیاید، دراین باره انجام خواهم داد.

• دنیای استارت آپ ها به کنار، درباره ایران و مردمش چه نظری دارید؟

من همیشه به ایرانی بودنم افتخار کرده ام. راستش را بخواهید آمریکا با همه امکاناتش دل آدم را می زند، چون مردم آنجا مثل ماشین می مانند. در آنجا کسی درباره مسائل مهم زندگی فکر نمی کند و مردم کشورهای دیگر برایشان مهم نیست. مثلا اگر کسی پارکینگ یک مجتمع تجاری را اشغال کند، صدای اعتراض مردم بلند می شود اما اگر پای جنگ در میان باشد، اهمیتی نمی دهند. من این طرز تفکرشان را دوست ندارم اما فرانسوی ها اجتماعی ترند. حالا بگذارید از ایرانی ها برایتان بگویم. نمی دانم ایران چه چیزی دارد اما محیط اینجا همیشه به دلم نشسته است.
از ۶ سالگی تابه حال، معمولا سالی یکبار به ایران آمده ام و همیشه با گریه، به آمریکا یا فرانسه برگشته ام. ایران یک چیز خاصی دارد که نمی دانم چیست ولی به دل آدم می نشیند. یک جور زندگی و هیاهو در ایران هست که جای دیگری نمی بینید.
همه با هم احوالپرسی می کنند یا وقتی می خواهی چیزی بخری، می گویند «قابل نداره» یعنی می توانی پولش را ندهی. آن طرفی ها خیلی منظم هستند اما اینجا نه. یک جوری احساس می کنم همه چیز طبیعی تر است.

• نگاه مردم کشورهای دیگر به استارت آپ چیست؟ شما برای موضوع هایی مثل انتخاب شغل با چالش خاصی روبه رو بوده اید؟

وقتی در کالیفرنیا بودم، پدرومادرم همیشه از من می خواستند رشته ای بخوانم که یک شغل مطمئن برایش پیدا شود، چیزی مثل حقوق، داروسازی یا مهندسی ولی من همیشه دوست داشتم زبان فرانسه بخوانم. راستش را بخواهید، دلیلش را نمی دانستم و در آن زمان هم مطمئن نبودم که با دانستن این زبان چه کار می شود کرد. حتی می گفتند زبان اسپانیایی ممکن است بیشتر به دردم بخورد اما من رفتم سراغ زبان فرانسوی.
پدرم نگران بود که اگر زبان فرانسه بخوانم، نتوانم شغلی پیدا کنم. او همیشه سربه سرم می گذاشت که در بهترین حالت، یک معلم فرانسوی بد خواهم شد! در آمریکا جو این طور است که همه می خواهند مهندس، دکتر یا وکیل بشوند تا پول دربیاورند.
کمتر کسی به رشته های دیگر فکر می کند. من حتی به یاد دارم که با والدینم بحث و جدل های فراوانی درباره رشته تحصیلی ام داشتیم تا اینکه زمان گذشت و من بعد از دانشگاه در «آژانس فرانسه» مشغول به کار شدم. پدرم که فهمیده بود من یک کار خیلی خوب پیدا کرده ام و رشته تحصیلی ام به درد خورده، از من عذرخواهی کرد.

• از خاطره هایتان در دوران کار بگویید؟

یکی از بهترین خاطره های من، تجربه سردبیری «تک کرانچ»، یکی از رسانه های معتبر در زمینه تکنولوژی در فرانسه بود. جریان استخدامم در این رسانه جالب است. من آن روز ها سرگرم گذراندن دوره لیسانس بودم و چندان هم از کلاس های اقتصاد سیاسی خوشم نمی آمد. برای همین تصمیم گرفتم یک وبلاگ درباره استارت آپ های فرانسه به زبان انگلیسی راه بیندازم. این کار برای من جنبه سرگرمی داشت و هیچ وقت فکرش را نمی کردم که کسی وبلاگم را بخواند. برای همین یک نام احمقانه برایش انتخاب کردم. نامش را گذاشتم «تک باگت» که به فارسی می شود «نان باگت تکنولوژی».
چند هفته بعد از راه اندازی وبلاگم، یکی از دست اندرکاران ارشد «تک کرانچ» اروپا به من ایمیل زد و خواست با آنها همکاری کنم. راستش خیلی جا خوردم. انتظار نداشتم کسی به نان باگت من علاقه ای نشان بدهد!
چند وقت بعد هم این مدیر ارشد «تک کرانچ» را در فرانسه دیدم. ما با هم قهوه خوردیم و او بعد از یک مکالمه طولانی به من پیشنهاد کار به عنوان سردبیر بخش فرانسوی رسانه شان را داد. اصلا انتظارش را نداشتم چون شانس خودم را به عنوان کسی که فرانسوی، زبان بومی اش نبود در تصاحب این شغل زیاد نمی دیدم. طبیعی است که پیشنهادش را خیلی زود پذیرفتم. انتظار داشتم پروسه استخدام در چنین شرکتی دست کم دو ماه طول بکشد اما صبح فردایش با من تماس گرفتند و گفتند تو استخدام شده ای. به همین راحتی!

• از آینده چه خبر؟ برای آینده چه برنامه هایی دارید؟

ما در مایکروسافت تلاش می کنیم تا بهترین امکانات را برای استارت آپ ها فراهم کنیم. در حال حاضر ما ٧ کشور دیگر را زیر پوشش داریم. «تک دات او» که من جزو بنیانگذارانش هستم، در حال بزرگ تر شدن است. به زودی تلاش خواهیم کرد تا بخش مربوط به بازرگانی شرکت را راه اندازی کنیم. چند شعبه از موسسه «گِرز این تک» را در کشورهای دیگر تاسیس کرده ایم و می خواهیم تا پروژه هایمان را به کشورهای دیگر عرضه کنیم. در ضمن یکسری کلاس های برنامه نویسی هم برای مردم عادی و علاقه مندان داریم.

منبع http://saten.ir

,