اعترافات صمیمانه عارف لرستانی - بیوگرافی بازیگران ، بیوگرافی هنرپیشه ها - عارف لرستانى وشهره
مجله ایده آل: با عارف لرستانی است خیلی‌ها بعد از سریال «قهوه‌تلخ» آشنا شدند. او با خلوص نیت به سؤالات ما جواب داد و اعتراف کرد که دروغگویی را معادل کلاهبرداری می‌‌داند و اگر جایی پایش به دعوا کشیده شود از کتک زدن و خوردن باکی ندارد. هرچه جلوتر رفتیم تصویر واقعی او را همان‌طور دیدیم که خودش می‌گفت. گفت‌وگوی ما با عارف لرستانی را بخوانید و بعد خودتان قضاوت کنید.
عارف لرستانى وشهره
اگر بخواهی به صورت کلی از خصوصیات اخلاقی‌ات بگویی چه می‌گویی؟
طبیعتا هیچ‌کس راجع به خودش بد نمی‌گوید. (می‌خندد) من آدم خوشبینی هستم. سعی می‌کنم قوانین زندگی را رعایت کنم؛ از راهنمایی و رانندگی گرفته تا قوانین آپارتمان‌نشینی. تلاش می‌کنم به مردم احترام بگذارم البته شاید یکجایی عصبانی هم شوم و نتوانم آنطور که دلم می‌خواهد عکس‌العمل نشان دهم اما تمام سعی‌ام را می‌کنم که این اتفاق نیفتد. منظورم این نیست بگویم کسی هستم که همه چیز برایم خط‌کشی شده است، نه در یک جاهایی با اینکه دلم می‌خواهد با اصول رفتار کنم ناخواسته اصولم را زیر پا می‌گذارم من هم مثل هر انسانی اشتباه می‌کنم اما می‌دانم که مرتکب اشتباه شده‌ام و به خودم در این موارد حق نمی‌دهم.
آدم‌ها قانونمند می‌شوند
مهم‌ترین خصیصه‌ای که در جامعه رنجت می‌دهد، چیست؟
بی‌قانونی. مردم ما متاسفانه قوانین را رعایت نمی‌کنند البته این موضوع هم برمی‌گردد به فشاری که در زندگی متحمل می‌شوند. آدم‌هایی که آرامش ندارند حرف منطقی را هم سخت قبول می‌کنند. به نظر من منشا این بی‌قانونی‌ها برمی‌گردد به فشارهایی که روی مردم هست. نمی‌توان گفت این مردم آدم‌های بدی هستند همین آدم‌ها را اگر در جایی مثل کیش که قوانین درست اعمال می‌شود ببینیم متوجه می‌شویم که چقدر قانونمند و منطقی هستند.
حکم صادر نمی‌کنم
آخرین دروغی که گفته‌‌ای را یادت هست.
بله. چهارشنبه گذشته دروغ گفتم اما نمی‌توانم بگویم چرا و به چه کسی دروغ گفته‌ام.
اهل قضاوت کردن هستی؟
قضاوت به معنای تحلیل بله. در کل کسی هستم که آدم‌ها را تحلیل می‌کنم اما چیزی که روی آن تاکید دارم این است که بگویم «به نظر من» این شخص اشتباه کرده یا درست می‌گوید. راجع به آدم‌ها هیچ‌وقت حکم نمی‌دهم. می‌گویم به نظر من این آدم، آدم درستی هست یا نادرست و این واژه «به نظر من» را هیچ‌وقت در اول صحبت‌هایم فراموش نمی‌کنم. بله. من هم مثل بقیه راجع به آدم‌های دیگر حرف میزنم، قضاوت می‌کنم و اجازه می‌دهم دیگران هم مرا قضاوت کنند و درباره من بگویند ولی نمی‌گذارم راجع به من حکم بدهند و بگویند عارف آدم خوبی است یا عارف آدم بدی است. می‌گویم بگو به نظر من اینطور است.
برای عیددیدنی به خانه یکی از اقوام رفته بودیم. بچه آنها یک کرگدن پلاستیکی داشت. من خیلی آن کرگدن را دوست داشتم. هر کاری کردم نتوانستم آن را در جیبم نگذارم.
تا به حال کلاهبرداری کرده‌ای؟
واقعا سعی کرده‌ام این کار را انجام ندهم. اگر از دوستانم سؤال کنید به شما می‌گویند همیشه به آنها گفته‌ام که بچه‌ها دروغ همان کلاهبرداری است. معتقدم دروغ برکت را از زندگی می‌برد. به همه می‌گویم تو رو خدا بیایید دروغ نگوییم. زمانی بود که با یکی از دوستانم در کاری شرکت داشتیم. او همیشه برای توجیه کار دروغ می‌گفت. من مطمئن بودم آن پروژه به خاطر دروغ‌هایی که شریک من می‌گفت، زمین می‌خورد به این دلیل که موج منفی وارد پروژه می‌شد و دیگران متوجه می‌‌شدند که او دروغ می‌گوید. خب، آدم تا یکجایی می‌تواند دروغ بگوید .
خیلی‌ها می‌گویند لذتی که در بخشش هست در انتقام نیست. نظر تو چیست؟
تا دلتان بخواهد آدم‌ها را آسان می‌بخشم حتی اگر کسی قصد داشته باشد سرم را ببرد وقتی می‌آید و می‌گوید آقا ببخشید اشتباه کردم می‌گویم دمت گرم. من بخشیدن را خیلی لذتبخش‌تر از انتقام می‌دانم وقتی در جایگاه بخشش قرار می‌گیری یعنی بزرگواری.
اگر بخواهی یکی از خصوصیات خودت را پاک کنی کدام خصیصه را پاک می‌کنی؟
دلم نمی‌خواهد هیچ‌کدام از خصوصیاتم را پاک کنم. فقط دلم می‌خواهد بتوانم از خود گذشته‌تر از اینکه هستم باشم، خودخواهی نداشته باشم و بتوانم در بعضی مواقع پا روی دلم بگذارم. گاهی اوقات آدم‌ها دچار عارضه منیت می‌شوند و من همیشه از این منیت بدم می‌آمده چه برای خودم و چه برای دیگران. دلم می‌خواهد یک‌ذره هم خودخواهی نداشته باشم. وقتی زندگینامه آدم‌های بزرگ را می‌خوانم و می‌بینم اولین قدمی که برداشته‌اند و باعث بزرگی‌شان شده است از خودگذشتگی‌شان بوده حس می‌کنم خیلی مواقع خودخواهی مانع پیشروی در کارهایم می‌شود.
حسادت خصیصه‌ای است که در همه ما به نسبت کم و زیاد وجود دارد. آیا برایت پیش آمده که نسبت به بازیگر خاصی یا نقش خاصی حسادت کنی؟
بله. خیلی پیش آمده است اما من اسم آن را رقابت می‌گذارم نه حسادت. همیشه تا حدودی از جایگاهی که در آن قرار گرفته‌ام راضی هستم به اندازه تلاشی که کرده‌ام جایگاه‌ام به دست آورده‌ام. اما دلم می‌خواست در کارهای کارگردانان بزرگی مثل مسعود کیمیایی بازی کنم. خب، البته طبیعی است که هر بازیگری دلش بخواهد یک‌بار جلوی دوربین مسعود کیمیایی قرار بگیرد.
بهترین آدمی که از نظر اخلاقی می‌شناسی و دوست داری شبیه او باشی چه کسی است؟
پدرم. پدر من خیلی مهربان است. همه زندگی او در خدمت خانواده است و آن از خودگذشتگی که گفتم را دارد. او بسیار رئوف است. دلم می‌خواهد مثل او باشم. از نظر من پدرم ته دنیاست.
آدم خسیسی هستی؟
به هیچ‌وجه. تا آنجایی که توانستم نه برای خودم و نه برای دیگران خساست به خرج نداده‌ام. یادم می‌آید در مدرسه هر کدام از بچه‌ها که از وسایل من خوش‌شان می‌آمد به آنها می‌دادم. الان هم همین‌طورم اگر کسی چیزی لازم داشته باشد بدون تردید دریغ نمی‌کنم.
اهل دعوا و کتککاری هستی؟
بله. بچه که بودم خیلی. یادم می‌آید دبیرستانی بودم یک روز ظهر در کوچه خانه‌مان در کرمانشاه به خاطر موضوعی 4 نفر سر من ریختند و تا توانستند مرا زدند. خب، ساعت 2 ظهر بود و کسی آن وقت روز در کوچه نبود که ما را از هم جدا کند. ما 5 نفر نزدیک 10 دقیقه همدیگر را کتک زدیم. در این دعوا گوشه‌دندان من شکست اما چون آدم دعوایی بودم کم نیاوردم و من هم حسابی آنها را کتک زدم. یک دعوای خیلی معروف هم در محوطه تئاتر شهر داشتم. بعد از اجرای تئاتر چند نفر از اوباش و اراذل آن منطقه برای ما مزاحمت ایجاد کردند که منجر به یک دعوای مفصل شد. در واقع آن کتککاری آخرین دعوای من تا به امروز است. چشم‌تان روز بد نبیند 12-10 نفر بی‌دلیل آمدند و ریختند سر ما و درگیری بدی پیش آمد.
هم کتک میزنم و هم می‌خورم
واقعیت دارد که در دعواها هم کتک می‌زنی و هم کتک می‌خوری؟
نکته این است که از دعوا نمی‌ترسم البته سعی می‌کنم هیچ‌وقت شروع‌کننده مشاجرات نباشم اما از آنجایی که به فیزیکم اعتماد دارم هیچ‌وقت از دعوا نترسیدم ولی همیشه از دعوا بدم می‌آید مگر اینکه گریبانم را بگیرد. البته وقتی دعوا شروع شود دیگر نمی‌ترسم و تا ته کتککاری پیش می‌روم.
کردها مردمان بسیار صادق و رفیق‌های خوبی هستند
تو اصالتا کرد هستی. از خصایص اخلاقی مردم کرمانشاه برایمان بگو.
کردها مردمان بسیار صادق و رفیق‌های خوبی هستند اما می‌توانند در عین حال دشمنان خطرناکی هم باشند به همان اندازه که با تو رفاقت می‌کنند اگر به آنها خیابت کنی به همان اندازه که با تو خوب هستند می‌توانند خطرناک هم باشند. برای اینکه حق آدم‌ها را رعایت می‌کنند و وقتی که تو حق آنها را رعایت نمی‌کنی عصبانی می‌شوند و عصبانیت‌شان می‌تواند خطرناک باشد برای اینکه حق تو را داده‌اند. در کل کردها صفر و صدند، یعنی حد وسط ندارند؛ یا خیلی مهربانند یا خیلی خشن.
,