بیوگرافی جانی دپ +عکس - بیوگرافی بازیگران ، بیوگرافی هنرپیشه ها - بیو گرافی و عکس جانی جی
بیو گرافی و عکس جانی جی
جانی دپ
جان دپ
| جانی دپ | |
|---|---|
 بیوگرافی جانی دپجانی دپ در جشنوارهٔ فیلم آستین، اکتبر ۲۰۱۱ |
|
| نام اصلی | جان کریستوفر دپ دوم |
| زمینه فعالیت | بازیگر، موسیقی‌دان، تهیه‌کننده، کارگردان، نمایشنامه‌نویس |
| تولد | ۹ ژوئن ۱۹۶۳ (۵۰ سال) کنتاکی، آمریکا |
| والدین | جان کریستوفر دپ بتی سو پالمر |
| ملیت | آمریکایی |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۸۴ تاکنون |
| همسر(ها) | لوری آن آلیسون (۱۹۸۵–۱۹۸۳) |
| شریک(های) زندگی |
شریلین فن (۱۹۸۸–۱۹۸۵) وینونا رایدر (۱۹۹۳–۱۹۸۹) کیت ماس (۱۹۹۸–۱۹۹۴) ونسا پارادی (۲۰۱۲–۱۹۹۸) |
| فرزندان | لیلی رز ملودی دپ (زادهٔ ۱۹۹۹) جان کریستوفر «جک» دپ سوم (زادهٔ ۲۰۰۲)[۱] |
| وب‌گاه رسمی |
جانی دپ
بیوگرافی جانی دپ
جان کریستوفر «جانی» دپ دوم (به انگلیسی: John Christopher “Johnny” Depp II) (زادهٔ ۹ ژوئن ۱۹۶۳) بازیگر، تهیه‌کننده، موسیقی‌دان وکارگردان آمریکایی‌است. او تاکنون توانسته‌است جایزهٔ گلدن گلوب و جایزهٔ انجمن بازیگران نمایش را برای بهترین بازیگر مرد از آن خود کند. آغاز موفّقیت‌های او به دههٔ ۱۹۸۰ میلادی و مجموعهٔ تلویزیونی خیابان جامپ شمارهٔ ۲۱ باز می‌گردد. او در این مجموعه به یک بازیگر نوجوان محبوب تبدیل شد. پس از آن در سال ۱۹۹۰ در فیلم ادوارد دست‌قیچی بازی کرد و بعد با فیلم‌هایی مانند اسلیپی هالو، چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی، سری دزدان دریایی کارائیب، سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت، آلیس در سرزمین عجایب، رنگو و سایه‌های سیاه به موفّقیت‌های بزرگی در گیشه دست یافته‌است. جانی دپ برای به تصویر درآوردن شخصیت‌هایی مانند ادوارد دی وود در اد وود، جوزف دی پیستن در دنی براسکو، هانتر اس تامپسون در ترس و نفرت در لاس‌وگاس، جورج جانگ در کوکائین و جان دلینجر در دشمنان مردم تحسین شده‌است.
فیلم‌های جانی دپ بیش از ۳٫۱ میلیارد دلار در آمریکا و بیش از ۷٫۶ میلیارد دلار در جهان فروش داشته‌است.[۲] او بارها نامزد دریافت بهترین جایزه‌ها از جمله گلدن گلوب و اسکار شده‌است و جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد را برای سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت و جایزهٔ انجمن بازیگران نمایش را برای دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه برنده شده‌است. مجلهٔ پیپل تاکنون دو بار در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ او را به عنوان جذاب‌ترین مرد معرفی کرده‌است.[۳] نام جانی دپ در کتاب رکوردهای گینس به عنوان گران‌ترین بازیگر با دستمزد ۷۵ میلیون دلار ثبت شده‌است.[۴] در سال ۱۹۹۵ مجلهٔ امپایر جانی دپ را به عنوان یکی از ۱۰۰ ستارهٔ تاریخ سینما انتخاب کرد و مقام ۶۷ را در بین ۱۰۰ ستارهٔ همیشگی سینما به او داد. در سال ۲۰۰۱ یکی از ۲۰ چهرهٔ دنیای سرگرمی شناخته شد.[۵] و در سال ۲۰۱۲ IMDB جانی دپ را به عنوان بهترین بازیگر سینمای جهان در ۱۰ سال گذشته معرفی‌کرد
زندگینامه
کودکی
او در کنتاکی به دنیا آمد. پدرش جان کریستوفر دپ مهندس شهرسازی و مادرش بتی سو پالمر یک پیش‌خدمت بود.[۷] او یک برادر به نام دنیل دارد که رمان‌نویس است و دو خواهر نیز به نامهای کریستی (که اکنون مدیر شخصی‌اش است) و دبی دارد. خانوادهٔ او از مهاجران فرانسویپروتستان بودند که در حدود سال ۱۷۰۰ در ویرجینیا ساکن شدند. جانی دپ همچنین گمان می‌کند که یک سرخ‌پوست است و در سال ۲۰۱۱ عنوان کرد: «فکر می‌کنم کمی در درونم سرخ‌پوست هستم. مادر مادربزرگم کمی سرخ‌پوست بود و در چروکی بزرگ شد. اهل کنتاکی بودنم نیز با این قضیه جور در می‌آید. آنجا پر از چروکی و سرخ‌پوست است.»[۸]
خانوادهٔ او در دوران کودکی‌اش اغلب نقل مکان می‌کردند به طوری‌که او و برادر و خواهرانش در بیش از ۲۰ مکان مختلف زندگی کرده‌اند و در نهایت در سال ۱۹۷۰ در فلوریدا ساکن شدند.[۹][۷] در سال ۱۹۷۸ والدینش از هم جدا شدند[۹][۷] مادرش سپس با رابرت پالمر (متوفی سال ۲۰۰۰) ازدواج کرد. او همیشه از رابرت پالمر به عنوان «الهام بخش من» یاد می‌کند.[۱۰]
او در کودکی‌اش به خاطر استرس ناشی از رو به رو شدن با مشکلات خانوادگی دست به خودآزاری می‌زد و هفت یا هشت اثر زخم به جا مانده از آن زمان دارد.[۷] در مصاحبه‌ای که سال ۱۹۹۳ داشت، عنوان کرد: «بدن من نوعی مجله‌است. مانند کاری که سربازها می‌کنند، هر خالکوبی معنی خاصی دارد، چه می‌خواهد توسط خودت با چاقو صورت گرفته باشد یا توسط یک هنرمند این رشته.»[۱۱]
دههٔ ۱۹۸۰
وقتی ۱۲ سالش بود مادرش به او یک گیتار هدیه داد و او شروع به نواختن در گاراژ راک‌های مختلف کرد.[۷][۹] یک سال پس از جدایی والدینش، دبیرستان را رها کرد تا نوازندهٔ راک شود.[۹] دو هفته بعد سعی کرد به مدرسه بازگردد اما مدیر به او گفت که به دنبال رویایش برود و موسیقی‌دان شود.[۹] او با گروه بچه‌ها شروع به نواختن کرد.[۱۲] این گروه موفقیت محلی نسبتاً کمی را تجربه کرد. اعضای گروه بچه‌ها برای دستیابی به قراردادی برای ضبط موسیقی، راهی لس آنجلس شدند و نام گروه را به روش شش تیر تغییر دادند ولی پیش از ضبط آهنگ، این گروه متلاشی شد.[۱۲] او بلافاصله به گروه راک سیتی انجلز پیوست و در نوشتن آهنگ مری همکاری کرد.[۱۳] که در اولین اجرای این گروه برای شرکت نشر گفن رکوردز با نام اندوه مرد جوان ثبت شد.
در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۳ با لوری آن آلیسون خواهر خواننده و نوازندهٔ باس گروه ازدواج کرد.[۷] در دوران تأهل، همسرش به چهره‌پردازی می‌پرداخت در حالی که او به انواع شغل‌های عجیب و غریب اشتغال داشت، از جمله این شغل‌ها می‌توان به بازاریابی از راه دور برای فروش خودکار اشاره کرد. همسرش او را به نیکولاس کیج معرفی کرد و کیج به او پیشنهاد کرد تا وارد عرصهٔ بازیگری شود.[۷][۹] او و همسرش در سال ۱۹۸۵ از هم طلاق گرفتند.[۱۴] سپس سر صحنهٔ فیلم کوتاه احمق‌ها با شرلین فن آشنا و نامزد شد. جانی دپ و شرلین فن برای فیلم تراشین در سال ۱۹۸۶ تست دادند و هر دو پذیرفته شدند. کارگردان فیلم جانی دپ را به عنوان ستارهٔ اصلی برگزید. این نقش دومین نقش اصلی او محسوب می‌شد. اما بعداً تهیه کنندهٔ فیلم با انتخاب کارگردان مخالفت و او را رد کرد.
شغل بازیگری
جانی دپ در جشنوارهٔ فیلم کن۱۹۹۲
تلویزیون
جانی دپ نقش اصلی سریال تلویزیونی خیابان جامپ شماره ۲۱ را برای شبکهٔ رسانه‌ای فاکس در سال ۱۹۸۷ بازی کرد. او به این علت بازی در این فیلم را پذیرفت تا بتواند با فردریک فورست که الهام‌بخش او بوده‌است هم‌بازی شود. نقش مکمل او، سل جنکو دوست قدیمی‌اش بود که در نقش خدمتکاری به نام بلوفیش بازی کرد. موفقیت این سریال، او را به یک بازیگر محبوب نوجوان در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ تبدیل کرد.[۹] اما با این وجود مدتی بعد احساس کرد که مجبور به بازی در این نقش شده‌است.[۱۷][۱۸] پس از آن تصمیم گرفت فقط در فیلم‌هایی که احساس می‌کند مناسب اوست بازی کند.[۱۷]
نقش‌های فیلم
اولین نقش اصلی جانی دپ در فیلم ترسناک و کلاسیک کابوس در خیابان الم در سال ۱۹۸۴ بود. او نقش دوست قهرمان فیلم، نانسی تامپسون (با بازی هدر لنگنکمپ) و یکی از قربانیان فردی کروگر را بازی کرد.[۹] او اولین گزینهٔ کارگردان برای ایفای نقش یک اسکیت‌باز آمریکایی در فیلم درامتراشین محصول سال ۱۹۸۶ بود، اما بعداً توسط تهیه‌کنندهٔ فیلم کنار گذاشته شد.[۱۵][۱۶] همچنین در این سال در نقش دوم فیلم جوخه به کارگردانی الیور استون ظاهر شد. در سال ۱۹۹۰ در فیلم ادوارد دست‌قیچی به کارگردانی تیم برتون بازی کرد که موفقیت فیلم به ارتباط طولانی مدت آن دو انجامید[۹] و آیندهٔ حرفه‌ای جانی دپ را تحت تأثیر قرار داد.
در سال ۱۹۹۸ جانی دپ، که طرفدار و دوست قدیمی نویسنده‌ای به نام هانتر اس تامپسون بود، در فیلم ترس و نفرت در لاس‌وگاس که بر اساس رمانی به همین نام از تامپسون ساخته شد، بازی کرد.[۱۹] در سال ۲۰۰۸ راوی فیلم مستند گونزو:زندگی و کار دکتر هانتر اس تامپسون بود. او بیشتر هزینه‌های مراسم یادبود دکتر تامپسون را پرداخت. او این مراسم را با آتش‌بازی و شلیک خاکستر تامپسون با توپ در اسپن، کلرادو، جایی که دوستش زندگی می‌کرد، کامل کرد.[۲۰] کار بعدی جانی دپ از آثار تامپسون فیلم خاطرات عجیب و غریب بود که در سال ۲۰۱۱ اکران شد که از یکی از رمان‌های تامپسون اقتباس شده بود.
منتقدین نقش‌های جانی دپ را «شخصیت‌های دوست‌دار تنهایی» توصیف کرده‌اند.[۲۱] دپ این دوره از حرفه‌اش را پر از «شکست‌های تعریف شده از طرف استودیوها» و «فیلم‌هایی که برای گیشه مثل سم بودند» ذکر کرده‌است[۲۲] اما او فکر می‌کند استودیوها هرگز فیلم‌ها را درک نکردند و بازاریابی خوبی نداشتند.[۲۱] جانی دپ نقش‌هایی را که جالب دانسته انتخاب کرده‌است نه نقش‌هایی که فکر می‌کرده پرفروش خواهند بود.[۲۱]
فیلم ۲۰۰۳ کمپانی والت دیزنی، دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه یک موفقیت بزرگ برای او بود.[۲۱] او، نقش کاپیتان جک اسپرو، دزد دریایی جذاب و مؤدب با شیوهٔ راه رفتنی خاص را ایفا کرد که بسیار مورد ستایش قرار گرفته‌است. مدیران کمپانی والت دیزنی در ابتدا دربارهٔ موفقیت این نقش تردید داشتند[۲۳] اما با اکران عمومی فیلم، این شخصیت در بین مردم محبوبیت زیادی پیدا کرد.[۲۱] طبق نظرسنجی شرکت فندنگو (شرکت فروش بلیط سینما) نقش کاپیتان جک اسپرو بیشترین جذابیت را برای مخاطبان داشته‌است.[۲۴] کارگردان فیلم گور وربینسکی گفته‌است که این شخصیت، بسیار شبیه به شخصیت خود جانی دپ است اما دپ عنوان کرد که این شخصیت را از کیت ریچاردز، گیتاریست گروه رولینگ استونز الگو برداری کرده‌است.[۲۲]
پیاده‌روی مشاهیر هالیوود، ستارهٔ جانی دپ (۱۹ نوامبر ۱۹۹۹)
او در سال ۲۰۰۴ نامزد جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای ایفای نقش جی ام بری، نویسندهٔ اسکاتلندی در فیلم در جستجوی سرزمین رویایی شد.[۲۵] پس از آن، در نقش ویلی وانکا در فیلم چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی، محصول سال ۲۰۰۵، ظاهر شد که موفقیت زیادی در گیشه کسب کرد[۲] و او به خاطر ایفای این نقش نامزد جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی شد.[۲۶]
جانی دپ به نقش کاپیتان جک اسپرو در دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده برگشت[۲۷] که در ۷ ژوئیه ۲۰۰۶ اکران شد و ۱۳۵٫۵ میلیون دلار در سه روزاول اکران در آمریکا فروش کرد و رکورد فروش گیشه را در بالاترین فروش آخر هفته شکست.[۲] دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان هم در ۲۴ مه ۲۰۰۷ اکران شد. دپ گفته‌است: «کاپیتان اسپرو بخش بزرگی از من است»[۲۸] و او دوست دارد که این نقش را در سری‌های بعد هم بازی کند.[۲۸]همچنین او صداپیشهٔ کاپیتان اسپرو در بازی کامپیوتری دزدان دریایی کارائیب: افسانهٔ جک اسپرو بوده‌است.[۲۹]
استعداد چشمگیر شمشیربازی جانی دپ که برای نقش کاپیتان اسپرو پیشرفت کرد، در فیلم مستند بازپس گرفتن شمشیر برجسته شد. در این فیلم، استاد شمشیرزنی باب اندرسون تجربیاتش را به او در طراحی حرکات شمشیرزنی برای فیلم دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه می‌آموخت.[۳۰]
جانی دپ سال ۲۰۰۷ برای ایفای هنرمندان هٔ نقش سوئینی تاد در فیلم ترسناک و موزیکال سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت به کارگردانی تیم برتون، برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی شد.[۳۱] او در مراسم اهدای جوایز از انجمن مطبوعات خارجی هالیوود تشکر کرد و از تیم برتون برای اعتماد زیاد و پشتیبانی‌اش تقدیر کرد.[۳۲]
دپ سال ۲۰۰۹ در فیلم دشمنان مردم به کارگردانی مایکل مان شخصیت جان دلینجر، دزد بانک آمریکایی دههٔ ۱۹۳۰ میلادی را به تصویر کشیده است. او همان سال به همراه جود لا و کالین فارلدر قسمت‌های باقی‌مانده از نقش هیث لجر در فیلم تخیلات دکتر پارناسوس که به دلیل مرگ ناگهانی‌اش ناتمام مانده بود، بازی کرد. هر سه بازیگر دستمزدشان را به ماتیلدا، دختر هیث لجر دادند.[۳۳] در سال ۲۰۱۰ در نقش فرانک توپلو/الکساندر پیرس در فیلم توریست به کارگردانی فلوریان هنکل فون دونرسمارک و در نقش کلاهدوز دیوانه در فیلم آلیس در سرزمین عجایب به کارگردانی تیم برتون بازی بسیار درخشانی ارائه کرده‌است. سال ۲۰۱۱ دپ علاوه بر بازی در نقش پل کمپ در فیلم خاطرات عجیب و غریب و فیلم جک و جیل، به نقش کاپیتان جک اسپرو در فیلم دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته برگشت. این فیلم در اولین هفتهٔ اکران در سطح جهانی ۳۴۶٫۴ میلیون دلار در گیشه فروش کرد و رکورد زد.[۲۷][۳۴] او همچنین صداپیشهٔ نقش رنگو در فیلم رنگو به کارگردانی گور وربینسکی بوده‌است. فیلم رنگو برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم پویانمایی آکادمی اسکار در سال ۲۰۱۲ شد و گور وربینسکی در مراسم اسکار از جانی دپ تشکر کرد.[۳۵][۳۶]
سال ۲۰۱۲ نقش خون‌آشامی به نام بارناباس کالینز را در فیلم سایه‌های سیاه به کارگردانی تیم برتون و نقش تام هنسن را در خیابان جامپ شماره ۲۱ ایفا کرد. سال ۲۰۱۳ در فیلم وسترن، اکشن و ماجراجویی رنجر تنها به کارگردانی گور وربینسکی در نقش سرخپوستی به نام تانتو ظاهر شد.
همکاری با تیم برتون
او با تیم برتون کارگردان سینما و دوست صمیمی‌اش، تا کنون در ۸ فیلم همکاری کرده‌است. اولینش ادوارد دست قیچی ساختهٔ سال ۱۹۹۰ است که در آن نقش ادوارد، اختراع جدید مخترعی عجیب وغریب را بازی کرده‌است. ادوارد در ظاهر انسان است اما به دلیل مرگ ناگهانی سازنده‌اش به جای دستانش قیچی دارد. در این فیلم وینونا رایدر و وینسنت پرایس نقش‌های مقابل او را ایفا کرده‌اند. در چندین نقد، ادوارد دست قیچی یکی از بهترین فیلم‌های برتون معرفی شده‌است.[۳۷]
او دربارهٔ نقش ادوارد گفته‌است:
| « | من عاشق ادوارد دست قیچی بودم چون هیچ چیز بدبینانه، خسته کننده و ناپاکی در مورد او وجود نداشت. به یاد دارم وقتی برای آخرین بار برای نقش ادوارد گریم می‌شدم، به خودم در آینه نگاه کردم و با خودم فکر کردم که من دارم با ادوارد خدا حافظ ی می‌کنم و از این فکر ناراحت شدم. اما در واقع فکر می‌کنم همهٔ نقش‌هایم هنوز یک جوری وجود دارند.[۳۸] | » |
همکاری بعدی آنها فیلم اد وود (۱۹۹۴) بود[۹] که جانی دپ نقش اد وود، فیلمسازی که بعضی وقت‌ها از او به عنوان «بدترین کارگردان تاریخ» نام می‌برند را بازی کرده‌است.[۳۹] دپ دربارهٔ این فیلم بعداً گفت: «فقط با شنیدن ۱۰ دقیقه دربارهٔ پروژه، آن را قبول کردم.»[۴۰] آن زمان او از فیلم و فیلمسازی ناامید بود. این نقش برای او شانس داشتن زمانی لذت‌بخش را فراهم کرد. او در این باره گفته‌است: «کار با کالسکهٔ کروکی عشق من به بازیگری را دوباره جوان کرد.»[۴۰]
جانی دپ در افتتاحیهٔ نمایش دشمنان مردم در پاریس (۲۰۰۹)
تهیه کننده، اسکات رودین، زمانی عنوان کرد: «در واقع جانی دپ در تمام فیلم‌هایش تیم برتون را بازی می‌کند.»[۴۱]
همکاری بعدی جانی دپ با تیم برتون فیلم اسلیپی هالو (۱۹۹۹) بود. این فیلم داستانی ماورائی دارد و هنرنمایی دیگری از جانی دپ در نقش ایکابد کرین، کارآگاهی علاقه‌مند به تحقیقات جرم‌شناسی است. نقش مقابل او را کریستینا ریچی ایفا کرده‌است. اسلیپی هالو نشان دهندهٔ مبارزهٔ تیم برتون با سیستم هالیوود بود.[۴۲] جانی دپ برای این نقش از آنجلا لنسبری، رادی مک دوال و بیسیل راتبون الهام گرفته‌بود.[۴۱] او گفته‌است: «من همیشه ایکابد را شخصیتی حساس و شکننده که شاید کمی بیش از حد در تماس با شخصیت زنانهٔ درونی خود است، مثل دختربچه‌ای که ترسیده، تصور می‌کردم»[۴۳]
او دیگر با تیم برتون همکاری نکرد تا اینکه سال ۲۰۰۵ در چهارمین همکاری‌اش با برتون، در فیلم چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی در نقش ویلی وانکا ظاهر شد. او مدل موی این شخصیت را از آن وینتور الگو برداری کرد. فیلم فروش موفقیت‌آمیزی داشت و نقدهای مثبتی بر آن شد.[۴۴][۴۵]جین وایلدر که نقش ویلی وانکا را در نسخهٔ پیشین فیلم، محصول ۱۹۷۱، به تصویر کشیده‌بود، نسخهٔ جدید فیلم را مورد انتقادی تند قرار داد.[۴۶]
انیمیشن عروس مرده پنجمین همکاری او با تیم برتون است که جانی دپ در آن صداپیشهٔ شخصیت ویکتور ون دورت بوده‌است. این انیمیشنسپتامبر ۲۰۰۵ به دنبال فیلم چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی که ماه ژوئیه اکران شده بود، روی پردهٔ سینما رفت.
او سپس به خاطر نقش‌آفرینی هنرمندان ه در فیلم موزیکال و ترسناک سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت (۲۰۰۷) برندهٔ دومین جایزهٔ بزرگ خود یعنی جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی و برای سومین بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مردشد.[۳۱] او همچنین برای این فیلم برندهٔ جایزه بهترین نقش منفی از جوایز سینمایی ام‌تی‌وی در سال ۲۰۰۸ و برندهٔ جایزهٔ ملی فیلم انگلیس شد.[۳۱] در سال ۲۰۰۰ ابتدا تیم برتون یک اجرای ضبط شدهٔ موسیقی فیلم که مربوط به سال ۱۹۷۹ می‌شد را به او داد. اگرچه جانی دپ به ژانر موزیکال علاقه نداشت اما کم‌کم نسبت به داستان فیلم علاقه‌مند شد. او گفته‌است که برای این نقش از پیتر لری در فیلم عشق دیوانه (۱۹۳۵) الهام گرفته‌است. دپ آوازهای این شخصیت را در زمان فیلم‌برداری دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان تمرین می‌کرد.[۴۷] با اینکه او در گروه‌های موسیقی فعالیت کرده بود اما در ابتدا مطمئن نبود که بتواند آوازهای استفن ساندهیم را اجرا کند. او نسخه‌های نمایشی را ضبط و با بروس ویتکین تمرین می‌کرد تا بتواند آوازهایش را بدون یک مربی آواز حرفه‌ای به درستی شکل دهد.
کریس نشاویتی در نقدش در مجلهٔ انترتینمنت ویکلی به این فیلم نمرهٔ A منفی داده‌است و بیان کرد: «بالا و پایینی صدای دپ هنگام آواز خواندن باعث تحیر می‌شود و با خودت فکر می‌کنی که او دیگر چه مهارت‌هایی دارد که نشان نداده‌است. دیدن دپ در نقش آرایشگری که با تیغ کار می‌کند تو را یاد ۱۸ سال پیش می‌اندازد که ادوارد دست قیچی به سرعت درختان را به شکل‌های مختلف در می‌آورد و اگر تیم برتون و جانی دپ با هم آشنا نمی‌شدند ما همهٔ این زیبایی‌های عجیب را از دست می‌دادیم»[۴۸]
همکاری بعدی جانی دپ با تیم برتون فیلم آلیس در سرزمین عجایب بود که در نقش کلاهدوز دیوانه بازی درخشانی را ارائه کرده‌است. در این فیلم هلنا بونهام کارتر، آن هاتاوی و آلن ریکمن با او هم‌بازی بوده‌اند. او دربارهٔ این نقش گفته‌است: «کلاهدوز دیوانه شخصیت جذابی است. او دیوانه و غیر قابل پیش بینی است. بازی در نقش کلاهدوز دیوانه و جان بخشیدن به تخیل تیم مثل رویایی بود که به واقعیت پیوست.»[۴۹]
جدیدترین همکاری او با تیم برتون، فیلم کمدی-ترسناک سایه‌های سیاه است که غروب ۱۰ مه ۲۰۱۲ اکران شد. جانی دپ در این فیلم علاوه بر تهیه‌کنندگی، نقش اول فیلم یعنی خون‌آشامی ۲۰۰ ساله به نام بارناباس کالینز را نیز ایفا کرده‌است. دیگر بازیگران این فیلم هلنا بونهام کارتر، اوا گرین و میشل فایفر هستند.
جانی دپ با تیم برتون دوستی بسیار نزدیکی دارد و پدرخواندگی فرزندان او را به عهده گرفته‌است. او در مورد تیم برتون در مقدمهٔ کتاب برتون به روایت برتون گفته‌است:
| « | دربارهٔ او دیگر چه می‌توانم بگویم؟ او برادر، دوست و پدر فرزندخوانده‌ام است. او بی‌نظیر و شجاع است. او کسی است که به خاطرش تا آخر دنیا می‌روم و به خوبی می‌دانم که او هم برای من همین کار را خواهد کرد. |
شرکت فیلمسازی
در سال ۲۰۰۴ جانی دپ شرکت فیلمسازی اینفینیتم نیهیل را برای پروژه‌هایی که خودش بازیگر و/یا تهیه کنندهٔ آنهاست تأسیس کرد.[۵۱] نام این شرکت، لاتین و به معنای «هیچِ بی‌نهایت» است.[۵۲] جانی دپ مدیرعامل شرکت است و خواهرش کریستی امور اجرایی شرکت را به عهده دارد.[۵۱]
اولین محصول این شرکت فیلم خاطرات عجیب و غریب بود که در سال ۲۰۱۱ تولید شد و از رمانی با همین نام نوشتهٔ هانتر اس تامپسون اقتباس شده بود. نویسنده و کارگردان این فیلم بروس رابینسون است.[۵۳] دپ دربارهٔ این فیلم گفته‌است: «خاطرات عجیب و غریب عمل کردن به قولی بود که به هانتر داده بودم. من این رمان را قبل از اینکه چاپ شود پیدا کردم. هانتر آن را در آرشیوش در زیرزمین گذاشته بود. از نثر زیبای آن متعجب شدم. نمی‌توانستم باور کنم که در سن ۲۲ سالگی آن را نوشته‌است. با هم تصمیم گرفتیم که آن را به فیلم تبدیل کنیم. از اول این یک کار مشترک بود. حالا به قولم عمل کردم.»[۵۴]
فیلم بعدی این شرکت هوگو به کارگردانی مارتین اسکورسیزی در سال ۲۰۱۱ ساخته‌شد. این فیلم برندهٔ ۵ جایزهٔ آکادمی اسکار در بخش‌های: بهترین جلوه‌های ویژه، بهترین تدوین صداگذرای، بهترین صداگذاری، بهترین فیلم‌برداری و بهترین کارگردان هنری در سال ۲۰۱۲ شد.[۵۵] محصول بعدی این شرکت فیلم سایه‌های سیاه به کارگردانی تیم برتون است که ۱۰ مه ۲۰۱۲ اکران شد
علاقه‌مندی‌های دیگر
جانی دپ در افتتاحیهٔ نمایش دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان (۱۹ مه ۲۰۰۷)
موسیقییکی از علاقه‌مندی‌های جانی دپ، موسیقی است. او از سن ۱۲ سالگی نواختن گیتار را شروع کرد.[۷][۹] سپس به عنوان یک گیتاریست، از گیتار اسلاید برای نواختن آهنگ ناپدید در آلبوم الان اینجا باش (۱۹۹۷) برای گروه اوئیسیز و همچنین در آهنگ نرو استفاده کرد.[۵۶] او همچنین نوازندهٔ گیتار آکوستیک در فیلم شکلات و آهنگ فیلم روزی روزگاری در مکزیکو بوده‌است.[۵۷] او دوست شان مک گوان خوانندهٔ گروه پوگس بود و در اولین آلبوم تک‌خوانی مک گوان با او همکاری کرد.[۵۶][۵۸] او همچنین عضو گروه پی بود[۵۹] او در کلیپ وسیع پهناور (۱۹۹۱) اثر تام پتی بازی کرده‌است.[۶۰][۶۱] و همچنین در کلیپ آلیس اثر آوریل لوین (۲۰۱۰) در نقش کلاهدوز دیوانه هنرنمایی کوتاهی داشت.[۶۲]
او دربارهٔ تأثیر موسیقی عنوان کرده‌است: «هیچ چیزی مثل موسیقی نیست. هیچ چیزی مثل موسیقی چنین تأثیر عمیقی روی انسان نمی‌گذارد. موسیقی می‌تواند احساساتی را در ما به وجود آورد که قبلاً از وجودشان بی‌خبر بودیم. این جادوی موسیقی روی صحنه، فیلم یا هرجای دیگر است. من عاشق موسیقی هستم. وقتی که کلمات نمی‌توانند احساسات ما را تحت تأثیر قرار دهند، موسیقی خیلی خوب این کار را انجام می‌دهد.»[۶۳]
رستوران‌داری و شرابسازیجانی دپ و ونسا پارادی انگور پرورش می‌دادند و دارای امکانات شراب‌سازی در باغ انگورشان در شمال سنت تروپز بودند.[۶۴] او به شراب‌های فرانسوی از جمله شراب بوردو علاقهٔ بسیار دارد و طی مصاحبه‌ای که با نشریه فیگارو داشت، عنوان کرد:«با این شراب‌ها انسان به نیروانا دست می‌یابد».[۶۵] او همچنین به همراه شان پن، جان مالکوویچ و مایک هاکنل صاحب رستوران-بار فرانسوی من ری در شانزلیزه بود.
زندگی خصوصی
جانی دپ سال ۱۹۸۳ با لوری آن آلیسون ازدواج کرد اما آنها سال ۱۹۸۵ از هم جدا شدند.[۱۴] او بعد از آن ۴ رابطهٔ ناموفق دیگر داشت: در سال ۱۹۸۵ با شریلین فن آشنا شد و رابطه‌شان ۳ سال طول کشید. بعد با وینونا رایدر در نمایش توپ‌های بزرگ آتشین در ژوئیه ۱۹۸۹ آشنا شد و از ژوئیه ۱۹۹۰ به مدت ۳ سال با هم نامزد بودند.[۶۷][۶۸] از سال ۱۹۹۴ به مدت ۴ سال با کیت ماس، سوپر مدل انگلیسی نامزد بود.[۶۹]
جانی دپ در جشنوارهٔ کن ۲۰۱۱
او سال ۱۹۹۸ در زمان فیلم‌برداری دروازهٔ نهم با ونسا پارادی بازیگر و خوانندهٔ فرانسوی ملاقات کرد[۶۹] اما بعد از ۱۴ سال زندگی مشترک و با داشتن دو فرزند، در سال ۲۰۱۲ از همدیگر جدا شدند.[۷۰]
جانی دپ و ونسا پارادی دو فرزند دارند: دختری به نام لیلی رز ملودی دپ زادهٔ ۲۷ مه ۱۹۹۹ و پسری به نام جان کریستوفر جک دپ سوم زادهٔ ۹ آوریل ۲۰۰۲.[۱] لیلی رز که به بیماری سختی مبتلا شده بود در سال ۲۰۰۷ بهبود یافت. بیماری او نوعی عفونت باکتری اشرشیا کلای بود که نزدیک بود منجر به از کار افتادن کلیه‌هایش شود و باعث شد که مدتی طولانی در بیمارستان بستری شود.[۷۱][۷۲] جانی دپ برای تشکر از بیمارستان بزرگ خیابان اورموند، در نوامبر ۲۰۰۷ لباس کاپیتان جک اسپرو را پوشید و ۴ ساعت برای بچه‌های بیمار کتاب داستان خواند و سال ۲۰۰۸ حدود ۲ میلیون دلار به بیمارستان کمک کرد.[۷۳]
او دربارهٔ پدر بودن گفته‌است: « پدر بودن پایه و اساس محکمی در زندگی، کار و همه چیز است. نمی‌توانی عشق عمیقی را که نسبت به بچه‌ها به وجود می‌آید تصور کنی. پدر شدن من یک تصمیم آگاهانه نبود، بخشی از مسیر شگفت‌انگیزی بود که در آن قرار داشتم. قسمت و سرنوشت بود.»[۷۴]
خانوادهٔ دپ قبل از جدایی دپ و پارادی در خانه‌ای درشهر مودون در حاشیهٔ پاریس، دو خانه در لس‌آنجلس، جزیره‌ای در باهاما (جزیره‌ای که دپ آن را خریده‌است) و ویلایی در شهر کوچکی در ۲۰ کیلومتری سنت تروپز در جنوب فرانسه زندگی می‌کردند.[۷۵][۷۶] او همچنین یک باغ انگور در همین شهر داشت.[۶۴]
سال ۲۰۱۱ از فرانسه به آمریکا بازگشت چون فرانسه از او خواسته بود که ساکن دائمی آن کشور شود و در این صورت او مجبور می‌شد به هر دو کشور (آمریکا و فرانسه) مالیات پرداخت کند.[۷۷]
جانی دپ به خاطر لباس‌های جین پاره‌ای که می‌پوشد معروف است.[۷۸] سال ۲۰۱۰ مجلهٔ جی کیو دپ را به عنوان یکی از ۲۵ مرد خوش لباس معرفی کرد.
خالکوبی
جانی دپ حدود ۲۰ خالکوبی دارد که بیشتر آنها نشان دهندهٔ اشخاص و اتفاق‌های مهم زندگی‌اش هستند: روی بازوی راستش نیم‌رخ یک بومی آمریکایی و یک روبان که رویش قبلاً اسم وینونا رایدر نوشته شده بود (Winona forever) و بعد از جدایی شان دو حرف آن را پاک کرد (Wino forever)، لیلی رز (اسم دخترش) بالای قلبش، بتی سو (اسم مادرش) و یک مثلث برعکس روی بازوی چپش، سه قلب در قسمت داخلی بازوی چپش (قلب‌ها به ترتیب برای ونسا، لیلی رز و جک هستند) و یک پرندهٔ در حال پرواز بر روی آب با کلمه جک (اسم پسرش) روی ساعد راستش (پرنده به سویش پرواز می‌کند نه اینکه از او دور شود).[۷۹]
اظهار نظر بحث برانگیز دربارهٔ آمریکا
در سال ۲۰۰۳ اظهار نظر جانی دپ دربارهٔ آمریکا در مجله آلمانی اشترن چاپ شد: «آمریکا مثل یک توله سگ لال است که دندان‌های بزرگی دارد و می‌تواند گاز بگیرد و آسیب بزند»[۸۰] اما دپ بعدها گفت که مجله اشتباه نقل قول کرده‌است و این نقل قول از متن برداشته شده و اشترن داستان را به میل خودش نوشته‌است[۸۱] همان طور که سایت سی‌ان‌ان این گفته را از او نقل قول کرد که او از بچه‌هایش خواسته تا به آمریکا به چشم یک اسباب بازی شکسته نگاه کنند، آن را بررسی کنند، احساسش کنند و بعد رهایش کنند. در هفته‌نامهٔ نیوزویک چاپ ۱۷ ژوئیه ۲۰۰۶ دوباره نقل قول توله سگ لال در متن نامهای به مجله چاپ شد. او همچنین با گزارش رسانه‌ها که گفته‌اند «دپ ناشناس زندگی کردن در فرانسه و زندگی ساده‌اش در آنجا را دوست دارد» مخالف است.[۸۰]
او در واکنش به انتشار این سخنان گفته‌است: «منظور من از توله سگ، مقایسه آمریکا با اروپا بود چون امریکا در مقایسه با کشورهای دیگر جوان است. آمریکا حدود ۲۰۰ ساله‌است. خجالت‌آور است که استعاره‌ای که من استفاده کردم از روی سیاستی افراطی از متن برداشته شده‌است.[۸۱] من آمریکایی هستم. عاشق کشورم هستم و آرزوهای بزرگی برایش دارم. به همین دلیل است که درباره‌اش صریح صحبت می‌کنم و گاهی اوقات نقدش می‌کنم. من از آزادی که در کشورم وجود دارد خیلی بهره برده‌ام و تا ابد از آن سپاس‌گزار خواهم بود.[۸۱] من از همهٔ افرادی که از این سخنانی که احمقانه تحریف شده ناراحت شدند، عذرخواهی می‌کنم.»
فیلم‌شناسی
| بازیگر[۸۲] | ||
|---|---|---|
| سال | فیلم | نقش |
| ۱۹۸۴ | کابوس در خیابان الم | گلن لنتز |
| ۱۹۸۵ | استراحتگاه خصوصی | جک مارشال |
| ۱۹۸۶ | خشم | دانی فلیشر |
| جوخه | گیتر لرنر | |
| ۱۹۹۰ | گریان | وید واکر |
| ادوارد دست‌قیچی | ادوارد | |
| ۱۹۹۱ | فردی مرده‌است: آخرین کابوس | نوجوانی در برنامهٔ تلویزیونی |
| ۱۹۹۳ | چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار می‌دهد | گیلبرت گریپ |
| بنی و جون | سم | |
| رویای آریزونا | اکسل بلکمر | |
| ۱۹۹۴ | اد وود | ادوارد دی وود |
| ۱۹۹۵ | آخرین لحظه | جن واتسون |
| مرد مرده | ویلیام بلیک | |
| دون خوان دی‌مارکو | دون خوان/جان دی‌مارکو | |
| ۱۹۹۶ | مرد کن | خودش |
| ۱۹۹۷ | دنی براسکو | دونی براسکو/جوزف دی پیستن |
| شجاع | رافائل | |
| ۱۹۹۸ | ترس و نفرت در لاس‌وگاس | رائول دوک |
| لس آنجلس بدون نقشه | خودش/ ویلیام بلیک | |
| ۱۹۹۹ | دروازهٔ نهم | دین کورسو |
| اسلیپی هالو | ایکابد کرین | |
| همسر فضانورد | اسپنسر آرماکوست | |
| ۲۰۰۰ | شکلات | روکس |
| پیش از آغاز شب | ویکتور بن بن | |
| ۲۰۰۱ | جهنمی | فردریک آبرلین |
| مردی که گریست | سزار | |
| کوکائین | جورج جانگ | |
| ۲۰۰۳ | روزی روزگاری در مکزیکو | شلدن سندز |
| دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه | کاپیتان جک اسپرو | |
| ۲۰۰۴ | خوشبختی تا ابد | لینکن |
| در جستجوی سرزمین رویایی | جی. ام. بری | |
| پنجرهٔ مخفی | مورت رینی | |
| افسارگسیخته | جان ویلموت، دومین کنت راچستر | |
| ۲۰۰۵ | چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی | ویلی وانکا |
| عروس مرده | صداپیشهٔ ویکتور ون دورت | |
| ۲۰۰۶ | دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده | کاپیتان جک اسپرو |
| ۲۰۰۷ | دزدان‌دریایی کارائیب: پایان جهان | کاپیتان جک اسپرو |
| سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت | سوئینی تاد/بنجامین بارکر | |
| ۲۰۰۹ | دشمنان مردم | جان دلینجر |
| تخیلات دکتر پارناسوس | تونی | |
| ۲۰۱۰ | آلیس در سرزمین عجایب | کلاهدوز دیوانه |
| توریست | فرانک توپلو/الکساندر پیرس | |
| ۲۰۱۱ | رنگو | صداپیشهٔ رنگو |
| دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته | کاپیتان جک اسپرو | |
| خاطرات عجیب و غریب | پل کمپ | |
| جک و جیل | خودش | |
| ۲۰۱۲ | خیابان جامپ شماره ۲۱ | تام هنسن |
| سایه‌های سیاه | بارناباس کالینز | |
| ۲۰۱۳ | رنجر تنها | تانتو |
| ۲۰۱۴ | برتری | ویل |
| در جنگل | گرگ | |
| ۲۰۱۶ | دزدان دریایی کارائیب: مردان مرده قصه نمی‌گویند | کاپیتان جک اسپرو |
| اعلام نشده | در آینه | کلاهدوز دیوانه |
| تهیه کننده[۸۳] | ||
|---|---|---|
| سال | فیلم | توضیح |
| ۲۰۱۱ | خاطرات عجیب و غریب | |
| ۲۰۱۱ | هوگو | |
| ۲۰۱۲ | سایه‌های سیاه |
- اشتراک
- گزارش تخلف
- 0 محبوب
پربازدیدترین مقالات
نرگس محمدی دختر خوب این روزهای تلویزیون
زندگینامه رزیتا غفاری
بیوگرافی صابر ابر، زندگینامه صابر ابر
زندگینامه الیا کازان
زندگینامه معصومه اسکندری
الویس پریسلی
زندگینامه مورگان فریمن
زندگینامه امیر کاستوریکا
- فال حافظ فال انبیاء فال روزانه فال تاروت فال چوب طالع هندی استخاره با قرآن تعبیر خواب فال عطسه فال قهوه فال ازدواج مطالب خنده دار اس ام اس ها پ ن پ
- قیمت موبایل قیمت تبلت تیتر روزنامه ها روزنامه های ورزشی روزنامه های اقتصادی اخبار داغ قیمت خودرو لیگ فوتبال قیمت سکه و طلا شاخص بورس وضعیت آب و هوا
- سنجش سن عقلی تست تشخیص رنگ