زندگینامه آیت الله محمدرضا مهدوی کنی - بیوگرافی رهبران ، بیوگرافی سیاستمداران - آیت الله باقری کنی

برگزیده ها: زندگینامه آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

آیت الله باقری کنی

برگزیده ها: زندگینامه آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

محمدرضا مهدوی کنی (زاده ۱۴ مرداد ۱۳۱۰ – وفات ۲۹ مهر ۱۳۹۳) روحانی شیعه،سیاست مدار ایرانی و ریاست مجلس خبرگان رهبری بود. او دبیرکلی جامعه روحانیت مبارز (مهم ترین حزب اصول گرای ایران) را بر عهده داشت. وی همچنین رئیس دانشگاه امام صادق و استاد درس اخلاق اسلامی این دانشگاه بود که از تاریخ ۱۴ خرداد سال ۹۳ (پس از شرکت در مراسم سالگرد درگذشت روح الله خمینی) در پی حمله قلبی به کما رفت و در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۳ درگذشت.

به گزارش برگزیده ها: تولد : ۱۴ مرداد ۱۳۱۰

قریه کن، حومه تهران

مرگ : ۲۹مهر ۱۳۹۳

تهران

ملیت : ایران

حزب سیاسی : جامعه روحانیت مبارز

پیشه : روحانی، سیاستمدار

دین : اسلام شیعه

سمت : دبیر کل جامعه روحانیت مبارز تهران – رییس دانشگاه امام صادق

زندگی

آیت لله محمدرضا مهدوی کنی در ۱۴ مرداد ۱۳۱۰ در روستای کن به دنیا آمد. وی پس از طی دوره دبستان در کن، وارد مدرسه علمیه لرزاده در تهران شد و از محضر مرحوم آیت الله برهان بهره های علمی و اخلاقی فراوان برد.

آیت الله مهدوی کنی در سال ۱۳۲۷ درسن ۱۷ سالگی برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کرد و تا سال ۱۳۴۰ در محضر استادان مبرّز آن زمان همچون حضرات آیات مشکینی، حاج شیخ عبدالجواد سده ای (جبل عاملی)، شهید صدوقی، سلطانی، مجاهدی، رفیعی قزوینی، شعرانی، علامه طباطبایی، آیت الله العظمی بروجردی، امام خمینی، آیت الله العظمی گلپایگانی و … دروس عالی فقه، اصول فقه، تفسیر، حکمت، کلام و دروس خارج فقه و اصول را تلمذ کرد.

آیت الله مهدوی کنی پس از بازگشت به تهران در سال ۱۳۴۰، در مدرسه مروی به تدریس علوم حوزوی مشغول شد و از سال ۱۳۴۲ امامت جماعت مسجد جدید التأسیس جلیلی در میدان فردوسی را پذیرفت. این مسجد پایگاه مناسبی برای فعالیت های اجتماعی و سیاسی وی شد. مبارزات آیت الله مهدوی کنی علیه حکومت طاغوت، باعث دستگیری های متعدد، تبعید، شکنجه و زندانی شدن وی شد.

حضرت آیت الله مهدوی کنی، پس از پیروزی انقلاب، از طرف حضرت امام خمینی (ره) عهده دار مسئولیت های متعددی در تأسیس نظام نوپای اسلامی شد. وی دارای یک فرزند پسر و دو فرزند دختر است که همگی به تدریس در دانشگاه اشتغال دارند.

سوابق مبارزاتی

آیت الله مهدوی کنی با ورود به حوزه علمیه و آشنایی با دیدگاه های حضرت امام خمینی (ره) و مشاهده ظلم و ستمی که در حق اسلام، علما و مردم می شود، روش سیاسی حضرت امام خمینی (ره) را به عنوان شیوه ای که می تواند باعث احیای تشیع شود، برگزید. اولین دستگیری وی در سن ۱۸ سالگی (۱۳۲۸ شمسی) در اردستان بود که به شکنجه، تبعید و زندانی شدن وی و بعضی از طلاب و مبلّغان همراه منجر شد. با رسیدن این خبر به قم، مرحوم آیت الله العظمی بروجردی به نخست وزیر وقت (اقبال) اعتراض نموده و عنوان کردند که «چرا فرزندان مرا زده و دستگیر کرده اید؟»

آیت الله مهدوی کنی، در حوزه علمیه فعالیت سیاسی خود را شروع کرد. از جمله فعالیت های مهم وی عضویت در مجمعی سیاسی بود که افرادی چون آیات و حجج اسلام سعادت پرور (پهلوانی)، محمدی گیلانی، محفوظی، خادمی اصفهانی، شمس، سمندری، جنیدی، حاج شیخ عباس ورامینی و… در آن حضور داشتند. بخشی از فعالیت های این مجمع صرف تحلیل فضای سیاسی کشور می شد. همچنین اعضای این مجمع سعی می کردند با خرید کتب کمونیست ها و ماتریالیست ها، پس از مطالعه و مباحثه، پاسخ های مناسبی در برابر آنها تهیه کنند و در جریانات سیاسی وقت حضور داشته باشند.

از دیگر برنامه های این روحانی مبارز، فعالیت در مجامع علمی و سیاسی با حضور برخی دوستانشان مانند حضرات آیات شهید مطهری، شهید بهشتی، موسوی اردبیلی و… بوده است. در این جلسات مباحثی مانند اقتصاد اسلامی و حکومت اسلامی مورد بحث و بررسی بوده است که در نهایت منجر به تاسیس هسته هایی مثل جامعه روحانیت مبارز تهران و تهیه اساسنامه مبارزاتی و دینی برای آن شد.

فعالیت های آیت الله مهدوی کنی در مسجد جلیلی، جنبه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی داشته است. اصرار وی بر طرح دیدگاه های حضرت امام (ره) و فعالیت های سیاسی ایشان منجر شد که پس از چندین بار دستگیری و بازداشت کوتاه مدت، هجوم به منزل و ایجاد محدودیت برای سخنرانی، منبر و تدریس، نهایتاً در رمضان سال ۱۳۵۳ شمسی بازداشت و به بوکان تبعید شود.

در ادامه، پس از روشن شدن نقش وی در پرونده دیگری که از پرونده عمومی طرفداری از حضرت امام ره سنگین تر بود، از بوکان به مهاباد و سپس به تهران اعزام می شود و در کمیته مشترک ضد خرابکاری و ساواک مورد بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی قرار می گیرد. بخشی از اتهاماتی که ساواک به ایشان وارد کرد، ارتباط با مبارزان ضد رژیم شاه و کمک مالی به خانواده زندانیان بود. وی به چهار سال زندان محکوم می شود که پس از دو سال و همراه با فضای به اصطلاح باز سیاسی سال ۵۵ به همراه برخی دیگر از زندانیان سیاسی آزاد می شود. آیت الله مهدوی کنی آخرین روحانی مبارزی است که در روزهای نزدیک پیروزی انقلاب اسلامی برای چندمین بار دستگیر و در آستانه پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی آزاد شد.

سمت های اجرایی

آیت الله مهدوی کنی پیش از پیروزی انقلاب از سوی حضرت امام (ره) به عضویت شورای انقلاب درآمد و عضو کمیته استقبال از حضرت امام خمینی (ره) شد. پس از پیروزی نیز عهده دار مسئولیت های حساس و گوناگونی نظیر سرپرست کمیته انقلاب اسلامی به عنوان اولین نهاد انقلابی مسلح برای حفظ انقلاب، عضو فقهای شورای نگهبان در ۲ دوره، وزارت کشور در زمان نخست وزیری شهید رجایی و شهید باهنر طی سال های ۵۸ تا ۶۰، نخست وزیری پس از شهادت رجایی و باهنر، عضو هیئت حل اختلاف مسئولان نظام در زمان بنی صدر، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی به حکم حضرت امام خمینی (ره)، عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی، مسئول ستاد رسیدگی به مناطق جنگ زده، عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، ریاست مرکز رسیدگی به امور مساجد شد.

آیت الله مهدوی کنی همچنین مؤسس و رئیس دانشگاه امام صادق (ع) بود. این دانشگاه از سال ۶۱ تاسیس شد. چندی پیش آیت الله مهدوی کنی در سی و دومین سالگرد تاسیس دانشگاه امام صادق(ع) گفته بود: این دانشگاه را سال ۶۱ با ۵ میلیون تومان وام تاسیس کردیم به برکت توجهات حضرت ولی عصر(عج) و امام صادق(ع) با تمام مشکلاتی که داشته کار خود را ادامه داده است و باتوجه به اینکه نه شهریه می گیریم و نه دولتی هستیم، دانشگاه روی پای خود ایستاده و هرچه هست از برکات امام صادق(ع) این دانشگاه اداره می شود.

آیت الله مهدوی کنی از سال ۱۳۸۹ به عنوان رئیس مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد. وی همچنین مؤسس و دبیرکل جامعه روحانیت مبارز و تولیت حوزه علمیه مروی به همراه موقوفات وابسته بود.

فعالیت های علمی

آیت الله مهدوی کنی با وجود فعالیت های سیاسی فراوان و حضور فعال در سنگر دفاع از انقلاب و رهبری، هرگز فعالیت های علمی خود را کنار ننهادند و همواره به تألیف و تدریس در دانشگاه و حوزه مشغول بود. دانشجویان ورودی های جدید این افتخار را داشتند که یک روز در هفته از درس های اخلاق این بزرگوار استفاده ببرند.کتاب های نقطه های آغاز در اخلاق عملی (کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که تاکنون بیش از سی بار تجدید چاپ شده است)، اصول و مبانی اقتصاد اسلامی در قرآن، بیست گفتار، شرح دعای افتتاح، تقریرات درس های خارج فقه آیات عظام بروجردی و خمینی (ره) بخشی از آثار علمی وی است.

آیت الله مهدوی کنی همچنین تدریس خارج فقه در دانشگاه و مدرسه علمیه مروی برای دانشجویان و طلاب دوره های عالی، آیات الاحکام در مدرسه مروی و آیات اقتصادی در دانشگاه امام صادق (ع)، تدریس دوره های اخلاق اسلامی در دانشگاه امام صادق (ع) و حوزه علمیه مروی، صدها سخنرانی علمی در محیط های حوزوی و دانشگاهی و رسانه های عمومی را در کارنامه علمی داشت و از مجموعه فعالیت های اثر بخش وی در نشر علم در دومین جشنواره بین المللی علوم انسانی و اسلامی فارابی تقدیر به عمل آمده بود.

کتاب خاطرات آیت الله مهدوی کنی

خاطرات آیت الله مهدوی کنی در سال های پیش از انقلاب، دوران تحصیل در حوزه علمیه، دوران ابتدایی انقلاب و دوران کوتاه پست نخست وزیری، حاصل ده ها ساعت مصاحبه با ایشان با تنظیم غلامرضا خواجه سروی در ۶۰۹ صفحه توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است.

آیت الله مهدوی کنی در فصل اول این کتاب به تولد، خانواده و معیشت، در فصل دوم به تحصیلات در حوزه و درفصل سوم به خاطرات و فعالیت های قبل از انقلاب پرداخته است.

از جمله خاطرات جالب ایشان نحوه آشنایی و ارتباط گیری با فداییان اسلام و نواب صفوی، حضور در درس امام، آشنایی با آیت الله شریعتمداری و بحث دارالتبلیغ، داستان حسینیه ارشاد و نیز بحث ها درباره کتاب شهید جاوید مرحوم صالحی نجف آبادی و نیز خاطراتش از مجاهدین خلق و تبعید ایشان به بوکان و دستگیری مجدد به اتهام کمک مالی به مجاهدین خلق و ۲ ماه شکنجه به خاطر آن و سپس دوران زندان است.

تأسیس حزب جمهوری اسلامی و مسائل مربوط به انجمن حجتیه از دیگر بخش های خواندنی خاطرات قبل انقلاب آیت الله مهدوی کنی است. خاطرات پس از انقلاب ایشان مفصل تر است و دوران ریاست بر کمیته انقلاب اسلامی و بحران هایی که در شهرهای مختلف از جمله تبریز و اصفهان پیش آمد، داستان بنی صدر و عزل وی از ریاست جمهوری که ایشان در آن زمان وزارت کشور را هم اداره می کرد، انفجار حزب و سپس دفتر نخست وزیری و مسائل مربوط به قائم مقامی آیت الله منتظری از دیگر بخش های خواندنی و نکته دار این کتاب است.

آیت الله مهدوی کنی در فصل پنجم کتاب مباحث مربوط به پس از دوم خرداد و خاطرات خود از آن رخدادها را مورد ارزیابی قرار می دهد و آخرین فصل این کتاب نیز به زمینه کاری ایشان در ارتباط با مدرسه مروی و دانشگاه امام صادق(ع) اختصاص دارد.

استادان

وی تا سال ۱۳۴۰ نزد استادانی چون آیت الله شیخ علی اکبر برهان حاج شیخ عبدالجواد سده ای (جبل عاملی)، صدوقی، سلطانی، مجاهدی، رفیعی قزوینی، شعرانی، علامه طباطبایی، بروجردی، خمینی و گلپایگانی تلمذ کرد.

مرگ

مهدوی کنی، حدود پنج ماه به علت عارضه قلبی در کما به سر می برد، صبح روز سه شنبه، ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳، در ۸۳ سالگی درگذشت. وی روز چهارشنبه ۱۴ خرداد ۹۳ پس از شرکت در مراسم سالگرد فوت آیت الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، بر اثر عارضه قلبی به کما رفته و در بیمارستان بهمن تهران بستری بود.

عکس کودکی محمدرضا مهدوی کنی

بیوگرافی آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

عکسهای آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

گالری تصاویر آیت الله محمدرضا مهدوی کنی

عکس آیت الله محمدرضا مهدوی کنی و رهبر انقلاب

 

,