زندگینامه آدری هپبورن - بیوگرافی بازیگران ، بیوگرافی هنرپیشه ها - بیوگرافی آدری هپبورن
آدری هپبورن Audrey Hepburn
آدری هپبورن در ۴ می ۱۹۲۹ در شهربروسلس بلژیک متولد شد. پدرآدری بانکدار بود و به همین خاطر مجبور بود بین انگلیس، بلژیک و هلند در سفر باشد.
آدری در ۵ سالگی به یک مدرسه شبانه روزی در انگلیس فرستاده شد. سال بعد پدرش برای همیشه خانواده را ترک کرد و از این پس آدری با مادرو دو برادرخواندهاش به هلند رفتند. اما بدترین دوران زندگی آدری در همین ایام کودکی و در کشور هلند رقم خورد. در سال ۱۹۳۹ هلند تحت تصرف آلمان نازی قرار گرفت و دوران بسیاری بدی برای مردم به وجود آمد. سوتغذیه بسیار شدید و لاغری غیر عادی اندام آدری ماحصل همین دوران بود که بعدها به یکی از مشخصههای بارز بازیگری او و یکی از دلایل معصومیت عجیب او تبدیل شد. بعدها که اوضاع کمی بهتر شد خانواده به آمستردام نقل مکان کرد و آدری فرصت پیدا کرد در کنسرواتوآر آرنهم ثبت نام کند و بعد از سه سال در ۱۹۴۸ به لندن رفت و آموزشهای خود را ادامه داد. در سال ۱۹۴۸ برای بازی در فیلم سینمایی " هلندی در هفت جلسه " تست داد و پذیرفته شد و برای نقشی کوتاه جلوی دوربین رفت. همین حضور کوتاه کافی بود تا دنیای تازهای به روی او گشوده شود. در همان سال در دو نمایش موزیکال " کفشهای پاشنه بلند " و" سس تارتار" به روی صحنه رفت و این روند با نمایشهای دیگر ادامه یافت . فیلم "تعطیلات رمی" در سال ۱۹۵۳ به کارگردانی ویلیام وایلرنوید ورود ستارهای جدید را به هالیوود داد . پرنسس اروپایی فیلم "تعطیلات رمی" با شیطنتها و ملاحت رویایی آدری هپبورن قلب میلیونها تماشاگر سینما را تسخیر کرد و باعث شد آدری راه صد ساله را یک شبه طی کند. کمپانی پارامونت که به هیچ وجه انتظار نداشت در حضور اسطورههایی همچون گریگوری پک و ادی آلبرت , آدری جوان و نسبتا گمنام در مرکز توجه قرار بگیرداز فروش بسیار مناسب فیلم خوشحال بود و انتخاب ویلیام وایلر را مورد تحسین قرار داد. شاید به همین دلیل بود که جلوه بی نظیر آدری هپبورن از نظر اعضای آکادمی دور نماند و او اولین جایزه معتبر زندگی هنری خود را دریافت کرد. در سال ۱۹۵۴ آدری که دیگر بازیگر معروفی بود در کنار همفری بوگارت و ویلیام هولدن قرار گرفت."سابرینا" , کمدی رمانتیک دل انگیز بیلی وایلدر فیلم تحسین شده بعدی او بود. اما فیلم بعدی او "جنگ و صلح" در سال ۱۹۵۶ بود .
وی در این فیلم با مِل فرر هم بازی بود. بازی در این فیلم سه ساعت و نیمه باعث ازدواج این دو با هم شد . ازدواج ی که پانزده سال هم دوام داشت. این زوج هنری در چند فیلم دیگر از جمله " با نمک " (۱۹۵۷) و" داستان راهبه" با هم همبازی بودند. وی سپس در دو فیلم تقریبا فراموش شده "خانه های سبز"و"نابخشوده" حاضر شد. آدری در سال ۱۹۶۱ و با فیلم " صبحانه در تیفانی " به کارگردانی بلیک ادواردز مجددا به صحنه اول سینما بازگشت. وی با این فیلم برای بار چهارمین بار نامزد اسکار شد. این فیلم یکی از متفاوتترین فیلمهای پرونده کاری آدری محسوب میشود."ساعت بچه ها"،"معما"، "بانوی زیبای من" ،" چگونه یک میلیون دلار بدزدیم " ،" دو همسفر" ، "تا تاریکی صبر کن"، "رابین و ماریان" , "پیوند خونی", "آن ها همه می خندند" فیلمهای دیگر این بازیگر است.آدری هپبورن سالهای آخر عمر خود را به عنوان سفیر ویژه یونیسف به فعالیتهای بشردوستانه میپرداخت و از اولین موسسین بنیاد کودک بود. آخرین نقش سینمایی آدری در فیلم"همیشه" ( ۱۹۸۹ ) تصویری حقیقی از او را برای هوادارانش بود ، آرام و بشاش با سرزندگی و نشاطی که قدرت و وقار ذاتیاش را جلوه گر میسازد. یادش گرامی باد.
ماهنامه سینما تئاتر
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها
آدری در ۵ سالگی به یک مدرسه شبانه روزی در انگلیس فرستاده شد. سال بعد پدرش برای همیشه خانواده را ترک کرد و از این پس آدری با مادرو دو برادرخواندهاش به هلند رفتند. اما بدترین دوران زندگی آدری در همین ایام کودکی و در کشور هلند رقم خورد. در سال ۱۹۳۹ هلند تحت تصرف آلمان نازی قرار گرفت و دوران بسیاری بدی برای مردم به وجود آمد. سوتغذیه بسیار شدید و لاغری غیر عادی اندام آدری ماحصل همین دوران بود که بعدها به یکی از مشخصههای بارز بازیگری او و یکی از دلایل معصومیت عجیب او تبدیل شد. بعدها که اوضاع کمی بهتر شد خانواده به آمستردام نقل مکان کرد و آدری فرصت پیدا کرد در کنسرواتوآر آرنهم ثبت نام کند و بعد از سه سال در ۱۹۴۸ به لندن رفت و آموزشهای خود را ادامه داد. در سال ۱۹۴۸ برای بازی در فیلم سینمایی " هلندی در هفت جلسه " تست داد و پذیرفته شد و برای نقشی کوتاه جلوی دوربین رفت. همین حضور کوتاه کافی بود تا دنیای تازهای به روی او گشوده شود. در همان سال در دو نمایش موزیکال " کفشهای پاشنه بلند " و" سس تارتار" به روی صحنه رفت و این روند با نمایشهای دیگر ادامه یافت . فیلم "تعطیلات رمی" در سال ۱۹۵۳ به کارگردانی ویلیام وایلرنوید ورود ستارهای جدید را به هالیوود داد . پرنسس اروپایی فیلم "تعطیلات رمی" با شیطنتها و ملاحت رویایی آدری هپبورن قلب میلیونها تماشاگر سینما را تسخیر کرد و باعث شد آدری راه صد ساله را یک شبه طی کند. کمپانی پارامونت که به هیچ وجه انتظار نداشت در حضور اسطورههایی همچون گریگوری پک و ادی آلبرت , آدری جوان و نسبتا گمنام در مرکز توجه قرار بگیرداز فروش بسیار مناسب فیلم خوشحال بود و انتخاب ویلیام وایلر را مورد تحسین قرار داد. شاید به همین دلیل بود که جلوه بی نظیر آدری هپبورن از نظر اعضای آکادمی دور نماند و او اولین جایزه معتبر زندگی هنری خود را دریافت کرد. در سال ۱۹۵۴ آدری که دیگر بازیگر معروفی بود در کنار همفری بوگارت و ویلیام هولدن قرار گرفت."سابرینا" , کمدی رمانتیک دل انگیز بیلی وایلدر فیلم تحسین شده بعدی او بود. اما فیلم بعدی او "جنگ و صلح" در سال ۱۹۵۶ بود .
وی در این فیلم با مِل فرر هم بازی بود. بازی در این فیلم سه ساعت و نیمه باعث ازدواج این دو با هم شد . ازدواج ی که پانزده سال هم دوام داشت. این زوج هنری در چند فیلم دیگر از جمله " با نمک " (۱۹۵۷) و" داستان راهبه" با هم همبازی بودند. وی سپس در دو فیلم تقریبا فراموش شده "خانه های سبز"و"نابخشوده" حاضر شد. آدری در سال ۱۹۶۱ و با فیلم " صبحانه در تیفانی " به کارگردانی بلیک ادواردز مجددا به صحنه اول سینما بازگشت. وی با این فیلم برای بار چهارمین بار نامزد اسکار شد. این فیلم یکی از متفاوتترین فیلمهای پرونده کاری آدری محسوب میشود."ساعت بچه ها"،"معما"، "بانوی زیبای من" ،" چگونه یک میلیون دلار بدزدیم " ،" دو همسفر" ، "تا تاریکی صبر کن"، "رابین و ماریان" , "پیوند خونی", "آن ها همه می خندند" فیلمهای دیگر این بازیگر است.آدری هپبورن سالهای آخر عمر خود را به عنوان سفیر ویژه یونیسف به فعالیتهای بشردوستانه میپرداخت و از اولین موسسین بنیاد کودک بود. آخرین نقش سینمایی آدری در فیلم"همیشه" ( ۱۹۸۹ ) تصویری حقیقی از او را برای هوادارانش بود ، آرام و بشاش با سرزندگی و نشاطی که قدرت و وقار ذاتیاش را جلوه گر میسازد. یادش گرامی باد.
ماهنامه سینما تئاتر
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها
بیوگرافی آدری هپبورن , ادری هیپورن